Τα πασχαλινά αυγά είναι ένα ξεχωριστό έδεσμα το Πάσχα.
Τι πρέπει, όμως, να ξέρουμε όλοι μας για τα πασχαλινά αυγά; Πότε είναι φρέσκα και πώς θα το καταλάβουμε; Τι πιθανοί κίνδυνοι υπάρχουν από τα πασχαλινά αυγά; Και τι θρεπτική αξία έχουν;
Απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις δίνει το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών (ΚΕ.Π.ΚΑ).
Αυγά πασχαλινά: Τι πρέπει να ξέρετε
Τα αυγά είναι μία τροφή με μεγάλη θρεπτική αξία, αλλά δεν είναι σπάνια η επιμόλυνση τους με το μικρόβιο της σαλμονέλας. Τα μέτρα υγιεινής, που πρέπει να τηρούνται, πάντα, είναι:
Συντήρηση των αυγών μετά από την αγορά τους, στις αυγοθήκες του ψυγείου μας, χωρίς να έρχονται σε επαφή, με άλλα τρόφιμα.
Καλό βράσιμο ή ψήσιμο των αυγών.
Μετά από το χειρισμό – επαφή τους, πρέπει να καθαρίζονται με επιμέλεια τα χέρια μας και οι επιφάνειες ή τα σκεύη, με τα οποία ήρθαν σε επαφή (δηλ. με ζεστό νερό και σαπούνι).
Αυγά πασχαλινά: Πώς καταλαβαίνουμε αν είναι φρέσκα
Για να εξακριβώσουμε τη φρεσκότητα του αυγού, το βυθίζουμε σε νερό και, εφόσον στέκεται, οριζόντια, στον πυθμένα του δοχείου, είναι φρέσκο, λιγότερο των 5 ημερών. Αντίθετα, αν ανεβαίνει στην επιφάνεια, είναι μπαγιάτικο, πάνω από 30 μέρες. Η μέθοδος αυτή ισχύει, μόνο για τα αυγά, που έχουν βρεθεί σε θερμοκρασία συντήρησης 20-22oC. Άλλος τρόπος είναι το κούνημα του αυγού. Το αυγό που, όταν το κουνήσουμε, δημιουργεί αίσθημα μετατόπισης του βάρους του, δεν είναι ιδιαίτερα φρέσκο.
Τα βρασμένα αυγά δίνουν μια καλύτερη εικόνα της ηλικίας τους. Έτσι, ένα φρέσκο, βρασμένο αυγό δεν αποχωρίζεται, εύκολα, από το κέλυφός του, το οποίο σπάει, εύκολα, σε κάθε πίεσή του, στην προσπάθειά μας να το καθαρίσουμε. Επίσης, το ασπράδι είναι λευκό, ομοιογενές και ο κρόκος κατέχει, στο αυγό, κεντρική θέση. Ο αεροθάλαμος του αυγού είναι πολύ μικρός, σε αντίθεση, με αυτόν του μπαγιάτικου, το οποίο, όταν πάμε να καθαρίσουμε, διαπιστώνουμε ότι το κέλυφος αποκολλάται, εύκολα και το ασπράδι είναι πιο σκοτεινό και ανομοιογενές.
Αυγά πασχαλινά: Πότε είναι κατάλληλα προς βρώση
Δεν πρέπει να είναι σε κατάσταση επώασης.
Δεν πρέπει να έχει ξινή γεύση, ή κάποια δυσάρεστη ή ασυνήθιστη οσμή, όταν το καθαρίζουμε.
Δεν πρέπει το ασπράδι να είναι θρομβώδες ή χρωματισμένο.
Εξωτερικά, στο κέλυφος, δεν πρέπει να υπάρχουν ξένα σώματα, π.χ. φτερά, υπολείμματα από κουτσουλιές ή εκτεταμένες κηλίδες αίματος,καθώς υπάρχει κίνδυνος επιμολύνσεων.
Αυγά πασχαλινά: Πώς ταξιονομούνται
Τα αυγά, που αγοράζει ο καταναλωτής, είναι κατηγορίας Α και ταξινομούνται, ως εξής:
XL = πολύ μεγάλο (πάνω από 73γρ.)
L = μεγάλο (από 63-73γρ.)
M = μεσαίο (από 53-63γρ.)
S = μικρό (κάτω από 53γρ.)
Αυγά πασχαλινά: Τι προσέχουμε στις επιγραφές που φέρουν
Όλα τα αυγά θα πρέπει να φέρουν, πάνω στο κέλυφος, με καθαρά γράμματα, τον διακριτικό αριθμό, του παραγωγού. Υποχρεωτικά, τόσο στις μεγάλες όσο και στις μικρές συσκευασίες, πρέπει να φέρουν, στην εξωτερική όψη, τις προβλεπόμενες ενδείξεις, (πέραν εκείνων, που υπάρχουν στο κέλυφος) δηλαδή:
Τον κωδικό αριθμό του ωοσκοπικού κέντρου
Την κατηγορία ποιότητας και βάρους
Την ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας (28 ημέρες, μετά την ημερομηνία ωοτοκίας)
Επίσης, πρέπει να γνωρίζουμε:
Το διαφορετικό χρώμα του κελύφους των αυγών καθώς και ο διαφορετικός χρωματισμός των κρόκων των αυγών, δεν αποτελούν κριτήρια ποιότητας, αλλά εξαρτώνται από τη ράτσα της κότας, από τη διατροφή της κ.ά..
Αυγά, με ακάθαρτο κέλυφος (από αίμα ή περιττώματα κ.λ.π.) απαγορεύεται να πωλούνται.
Οι οδηγίες, που δίνει το ΚΕ.Π.ΚΑ., στους καταναλωτές, αφορούν, κυρίως τους τρόπους προστασίας της υγείας του καταναλωτή, από τυχόν επιμολύνσεις, που μπορεί να μεταδοθούν από αυγά καθώς και την προστασία των οικονομικών συμφερόντων του.
Βαμμένα αυγά πασχαλινά
Οι ενδείξεις, που περιλαμβάνονται, υποχρεωτικά, στην επισήμανση των βρασμένων – βαμμένων αυγών είναι:
Η ονομασία πώλησης π.χ. Βρασμένα – Βαμμένα αυγά
Η καθαρή ποσότητα
Η χρονολογία ελάχιστης διατηρησιμότητας
Οι ιδιαίτερες συνθήκες συντήρησης και χρήσης
Το όνομα ή η εμπορική επωνυμία και η διεύθυνση του υπεύθυνου της επιχείρησης
Ο τόπος παραγωγής ή προέλευσης
Οδηγίες χρήσης
Η ένδειξη, που επιτρέπει την αναγνώριση της παρτίδας, είναι υποχρεωτική, εκτός από την περίπτωση, όπου στην ετικέτα αναγράφεται η ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας, με την προϋπόθεση ότι η ημερομηνία αυτή συμπεριλαμβάνει ένδειξη σαφή και κατά σειρά τουλάχιστον της ημέρας και του μήνα. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να εξασφαλίζεται η ιχνηλασιμότητα του προϊόντος σε όλα τα στάδια διάθεσης του.
Για το βάψιμο των αυγών ή για τη σφράγισή τους μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνον χρωστικές, που επιτρέπονται, από τη νομοθεσία.
Οι ενδείξεις, που αφορούν την ταξινόμηση των αυγών, ανά ποιότητα και βάρος καθώς και η ένδειξη «φρέσκο», δεν πρέπει να αναγράφονται στα βρασμένα – βαμμένα αυγά.
Πηγή: iatropedia.gr
