Εξωφρενικό αλλά αληθινό. Πώς ανταμείβονται οι πολυετείς κοινωνικοί αγώνες για τους αδόμητους χώρους στη Θεσσαλονίκη; Με αγωγή του δήμου εναντίον των πολιτών που έδωσαν τον αγώνα, εν προκειμένω για να σώσουν το εναπομείναν τμήμα του ρέματος Κυβερνείου Χαριλάου, γνωστού και ως «Λάκκου των πουλιών».
Σήμερα εκδικάζεται στο Μονομελές Εφετείο Θεσσαλονίκης η αγωγή του δήμου εναντίον περίπου 200 κατοίκων της περιοχής οι οποίοι βρίσκονται ενώπιον του κινδύνου να τους καταλογιστούν ποσά που φτάνουν τα 10.000 ευρώ –για κάποιους μπορεί και πολύ παραπάνω– επειδή αγωνίστηκαν για να μη σηκωθούν πολυκατοικίες σε αμφισβητούμενα οικόπεδα στο εναπομείναν τμήμα του ρέματος.
Ιστορία γνωστή στη Θεσσαλονίκη εδώ και σαράντα χρόνια. Είκοσι χρόνια κρατούν οι αγώνες των περιοίκων του ρέματος. Τριάντα δύο σελίδες είναι μόνο το συνοπτικό ιστορικό της αβελτηρίας που επέδειξαν οι δημοτικές αρχές της πόλης και η ΕΥΑΘ (τότε υπεύθυνη για τα ρέματα) και οι λοιπές κρατικές υπηρεσίες.
Το ιστορικό αυτό απέστειλαν πέρυσι οι κάτοικοι με τη μορφή εξωδίκου διαμαρτυρίας –μετά την αγωγή του δήμου εναντίον τους– σε αρμόδιους φορείς: τον εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, τον εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης, τον περιφερειάρχη Θεσσαλονίκης, την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας και Θράκης, την ΕΥΑΘ ΠΑΓΙΩΝ, το υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος, το Συμβούλιο της Επικρατείας. Το αποτέλεσμα ήταν άλλη μία φορά μηδαμινό.
Η «Εφ.Συν.» έχει περιγράψει τις μάχες των κατοίκων στο πέρασμα των τελευταίων χρόνων και όσο γινόταν αναλυτικά πριν από έναν χρόνο (18.2.2022, Εξωφρενικές απαιτήσεις του Δήμου Θεσσαλονίκης από όσους αγωνίστηκαν για τη σωτηρία του ρέματος Κυβερνείου).
Σε ανακοίνωσή τους οι κάτοικοι έλεγαν τότε ότι «ο Δήμος Θεσσαλονίκης, απαξιώνοντας και πετώντας κυριολεκτικά στα σκουπίδια τον επίπονο αγώνα των πολιτών για τη διάσωση του ρέματος Κυβερνείου και της δημόσιας περιουσίας, με αγωγή που κατέθεσε στο Μονομελές Εφετείο Θεσσαλονίκης απαιτεί από τους περιοίκους του ρέματος να πληρώσουν υπέρογκα ποσά για την απαλλοτρίωση μιας έκτασης που από το 1923 μέχρι σήμερα διατηρεί τον δημόσιο χαρακτήρα της και παραμένει ρέμα, παρ’ όλο που ο δήμος το έχει εγκαταλείψει στο έλεος της τύχης του» και επιπλέον «φαίνεται ο δήμος να μας τιμωρεί ή ακόμα και να μας εκδικείται, σαν να είμαστε εμείς οι υπεύθυνοι για το σημερινό χάος και αδιέξοδο».
Διότι κατά τα άλλα όντως το αδιέξοδο παραμένει. Οπως εξηγεί στην «Εφ.Συν.» ο δικηγόρος των κατοίκων Αντώνης Νεδελκόπουλος, «ο δήμος ουσιαστικά ζητά από τους εντολείς μου να πληρώσουν γιατί υποτίθεται ότι θα αποκτήσει μεγαλύτερη αξία το ακίνητο του καθενός επειδή δεν θα οικοδομηθεί το ρέμα. Εν όψει της υποτιθέμενης αυτής αξίας ζητά τον ορισμό τιμής μονάδας για 3 στρέμματα από το ρέμα. Το παράλογο του πράγματος είναι ότι ο δήμος –ο οποίος, όπως η ΕΥΑΘ, είχε για χρόνια ελλιπή αντίδραση στο ζήτημα– ζητά κάτι τέτοιο χωρίς όμως να έχει καθορίσει καν ακόμη τα όρια του ρέματος. Ακόμη και στην πράξη καταλογισμού δεν υπάρχει καν ο όρος “οριοθέτηση”. Δεν νομίζω ότι χρειάζονται εξηγήσεις για την ενέργεια καθαυτή του δήμου που στρέφεται εναντίον πολιτών οι οποίοι έδωσαν πολυετή αγώνα για να σώσουν ό,τι απέμεινε από το ιστορικό ρέμα».
Το παράλογο της υπόθεσης ολοκληρώνεται λοιπόν με την εκδίκαση της αγωγής του δήμου και με τους κατοίκους να καλούνται να αποδείξουν ότι «εμείς δεν διεκδικήσαμε ποτέ την απαλλοτρίωση μιας ιδιωτικής έκτασης, αλλά αγωνιζόμαστε για τη διάσωση του ρέματος Κυβερνείου Χαριλάου».
Πηγή: efsyn.gr
