Η έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή Χιρογιάσου Ίσο του Πανεπιστημίου της Οσάκα και του Εθνικού Κέντρου Παγκόσμιας Υγείας και Ιατρικής, στο Τόκιο, ανέλυσε στοιχεία για πάνω από 18.600 άνδρες και γυναίκες ηλικίας 40-79 ετών.
Η έρευνα διήρκεσε σχεδόν 20 χρόνια και στη διάρκειά της καταγράφηκαν 842 θάνατοι καρδιαγγειακής αιτιολογίας.
Προηγούμενες έρευνες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ένας καφές την ημέρα μειώνει τον κίνδυνο θανάτου μετά από ένα έμφραγμα, ενώ μπορεί να μειώσει και τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού σε υγιή άτομα.
Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι η τακτική κατανάλωση καφέ μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο χρόνιων παθήσεων, όπως διαβήτη τύπου 2 και κάποιων μορφών καρκίνου, βοηθά στον έλεγχο της όρεξης και μειώνει τον κίνδυνο κατάθλιψης, αν και δεν είναι σαφές κατά πόσο αυτό οφείλεται στην καφεΐνη ή σε άλλη ουσία του καφέ.
Από την άλλη, η υπερβολική κατανάλωση σε καθημερινή βάση, μπορεί να αυξήσει την αρτηριακή πίεση, το άγχος, τις ταχυπαλμίες και την αϋπνία.
Οι αμερικανικές επιστημονικές ενώσεις ορίζουν ως υπέρταση, τις μετρήσεις της πίεσης άνω του 13/8. Σοβαρή υπέρταση δείχνουν μετρήσεις άνω του 16/10 και πολύ σοβαρή άνω του 18/11.
«Τα ευρήματα μας δείχνουν ότι οι άνθρωποι με σοβαρή υπέρταση θα πρέπει να αποφεύγουν την υπερβολική κατανάλωση καφέ. Επειδή οι άνθρωποι αυτοί είναι πιο ευάλωτοι στις επιπτώσεις της καφεΐνης, οι επιβλαβείς συνέπειες της τελευταίας μπορεί να υπεραντισταθμίσουν την προστατευτική δράση της και να αυξήσουν τον κίνδυνο θανάτου», δήλωσε ο Δρ. Ίσο.
Είναι η πρώτη τέτοιου είδους έρευνα διεθνώς που προβαίνει σε συσχέτιση του καφέ με την υπέρταση.
Ωστόσο, οι σοβαρά υπερτασικοί δεν χρειάζεται να στερηθούν τελείως το ρόφημα, καθώς ο ένας καφές ημερησίως δεν φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο για τους υπερτασικούς, ούτε το καθημερινό πράσινο τσάι, μολονότι τόσο ο καφές όσο και το τσάι περιέχουν καφεΐνη.
Εκτιμάται ότι ένα φλιτζάνι πράσινο ή μαύρο τσάι περιέχει 30-50 μιλιγκράμ καφεΐνης, ενώ ένα φλιτζάνι καφέ 80 έως 100. Τα οφέλη του πράσινου τσαγιού αποδίδονται κυρίως στις ουσίες πολυφαινόλες που περιέχει και οι οποίες έχουν αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of American Heart Association.
πηγή onmed.gr
