Η κίνηση είναι ζωή για τους ασθενείς με νόσο Πάρκινσον και σκλήρυνση κατά πλάκας.
Όσο περισσότερο κινούνται, ακόμα και για μικρά πράγματα, αρκεί να σηκώνονται από τον καναπέ, είναι πολύ σημαντικό για την πορεία της ασθένειας όχι μόνο στο κινητικό κομμάτι αλλά και στο νοητικό.
«Η δραστηριότητα, σωματική και νοητική, είναι ζωή και το ζητούμενο είναι μια καλύτερη ποιότητα ζωής για τους ασθενείς», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Διευθυντής-Καθηγητής της Α Νευρολογικής Κλινικής στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο Λεωνίδας Στεφανής.
Τον κ. Στεφανή συναντήσαμε στον Εθνικό Κήπο, σε μια ειδική εκδήλωση που διοργάνωσαν εργαζόμενοι στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο σε συνεργασία με το σύλλογο ασθενών με νόσο Πάρκινσον, δίνοντας το μήνυμα ότι η ύπαρξη της νόσου δεν σταματά την κίνηση και την ζωή.
Ασθενείς με νόσο Πάρκινσον και σκλήρυνση κατά πλάκας με τη βοήθεια ειδικών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα εθελοντικά έκαναν γιόγκα, χόρεψαν, περπάτησαν στο δροσερό χώρο του Εθνικού Κήπου και ενημερώθηκαν για την ιστορία του.
Η διατήρηση της κινητικότητας είναι ουσιώδης για την πορεία της ασθένειας τους και προσπαθούμε να δείξουμε στους ασθενείς μας ότι η κίνηση είναι η ζωή τους, ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η ψυχή της εκδήλωσης Χρύσα Χρυσοβιτσάνη, προϊσταμένη στα ειδικά ιατρεία του Αιγινητείου Νοσοκομείου. Στη συζήτηση συμμετείχε και μια 67χρονη ασθενής η οποία ζει με την νόσο Πάρκινσον 13 χρόνια. Η ίδια εξήγησε ότι κολυμπάει χειμώνα καλοκαίρι, καθημερινά και είναι σε εξαιρετική κατάσταση. ” Μακάρι όλοι οι ασθενείς να ήταν σαν και εσάς και να ακολουθούσαν αυτό το πρόγραμμα”, είπε ο κ. Στεφανής, εξηγώντας ότι παρακολουθεί ασθενείς 20 και 30 χρόνια που κάνουν έντονη άσκηση και διατηρούνται σε εξαιρετικά καλή κατάσταση.
Άσκηση και καλή διατροφή φαίνεται να είναι παράγοντες που μπορεί να επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου και πιθανόν να δράσουν και σε πρόδρομες μορφές να μην εξελιχθεί, ανέφερε ο κ. Στεφανής. Πρόσθεσε ότι τα κληρονομικά περιστατικά της νόσου Πάρκινσον είναι το 10%, οπότε στις περισσότερες περιπτώσεις δεν γνωρίζουμε την αιτία εμφάνισης της ασθένειας. Η επιστημονική κοινότητα μιλάει για “πανδημία τη νόσου Πάρκινσον” , καθώς αυξάνονται τα νέα περιστατικά και αυτό ακόμη δεν έχει εξηγηθεί επαρκώς, λέει ο κ. Στεφανής.
Τα οφέλη της άσκησης
Σύμφωνα με την κ. Χρυσοβιτσάνη, όταν η άσκηση είναι συστηματική ακόμα και ένα απλό περπάτημα τρεις με τέσσερις φορές την εβδομάδα, ρίχνει τα επίπεδα των ορμονών του στρες , βοηθά, στην έκκριση ενδορφινών που είναι φυσικά καταπραϋντικά , στην διατήρηση καλύτερης κινητικότητας, στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού, αλλά και στην αποτελεσματικότητα των θεραπειών που λαμβάνει ο ασθενής.
«Η αγάπη μας για την δουλειά μας και η αγάπη μας για τον άνθρωπο μας κινητοποιεί σε δράσεις για το καλό των ασθενών», είπε η κ. Χρυσοβιτσάνη.
Η ιδέα της δράσης ξεκίνησε πριν από 3 χρόνια και λόγω covid-19 είναι η δεύτερη που έγινε με στόχο να διοργανώνεται κάθε χρόνο. “Προσπαθούμε να φτιάξουμε πολλά πράγματα για τους ασθενείς μας και ευτυχώς η διοίκηση του νοσοκομείου μας στηρίζει” ανέφερε η κ. Χρυσοβιτσάνη.
Θεραπευτικός χορός
Οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση είχαν την ευκαιρία να κάνουν γιόγκα και να χορέψουν. Ο Μιχάλης Ελπιδοφόρου, φυσικοθεραπευτής, Καθηγητής προσαρμοσμένης φυσικής αγωγής και καθηγητής χορού, που συμμετέχει εθελοντικά στη δράση εφαρμόζει πρόγραμμα θεραπευτικού χορού για άτομα με Πάρκινσον. Το πρόγραμμα πραγματοποιείται σε συνεργασία με τον σύλλογο ασθενών με νόσο Πάρκινσον δύο φορές την εβδομάδα διαδικτυακά και συμμετέχουν ασθενείς απ΄ όλη την Ελλάδα.
Σύμφωνα με μελέτη στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο, εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ελπιδοφόρου, ο θεραπευτικός χορός σε ασθενείς με πάρκινσον φαίνεται ότι επιδρά σημαντικά στην βελτίωση πολλών παραμέτρων που σχετίζονται με τη νόσο, όπως είναι η κατάθλιψη, το άγχος, η ισορροπία, οι γνωστικές λειτουργίες , η ποιότητα ζωής τους, αλλά και ο δείκτης μάζας σώματος.
Το πλεονέκτημα του χορού έναντι άλλων προγραμμάτων άσκησης είναι ότι εμπεριέχει το στοιχείο του ρυθμού και της μουσικής που είναι ευεργετικό και για την ψυχολογία του ασθενή και γι’ αυτό όπως λέει, το πρόγραμμα έχει και πολύ μικρά ποσοστά εγκατάλειψης. «Δεν υπάρχει σωστό και λάθος σε αυτό το μάθημα ο καθένας το κάνει όσο και όπως μπορεί, καθώς το μότο μας είναι: η παραμικρή κίνηση είναι ευεργετική».
