Σοκ προκαλούν οι περιγραφές του πρώτου ανθρώπου που κατήγγειλε την δράση του πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, Δημήτρη Λιγνάδη, στο Mega.
Μιλώντας αποκλειστικά στην Άννα Μαρινάκη, ο άνθρωπος που άνοιξε τον κύκλο των αποκαλύψεων, παραθέτει όσα κατήγγειλε ενώπιον της ανακρίτριας το βράδυ της 10ης Μαρτίου. «Εγώ τον είχα ξεχάσει, γιατί δεν ήθελα να τον θυμάμαι. Ήταν άσχημο αυτό που έγινε και δεν θα επιτρέψω να το πάθει άλλο παιδί αυτό. Δεν άντεξα, όταν είδα ότι υπήρχαν και άλλα θύματα και επιβαλλόταν η φωνή μου στην υπόθεση» είπε για την απόφασή του να καταγγείλει τον σκηνοθέτη.
Ο 25χρονος σήμερα μηνυτής γνωρίστηκε με τον Δημήτρη Λιγνάδη σε ηλικία 15 ετών, σε πλατεία κοντά στο σπίτι του σκηνοθέτη στο Μεταξουργείο. Σχεδόν αμέσως, ο σκηνοθέτης τού πρότεινε να συνεχίσουν την κουβέντα στο ρετιρέ του 7ου ορόφου. «Όταν μιλούσαμε, είδα έναν καλό άνθρωπο, σαν τον ρόλο του πατέρα που είχε. Μου μίλαγε για πράγματα της Αρχαίας Ελλάδας, μου έλεγε για κάτι πράγματα, τα οποία εγώ δεν ήξερα και εγώ είδα, ότι είναι ένας άνθρωπος, που έχει γνώση, ξέρει πράγματα, γιατί να μη μιλήσω σε έναν καλύτερο άντρα, που μπορεί και εμένα να με κάνει κάτι καλύτερο;».
Ο θαυμασμός και η τρυφερότητα που ένιωσε για τον πανίσχυρο τότε θεατράνθρωπο στην πρώτη τους συνάντηση, δεν προμήνυαν το τι θα επακολουθήσει στη δεύτερη συνάντησή τους στο σπίτι του σκηνοθέτη. «Όταν βρέθηκα στο διαµέρισµά του καθίσαμε σε έναν καναπέ, µου έβαλε ένα ποτό και µου έδωσε να καπνίσω ένα τσιγαριλίκι. Ξαφνικά, έπειτα από δύο γουλιές ποτού και πριν ακόµη τελειώσω το τσιγάρο, ένιωσα µια υπερβολική έξαψη, αφόρητη ναυτία, τροµερή ζάλη. Παρέλυσα σ’ ολόκληρο το σώµα µου κι άρχισα να χάνω την επαφή µε το περιβάλλον, να σβήνω κυριολεκτικά. Όταν ξαναβρήκα τις αισθήσεις µου ήμουν γυµνός στον καναπέ, ενώ είχε ήδη ξηµερώσει».
Ερωτηθεία αν τον απείλησε ο σκηνοθέτης, είπε: «Όχι, εγώ τον απείλησα. Εγώ τον απείλησα γιατί ένιωσα ότι αυτό δεν ήτανε κάτι που έπρεπε να γίνει. Δεν είπα ότι δεν το έχω ανάγκη αυτό στη ζωή μου, κατάλαβες; Δεν ήξερα ότι αυτό ήταν κάτι απαράδεκτο, κάτι το οποίο δεν είναι στον κόσμο μου, τι να σου πω. Ήτανε βία».
Όπως περιγράφει, ο σκηνοθέτης αισθανόμενος την οργή του, προσπάθησε να τον μεταπείσει, με το πρόσχημα σοβαρών προβλημάτων υγείας. «Μου είπε ότι είχε καρκίνο του λάρυγγα και μου μίλαγε λες και είχε πάει να πεθάνει, και ότι δεν αντέχει άλλο. Απ’ ό,τι κατάλαβα είχε απειλήσει κάποια άτομα, αλλά τι να σου πω, εμένα δεν μπόρεσε να με απειλήσει, και δεν πρόκειται ποτέ να μπορέσει να με απειλήσει εμένα».
«Πλέον ξέρω ποιος είμαι, δεν τον φοβάμαι»
Στα μάτια δεκάδων παιδιών, ο Δημήτρης Λιγνάδης ήταν μέντορας, καθοδηγητής, ένας θεατράνθρωπος με θεία χαρακτηριστικά. Πίσω από τη βελούδινη κουρτίνα, όπως λένε ωστόσο, κρυβόταν δυσοσμία και ένα καλοστημένο σχέδιο. «Βεβαίως προσέγγιζε όλους τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο, γιατί δεν ήταν απλά ένα πράγμα που το έκανε μια φορά ή δυο φορές. Ήτανε κάτι το οποίο το εξάσκησε, το έμαθε, το έκανε πολύ καιρό. Ήταν το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί, ήταν το τελευταίο πράγμα που θα έμπαινε στο μυαλό κάποιου ανθρώπου, μικρού παιδιού».
Όπως υποστηρίζει ο 25χρονος, τα ανήλικα παιδιά που ο σκηνοθέτης προσέγγιζε, είχαν παρόμοιο προφίλ. «Εκμεταλλευότανε, κάτι έβρισκε πάνω σε κάποιο άτομο. Δεν έκανα παρέα με τον πατέρα μου ποτέ, ούτε με τη μητέρα μου, ήτανε η σχέση πολύ αυστηρή και δεν έβγαινα από το σπίτι γενικώς. Δηλαδή η πρώτη φορά που βγήκα στον δρόμο και μίλησα σε παιδιά ήταν τότε στα δεκατέσσερα, στα δεκαπέντε η πρώτη φορά που βγήκα έξω».
Στις 19 Φεβρουαρίου καταθέτει τη μήνυσή του. Το έγκλημα που φέρεται να τελέστηκε το 2010 τιμωρείται ως κακούργημα και δεν έχει παραγραφεί. «Το θέμα με έκανε να αρρωστήσω για πρώτη φορά στη ζωή μου, εγώ δεν ήξερα τι ήταν “panic attack” (σ.σ. κρίσεις πανικού). Δεν το ήξερα εγώ αυτό».
Σήμερα, ο 25χρονος μηνυτής νιώθει πιο σίγουρος, πιο δυνατός και έτοιμος να κοιτάξει κατάματα την ημέρα της δίκης τον άνθρωπο που, όπως λέει, του στέρησε βίαια την παιδική αθωότητα. «Άμα δεν είχα το δικό μου το μέρος στην κοινωνία και ξέρω τώρα τι κάνω, θα μπορούσε να μη μιλούσα και ποτέ, θα μπορούσε να φοβόμουνα ακόμα. Δεν με ενδιαφέρει τώρα τι θα πει ο ένας, τι θα πει ο άλλος. Εγώ ξέρω ποιος είμαι, αυτό είναι το πιο σημαντικό».
Ο ίδιος ο Δημήτρης Λιγνάδης, ο οποίος παραμένει στη φυλακή, αμφισβητεί τα καταγγελλόμενα περαστικά, υποστηρίζοντας ότι κατά το χρονικό διάστημα από 3 έως 9 Αυγούστου 2010 βρισκόταν στο Κάιρο, πραγματοποιώντας κρουαζιέρα στον Νείλο. Ο σκηνοθέτης κρατείται μαζί με άλλους 19 κρατούμενους και ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο επικοινωνεί είναι ο δικηγόρος του, Αλέξης Κούγιας, ο οποίος τον έχει επισκεφθεί 2 – 3 φορές.
Ο Δημήτρης Λιγνάδης έχει προσαρμοστεί απόλυτα στην καθημερινότητα των φυλακών, κάνει παρέα με τους λοιπούς κρατουμένους, ενώ λαμβάνει ήπια αντικαταθλιπτικά χάπια.
