Από τους πιο δημοφιλείς καλοκαιρινούς προορισμούς στη Βόρεια Ελλάδα, η Θάσος έχει επαναλαμβανόμενους επισκέπτες κάθε καλοκαίρι που την επιλέγουν για την απίστευτη, καταπράσινη φύση της, δεν είναι λίγες οι φορές που αγγίζει ακόμη και τη θάλασσα, αλλά και τις ονειρικές ακρογιαλιές της με γαλαζοπράσινα νερά που προσκαλούν σε αξέχαστα μακροβούτια. Ανάμεσα στις πολλές επιλογές που έχει το κοινό και η παραλία της Αλυκής, με το έντονο αρχαιολογικό ενδιαφέρον.
Αλυκή Θάσου, μια παραλία με ιδιαίτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον
Η Αλυκή της Θάσου συναντάται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού, σε απόσταση 30 χλμ. από τον Λιμένα της Θάσου, σε ένα από τα πιο διάσημα, καλοκαιρινά θέρετρα του νησιού.
Ο παραθαλάσσιος οικισμός, λοιπόν, στο μικρό απάνεμο κόλπο, είναι γνωστός για τις δύο παραλίες εκατέρωθεν της στενής λωρίδας γης μέσα στη θάλασσα, γι’ αυτό και συχνά η Αλυκή, αναφέρεται και ως Αλυκές.
Η νότια ακτή της Αλυκής με την χρυσαφένια αμμουδιά και τα γαλαζοπράσινα νερά είναι οργανωμένη, ενώ διαθέτει και προτάσεις για φαγητό με αρκετά ταβερνάκια και ουζερί να αποτελούν πόλο έλξης το απογευματάκι μετά τις βουτιές.
Για περισσότερη ηρεμία, ωστόσο, ενδείκνυται η βόρεια παραλία στην Αλυκή, καθώς δεν είναι τόσο πολυσύχναστη. Και εδώ υπάρχει κάποια οργάνωση, ωστόσο, μόνο σε ένα σημείο της ακρογιαλιάς.
Η παραλία της Αλυκής παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον, καθώς η δραστηριότητα και η ιστορία στην περιοχή ξεκινούν ήδη από τον 7ο αιώνα π.Χ.
Πιο συγκεκριμένα, λοιπόν, στη βραχώδη χερσόνησο, ακριβώς δίπλα από τις δύο παραλίες της Αλυκής, εντοπίζονται κάποια ερείπια αρχαίου οικισμού, τα οποία, σύμφωνα με το μύθο, αποτελούσαν το βασίλειο της Αλίκης, καθώς και δύο παλαιοχριστιανικές βασιλικές αλλά και το αρχαίο λατομείο μαρμάρου, ένα από τα σημαντικότερα λατομεία της Θάσου. Ωστόσο, μία από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις στην Αλυκή είναι αυτή ενός αρχαίου Κούρου, που οι αρχαιολογικές έρευνες έφεραν στο φως το 1896.
