Αντιμέτωποι με ένα πικρό κοκτέιλ ήρθαν κατά τη διάρκεια της φετινής χρονιάς οι παραγωγοί ροδακίνου στους νομούς Ημαθίας και Πέλλας, όπου καλλιεργείται το μεγαλύτερο ποσοστό πανελλαδικά επιτραπέζιου και βιομηχανικού ροδάκινου.
Η κλιματική αλλαγή, το αυξημένο κόστος παραγωγής και οι χαμηλές τιμές έχουν οδηγήσει τους αγρότες στα όρια της απελπισίας και το μέλλον της καλλιέργειας φαντάζει πιο αβέβαιο από ποτέ με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ΑΕΠ της χώρας.
Ο Μάκης Αντωνιάδης, Πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Νάουσας, αναφέρει στη Voria.gr ότι πρόκειται για μια πολύ δύσκολη χρονιά, καθώς, όπως εξηγεί, η μειωμένη παραγωγή από τη μια πλευρά και οι χαμηλές τιμές από την άλλη, οδηγούν τους αγρότες σε έναν δρόμο χωρίς επιστροφή.
Ο κ. Αντωνιάδης εξηγεί ότι ο ήπιος χειμώνας είχε ως αποτέλεσμα τα δέντρα να έχουν μειωμένη ανθοφορία και κατ’ επέκταση κακή καρπόδεση τόσο στα επιτραπέζια όσο και στα συμπύρηνα κι έτσι σε ορισμένες ποικιλίες οι μειώσεις στη στρεμματική απόδοση φτάνουν ως και το 40%.
«Ο μαλακός χειμώνας δημιούργησε συνθήκες ακαρπίας, με αποτέλεσμα τα δέντρα να έχουν μειωμένη παραγωγή. Η κατάσταση ήταν λίγο καλύτερη στα πρώιμα ροδάκινα, όμως στις μεσοπρώιμες και όψιμες ποικιλίες που ακολούθησαν από τον Ιούλιο και μετά, η μείωση της παραγωγής είναι σημαντική. Με ένα δύο περάσματα τα δέντρα αδειάζουν» επισημαίνει ο έμπειρος γεωργός.
Τη χαριστική βολή στην ήδη υπάρχουσα δύσκολη κατάσταση ήρθαν να δώσουν οι προ ημερών έντονες βροχοπτώσεις όπου στον κάμπο έπεσαν 25-30 εκατοστά βροχής μέσα σε λίγη ώρα με αποτέλεσμα τα ήδη ευαίσθητα ροδάκινα -λόγω της κακής καρπόδεσης- να αρχίζουν να σαπίζουν και να πέφτουν από τα δέντρα, δημιουργώντας ένα στρώμα στο έδαφος με τους παραγωγούς γεμάτους απόγνωση να τρέχουν να ραντίζουν προκειμένου να σώσουν τους εναπομείναντες καρπούς από τη μονίλια και άλλους παθογόνους μύκητες.
«Η κλιματική κρίση φέρνει μεγάλα προβλήματα, η παρατεταμένη ξηρασία, οι καύσωνες και οι έντονες βροχές σοκάρουν τα δέντρα με αποτέλεσμα να έχουν μειωμένη παραγωγή» εξηγεί ο κ. Αντωνιάδης.
Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι μπορεί οι τιμές του παραγωγού να είναι κάπως καλύτερες σε σχέση με πέρυσι ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν φτάνουν, όπως επισημαίνει, για να καλύψουν τα υπέρογκα κόστη παραγωγής. «Το ακριβό πετρέλαιο, οι υπέρογκες αυξήσεις στα φυτοφάρμακα και τα λιπάσματα, αλλά και η αύξηση του ημερομισθίου για τον μετακλητό εργάτη -όταν αυτός τελικά λόγω γραφειοκρατίας καταφέρνει να φτάσει στην Ελλάδα για να εργαστεί- δεν μπορούν σε καμία των περιπτώσεων να καλυφθούν από τις τρέχουσες τιμές πώλησης των προϊόντων» λέει ο Πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Νάουσας.
Ο Τάσος Κυριλίδης, μέλος του Αγροτικού Συλλόγου Σκύδρας, εξηγεί στη Voria.gr ότι για να μπορέσει ο παραγωγός επιτραπέζιου και βιομηχανικού ροδακίνου να ανταπεξέλθει στo κόστoς παραγωγής και να ζήσει την οικογένεια του, οι τιμές θα έπρεπε να είναι για παράδειγμα στο νεκταρίνι τουλάχιστον στα 0,80 – 0,90 ευρώ και όχι στα 0,50 – 0,60 ευρώ, ενώ στο ράφι η τιμή του καλοκαιρινού φρούτου φτάνει τα 2,00 – 2,50 ευρώ το κιλό.
Για τα συμπύρηνα ο ίδιος εκτιμά ότι για να είναι η καλλιέργεια βιώσιμη οι τιμές θα έπρεπε να είναι στα 0,50 με 0,60 ευρώ και όχι στα 0,30 – 0,35 ευρώ που είναι σήμερα. «Πρόκειται για εξευτελιστικές τιμές για το βιομηχανικό ροδάκινο, αυτές τις έδιναν οι βιομήχανοι πριν από 30 χρόνια. Ήδη πολλοί παραγωγοί ξηλώνουν τα δέντρα και στρέφονται σε άλλες καλλιέργειες. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να μειωθούν οι καλλιεργούμενες εκτάσεις και άρα η κομπόστα, ένα ιδιαίτερα εξαγώγιμο προϊόν για την χώρα μας» επισημαίνει και συνεχίζει: «Προσωπικά έχω κρατήσει μόνο 6 στρέμματα με συμπύρηνα, αυτό που βλέπω είναι ότι σε όλο τον κάμπο οι καλλιέργειες μειώνονται. Ό,τι ξηλώνεται δεν ξαναφυτεύεται. Εφόσον συνεχιστεί αυτή η κατάσταση θα χάσουμε τα πρωτεία στην παγκόσμια αγορά της κομπόστας, αλλά μετά θα είναι αργά».
Οι παραγωγοί τονίζουν ότι με τις επικρατούσες συνθήκες η καλλιέργεια του επιτραπέζιου και του συμπύρηνου ροδάκινου καθίσταται πιο αβέβαιη από ποτέ. Ήδη πολλοί στρέφονται σε άλλες καλλιέργειες όπως αυτή του βερίκοκου, όμως αυτό γίνεται άναρχα χωρίς καμία στρατηγική.
«Δεν ασχολούνται με τον αγρότη, είναι σαν να μην τον βλέπουν. Δεν υπάρχει εθνική γεωργική πολιτική, δεν υπάρχουν ζώνες καλλιέργειας, δεν τους ενδιαφέρει η πρωτογενής παραγωγή, παρά μόνο ο τουρισμός. Στο τέλος θα καταντήσουμε να είμαστε σερβιτόροι των Ευρωπαίων», αναφέρουν με παράπονο οι παραγωγοί.
Οι ίδιοι επισημαίνουν ότι ακόμη περιμένουν από την κυβέρνηση, που είναι, όπως λένε, συνέχεια της προηγούμενης να προχωρήσει στην αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ, έτσι ώστε να δίνονται αποζημιώσεις για όλες τις καταστροφές, μεταξύ αυτών και για την ακαρπία, η οποία είναι απότοκος της κλιματικής αλλαγής.
