Απαντήσεις στο τι έπεται της διακοπής των φαρμάκων για τη διαχείριση βάρους όπως η σεμαγλουτίδη, βασικό ερώτημα που προέκυψε από την εμφάνιση των σκευασμάτων που έγιναν ανάρπαστα για την αποτελεσματικότητά τους, φαίνεται πως δίνει πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύεται στο Journal of the American Medical Association και δείχνει ότι η «μισή» προσπάθεια πάει χαμένη.
Σύμφωνα με τη δημοσίευση, το γεγονός ότι μεγάλο μέρος του βάρους «επιστρέφει» υποδεικνύει ενδεχομένως την ανάγκη μακροχρόνιας διατήρησης της αγωγής.
Τα εν λόγω αποτελέσματα έρχονται από έρευνα σχετικά με την εβδομαδιαία υποδόρια χορήγηση της τιρζεπατίδης, η οποία έλαβε έγκριση στις 8 Νοεμβρίου από τον αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) «για τη μακροχρόνια διαχείριση βάρους σε ενήλικες με παχυσαρκία ή υπερβαρότητα και τουλάχιστον μία πάθηση σχετιζόμενη με το σωματικό βάρος (όπως υπέρταση, διαβήτης τύπου 2 ή υψηλή χοληστερόλη), ως συμπληρωματική αγωγή σε μια δίαιτα χαμηλών θερμίδων και σε αυξημένη σωματική δραστηριότητα».
Στην κλινική δοκιμή συμμετείχαν 670 ενήλικες (κυρίως γυναίκες) με μέση ηλικία τα 48 έτη και μέσο αρχικό σωματικό βάρος τα 107,3 κιλά, πέτυχαν μετά από 36 εβδομάδες σημαντική απώλεια κιλών, κατά μέσο όρος 20,9% του αρχικού βάρους. Στη συνέχεια, χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, μία που εξακολούθησε την αγωγή με τιρζεπατίδη και μία που έλαβε εικονικό φάρμακο.
Στις 88 εβδομάδες, οι συμμετέχοντες στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου ανέκτησαν τα μισό σχεδόν κιλά που είχαν χάσει, καταλήγοντας σε 9,9% χαμηλότερο βάρος από την αρχική τους τιμή. Όσοι συνέχισαν την τιρζεπατίδη, συνέχισαν να χάνουν βάρος, καταλήγοντας 25,3% χαμηλότερα από το αρχικό.
Οι συμμετέχοντες και των δύο ομάδων έλαβαν κοινή σύσταση για κατανάλωση 500 λιγότερων θερμίδων καθημερινά από τις απαραίτητες για συντήρηση και σωματική άσκηση τουλάχιστον 150 λεπτά την εβδομάδα.
Οι συνήθεις παρενέργειες ήταν γαστρεντερικά προβλήματα, όπως ναυτία, διάρροια, δυσκοιλιότητα και έμετος, ανέφεραν οι ερευνητές.
Αυξάνονται τα στοιχεία
Οι συγγραφείς της μελέτης, με επικεφαλής τον Louis Aronne από το Weill Cornell Medicine της Νέας Υόρκης, δήλωσαν ότι τα αποτελέσματα «υπογραμμίζουν την ανάγκη συνέχισης της φαρμακευτικής αγωγής για την αποφυγή επαναπρόσληψης βάρους και τη διασφάλιση της διατήρησης των μειωμένων κιλών». Πρόσθεσαν ότι η τελευταία έρευνα πλειοδοτεί σε παλαιότερα ευρήματα που έδειξαν ότι «τα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων ισχυρών σκευασμάτων κατά της παχυσαρκίας, όπως η σεμαγλουτίδη, έχουν αποδείξει ότι το βάρος ουσιαστικά επανέρχεται» μετά τη διακοπή της θεραπείας.
Η τιρζεπατίδη είναι ένας μακράς δράσης, διπλός αγωνιστής των υποδοχέων των GIP και GLP-1 που, όπως και άλλα σκευάσματα για τη διαχείριση του αυξημένου σωματικού βάρους, «μιμείται» τις ινκρετίνες GIP και GLP-1, ανορεξιογόνες ορμόνες που εκκρίνονται στο έντερο.
«Οι ασθενείς, οι πάροχοι και το κοινό δεν κατανοούν πάντα ότι η παχυσαρκία είναι μια χρόνια ασθένεια που απαιτεί συχνά συνεχή θεραπεία, πράγμα που μπορεί να σημαίνει ότι η αγωγή διακόπτεται μόλις επιτευχθούν οι στόχοι βάρους» απάντησε η εταιρεία για τα σχετικά ευρήματα.
Έχει αποδειχθεί ότι οι αγωνιστές GLP-1 μειώνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων σχετιζόμενων με την παχυσαρκία, αλλά αυξάνουν τις πιθανότητες γαστρεντερικών προβλημάτων, σύμφωνα με μελέτες. Αν και τα ποσοστά σοβαρών προβλημάτων όπως η γαστροπάρεση είναι χαμηλά, εκφράζονται φόβοι από μερίδα επιστημόνων και ειδικών ότι η χρόνια λήψη των φαρμάκων, έως και για δεκαετίες, θα μπορούσε να αυξήσει τους κινδύνους έναντι των οφελών.
Πηγή: Ygeiamou.gr
