Μια προσιτή αγωγή που χορηγείται στους διαβητικούς ασθενείς θα μπορούσε να προστατεύσει παράλληλα και από τη γνωστική εξασθένιση.
Ειδικότερα, η πιογλιταζόνη διαπιστώθηκε ότι μειώνει τα ποσοστά εμφάνισης της νόσου Αλτσχάιμερ και μάλιστα σε σημαντικό βαθμό.
Η πιογλιταζόνη δρα υπογλυκαιμικά ελαττώνοντας την αντίσταση στην ινσουλίνη στους περιφερικούς ιστούς (λιπώδης ιστός, γραμμωτοί μύες). Συνήθως χορηγείται σε συνδυασμό με μετφορμίνη όταν αυτή από μόνη της επιτυγχάνει επαρκή έλεγχο της γλυκαιμίας.
Σύμφωνα με την εξήγηση των ερευνητών, που συνεργάζονται με την Αμερικανική Ακαδημία Νευρολογίας, το συγκεκριμένο φάρμακο συμβάλλει στον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Επιπλέον τόσο ο σακχαρώδης διαβήτης όσο και η άνοια σχετίζονται με την κακή κυκλοφορία του αίματος, ενώ οι διαβητικοί ασθενείς διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε μια εξατομικευμένη προσέγγιση για την πρόληψη της άνοιας σε άτομα με διαβήτη στην περίπτωση που έχουν ιστορικό ισχαιμικής καρδιοπάθειας ή εγκεφαλικού επεισοδίου» διευκρινίζει ο συγγραφέας της μελέτης δρ. Eosu Kim από το Πανεπιστήμιο Yonsei της Νότιας Κορέας.
Για τη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Neurology, η ερευνητική ομάδα μελέτησε μια ανασκόπηση 91.218 ατόμων στη Νότια Κορέα που παρακολουθήθηκαν κατά μέσο όρο για 10 χρόνια, εκ των οποίων 3.467 έλαβαν πιογλιταζόνη. Το 8,3% των συμμετεχόντων που έπαιρναν πιογλιταζόνη εμφάνισαν άνοια, σε σύγκριση με το 10% που δε λάμβανε τη συγκεκριμένη αγωγή.
Συνολικά, η επίπτωση της νόσου Αλτσχάιμερ μειώθηκε κατά 16% μεταξύ των συμμετεχόντων που έπαιρναν το φάρμακο, με τις περιπτώσεις να μειώνονται περαιτέρω εάν η λήψη της πιογλιταζόνης ήταν μακροχρόνια. Πιο συγκεκριμένα, τα ποσοστά των περιστατικών μειώθηκαν κατά 22 και 37% αντίστοιχα στους συμμετέχοντες που χρησιμοποιούσαν το φάρμακο για δύο και τέσσερα χρόνια.
Τα οφέλη ήταν μάλιστα ισχυρότερα για όσους είχαν επίσης ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου ή ισχαιμικής καρδιακής νόσου: 43 και 54% αντίστοιχα λιγότερες πιθανότητες εμφάνισης της άνοιας για αυτούς τους ασθενείς. Όλα τα άτομα που λάμβαναν το φάρμακο είχαν επίσης λιγότερες πιθανότητες να υποστούν εγκεφαλικό επεισόδιο.
«Τα αποτελέσματά μας παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με το ποιοι θα μπορούσαν ενδεχομένως να επωφεληθούν από τη χρήση της πιογλιταζόνης για την πρόληψη της άνοιας», εξηγεί ο δρ. Kim. «Σε ορισμένες προηγούμενες μελέτες σε άτομα με άνοια ή σε κίνδυνο γνωστικής εξασθένισης που δεν είχαν διαβήτη, η πιογλιταζόνη δεν έδειξε καμία προστασία έναντι της άνοιας, οπότε είναι πιθανό ότι ένας κρίσιμος παράγοντας που επηρεάζει την αποτελεσματικότητα είναι η παρουσία της μεταβολικής νόσου. Χρειάζονται όμως και περισσότερες έρευνες, για να επιβεβαιωθούν αυτά τα ευρήματα» καταλήγει ο συγγραφέας της μελέτης.
