“Είμαι και εγώ υποψηφίος”, μία από τις φράσεις που φορέθηκε πολύ τελευταία.
Επιτέλους οι εκλογές τελείωσαν και θα μας αφήσουν ήσυχους. Οι εκλογές χωρίς νόημα έλαβαν τέλος. Έχει μερικές εβδομάδες που δεν μας άφηναν σε ησυχία… Ξέρω σε θυμήθηκε μέχρι και έκεινος ο παλιός συμμαθητής που δεν μιλούσες μέχρι πρόσφατα. “Έλα Τάκη! Ο Γιώργος είμαι. Ναι Γιώργος Καστραμπάς εδώ, θα με ψηφήσεις, εεε;”.
Το ερώτημα μου είναι το εξής: Εν έτη 2023, με όλα αυτά που γίνονται γύρω μας (πόλεμοι, πείνα, ανασφάλεια κτλ), 160 χιλιάδες συμπολίτες μας, ξαφνικά θέλουν να ασχοληθούν με την αυτοδιοίκηση και τον τόπο τους; Ή να το πούμε και αλλιώς το 2% μιας χώρας τον 10 εκατομμυρίων θέλει, ξαφνικά πάντα να αλλάξει τον τόπο του; Και λέω να “αλλάξει”, γιατί αυτό ήταν το σλόγκαν όλων των υποψηφίων, είτε ήταν υποψήφιοι για πρώτη φορά, είτε έχουν ξαναβάλει.
Προσωπικά δεν άκουσα ούτε μια σοβαρή ομιλία και δεν πίστεψα ούτε έναν από όλους αυτούς. Κανένας δεν αναφέρει πως ακριβώς θα “αλλάξει” τον δήμο του, πως θα καλυτερέψουν οι ζωές μας.
Δεν θα πω κανένα, αλλά τα κανάλια και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ξέχασαν τις περιοχές του Βόλου-Λαμίας, δεν είδαμε ενα ρεπορτάζ, εκεί οι συμπολίτες μας τι ψήφησαν άραγε; Μπόρεσαν να φταάσουν στην κάλπη; Οι δρόμοι ανοίξαν; Το μόνο που δείξαν τα κανάλια ήταν τον κ. Κασσελάκη, ένα νέο τρεντ των ημερών μας…
Ειλικρινά θα ήθελα την γνώμη σας. Που οδεύουμε εν τέλη;
