«Ίσως ν’ ακουστεί παράδοξο αλλά τα καθήκοντά μου ως αστυνομικού και ως ιερέα δεν αλληλοσυγκρούονται αλλά αλληλοσυμπληρώνονται». Αυτό υπογραμμίζει
μιλώντας στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» ο π.Αθανάσιος Παπαδόπουλος, ο οποίος εδώ και χρόνια συνδυάζει αρμονικά τα καθήκοντα του αστυνομικού με εκείνα του ιερέα σε καθημερινή βάση. Ο π. Αθανάσιος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Τούμπα, στο νομό Κιλκίς. Από τα γεγονότα της παιδικής του ηλικίας έχει αποτυπώσει έντονα τις στιγμές, όπου τόσο ο πατέρας του όσο και ο παππούς ανέβαιναν στο αναλόγιο και έψελναν κατανυκτικά-ειδικά στις εορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα: «Καταλυτικό γεγονός υπήρξε το ότι πληροφορήθηκα πως η καταγωγή της οικογένειάς μου είναι από την περιοχή της Σηλύβριας, στην Ανατολική Θράκη. Για αυτό λοιπόν ο Άγιος Νεκτάριος έγινε ο προστάτης άγιος στην ζωή μου. Αξίζει όμως να προσθέσω πως τόσο ο Άγιος Αθανάσιος αλλά και οι σύγχρονοι άγιοι όπως είναι ο Άγιος Παϊσιος, ο Άγιος Πορφύριος, η Αγία Σοφία στην Κλεισούρα, η γερόντισσα Γαβριηλία κ.α αποτέλεσαν για εμένα ισχυρά εκκλησιαστικά πρότυπα» συμπληρώνει ο π.Αθανάσιος.
«Μετά το λύκειο έδωσα εξετάσεις και πέτυχα στην Σχολή Αστυφυλάκων στην Αθήνα. Εκείνο το διάστημα είχα την χαρά και την ευλογία να γνωρίσω μεγάλους δασκάλους της βυζαντινής μουσικής στο ναό της Αγίας Σοφίας, στο Νέο Ψυχικό. Είχα έντονη την επιθυμία για να συνεχίσω τις σπουδές μου. Για αυτό και έδωσα εκ νέου εξετάσεις και κατάφερα να εισαχθώ στην σχολή της Δασολογίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο στην Θράκη, ενώ παράλληλα συνέχισα να εργάζομαι. Η παραμονή μου επί πέντε χρόνια στον ακριτικό Έβρο μου έδωσε την δυνατότητα να διδαχθώ την χαρά της διακονίας όντας υπό την προστασία του μακαριστού μητροπολίτη Διδυμοτείχου κυρού Νικηφόρου. Με την καθοδήγηση επίσης και του π.Βαρθολομαίου, ο οποίος είναι τώρα ηγούμενος στην Ιερά Μονή της Αγίας Σκέπης, έγινε η μύηση τόσο η δική μου όσο και των υπόλοιπων συμφοιτητών μου στα κατηχητικά σχολεία αλλά και στις υπόλοιπες δράσεις».
Αφότου ολοκλήρωσε ο π.Αθανάσιος τις σπουδές του στην Δασολογία επέστρεψε στην γεννέτειρά του και παράλληλα με την εργασία του διακονούσε στο ναό του χωριού του ως ψάλτης: «Μετά την αιφνίδια εκδημία του εφημέριου, ο επιχώριος επίσκοπος μου έκανε την άκρως συγκινητική και τιμητική πρόταση για να χειροτονηθώ ιερέας» αναφέρει και συνεχίζει : «Έτσι λοιπόν αυτός ο πόθος, που για βιοποριστικούς λόγους είχα αναγκαστεί ν’ αναβάλλω, είχε πια εκπληρωθεί με την χάρη του Θεού. Προηγήθηκε η χειροτονία μου σε διάκονο στην Ιερά Μονή Παναγίας στην Γουμένισσα, ενώ η χειροτονία μου σε ιερέα έγινε τον Αύγουστο του 2012 στην γεννέτειρά μου, στο χωριό Τούμπα, και στο ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ο επόμενος σταθμός στην ιερατική μου διαδρομή είναι βεβαίως ο ιερός ναός της Αγίας Τριάδος στο Πολύκαστρο στο οποίον και σήμερα υπηρετώ».
Η απόφασή του να ενδυθεί του ιερατικού σχήματος έγινε αμέσως δεκτή με χαρά από όλους επισημαίνει ο π.Αθανάσιος ενθυμούμενος σήμερα εκείνες τις στιγμές: «Οι δικοί μου άνθρωποι με προέτρεψαν να είμαι πάντα κοντά στην Εκκλησία και ν’ ακούω τις υποδείξεις του σεβασμιοτάτου μητροπολίτη και της Ιεράς Συνόδου» τονίζει ο π.Αθανάσιος και συνεχίζει μιλώντας για τις συνθήκες και τις ιδιαιτερότητες της εργασίας του: «Πολλές φορές όσοι αναζητούν την συνδρομή της αστυνομίας, αναζητούν και έναν λόγο πνευματικό. Ένα λόγο παρηγοριάς που θα τους βοηθήσει ν’ απαλλαγούν από το ψυχολογικό βάρος που νιώθουν και να ορθοποδήσουν. Η ιδιότητά μου ως αστυνομικού μπορεί να προσφέρει πρακτικές λύσεις σε δύσκολες καταστάσεις οι οποίες έρχονται εις γνώσην μου στα πλαίσια της ενορίας μου. Η αστυνομία και η ιερωσύνη υπηρετούν τον άνθρωπο! Βλέπω και εξετάζω τα προβλήματα και από την σκοπιά της αστυνομίας αλλά και από την σκοπιά της Εκκλησίας».
«Σε καθημερινή βάση εκτελώ την διατεταγμένη υπηρεσία μου στην αστυνομία και κατόπιν τις απογευματινές ώρες μεταβαίνω στο ναό, ώστε να τελέσω την ακολουθία του εσπερινού και για να κάνουμε τις υπόλοιπες εργασίες μαζί με τον προϊστάμενο ιερέα του ναού, τον π.Εμμανουήλ Λεβαντή» σημειώνει.
*Αναδημοσίευση από την Ορθόδοξη Αλήθεια
