Το Gala της Μαιρης 09/11/2009

Εσεις παλι μην πεσετε να πεθανετε επειδη δεν πηγατε στο Gala που διοργανωσε η κ. Χρυσανθη Λαιμου στο Λονδινο.
Και τι εγινε;
Θα πατε την αλλη φορα. Εσεις να ειστε καλα και τα Χριστουγεννα Πρωτοχρονια [κοντα το θερος] δεν θα ξερετε που να πρωτοτρεχετε.
Απο την αλλη παλι επρεπε να φορεσετε φρακο, black tie,[τωρα που το σκεφτομαι, ειχα ενα μαυρο συνολο αλλατο εβαλα στον μπαμπα μου οταν πεθανε, μακρια απο δω].
Σου λεει δεν υπηρχε σαλιο στην αγορα του Λονδινου, τα ειχαν νοικιασει ολα 180 λιρες το κομματι.
Ειχε και 250 λιρες η εισοδος ,για αυτο σε λεω αστο να παει στο γεροδιατανο.
Βεβαια ηταν και το menou χαλια, απο την εταιρεια catering της Εμμας Λατση, κορη του Σπυρου.
Το πρωτο πιατο σολομος Σκωτιας.
[Ξερεις εγω τι ξυλο εφαγα για να μαθω να τρωω σολομο];
Ο Θεος μονο γνωριζει. Ειχε συνοδευτικα παντζαρια και μανιταρια.
[εγω τον τρωω στην ΙΚΕΑ, με βραστες πατατουλες και ειναι μουρλια, ασε που εχω και το δευτερο και τριτο αναψυκτικο τζαμπα].
Το δευτερο πιατο ηταν παπια με πατατες στο φουρνο, που την ειχε σκοτωσει ο ιπποκομος της Gamila.
Σιγα το φαι!!
Αμα πηγαινανε σε χασαποταβερνα καλυτερα θα τρωγανε.
Θα χλαπακιαζανε τα κοψιδια με τα χερια και θα τρεχανε τα λαδια μεσα στα μανικια τους.
Θα ρουφουσανε το μεδουλι απο το κοκαλο δυνατα[φρρρρρρρρρ….] και θα σκουπιζοτανε στα μανικια τους, αλλα θα το ευχαριστιοταν.
Τα κοκαλα που θα περισευανε και θα τα παιρνανε σε πλαστικη σακκουλα, αυτο παλι που το βαζεις; Για φαντασου τωρα να φορας φρακο δανεικο, να τρεμει το φυλλοκαρδι σου, να μην το λερωσεις, να τρως με μαχειροπηρουνα και να μην μπορεις να ξεκολισεις το κρεας απο το κοκαλο.
Να μασουλας αργα και με κλειστο το στομα, μειδιωντας και γυριζοντας το κεφαλι σου σαν περιπολια γυρω,γυρω.
Και φθανει το γλυκο, και τελειωσανε οι 250 λιρες.
Το οποιο που να τολμησεις να δαγκωσεις μια κουταλιτσα, αφου ολοι κανουν διαιτα, και αν τολμησεις την επαυριο θα μιλα για σενα ολο το Μπακιγχαμ. Οσο για να ανοιξεις την τσαντα σου και να το ριξεις μεσα, οχι για σενα, αλλα να, για την φουκαριαρα την μαννα σου, ξεχασετο.
Τωρα δεν θα αναφερω ποιοι ηταν , γιατι λιγο πολυ, ολοι τους ξερουμε.
Καθε Κυριακη τους διαβαζουμε στις εφημεριδες, στα περιοδικα, με τα μεγαρα τους, τ’αεροπλανα τους, τα κοτερα τους , τ’ακριβα τους ρουχα [θα σας ζητουσα να μου στειλετε τ’αποφορια σας, να κανω και γω το κομματι μου, αλλα δεν φοραμε το ιδιο νουμερο].
Καλα ναναι οι ανθρωποι να εχουν λεφτα και να κανουν την χλιδατη ζωη τους.
Μηπως τα σαβανα εχουν λεφτα;
Εκει θα παμε ολοι.
<<Εδω θυμηθηκα κατι που με συνεβη φετος.
Ειδα σ΄ενα νησι καποιον πλουσιο που μολις κατεβηκε απο το γιωτ του, και τραβουσε το παλαμαρι να το δεσει στην ξηρα. Του λεω σας θαυμαζω, γιατι εγω ειμαι πολυ φτωχη, αλλα ολοι θα πεθανουμε μια μερα. Ναι μου λεει, αλλα εγω θα παω με αυτο εδω [και μου δειχνει το κοτερο],ενω εσυ με τα ποδια.
Αμετανοητοι παιδι μου και στυγνοι, που να το βρουν το χιουμορ; εστω και μαυρο.
Σιγα τωρα που θα βαλω την σκουπα μου να κλαιει.
Με λενε Μαιρη και ειμαι μια χαρα!!!!!!
Αλλωστε <<Οσο πιο ψηλα ανεβαινεις, τοσο πιο επιπονη θα ειναι η πτωση>>.
YES.