Συνεχίζεται το καταστροφικό του έργο του μεταχρωματικού έλκους των πλατάνων καθώς εσχάτως έπληξε το πλατανόδασος του ποταμού Αίσωνα, στην Νεοκαισάρεια Πιερίας, την ευρύτερη περιοχή της Βερδικούσιας Λάρισας και αλλά και το παραλίμνιο πλατανόδασος του Ρυμνίου Κοζάνης.
Πρόκειται για μια ασθένεια, η οποία δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στα πλατάνια, πλήττοντας πλατανοδάση της ηπειρωτικής Ελλάδας με τεράστιες συνέπειες σε περιβάλλον, τουρισμό και τις τοπικές οικονομίες πολλών περιοχών.
Οι τελευταίες αναφορές, όπως επισήμανε, όπως ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρόεδρος του τμήματος δασολογίας και φυσικού περιβάλλοντος του ΑΠΘ, κ. Αλέξανδρος Δημητρακόπουλος δείχνουν ότι “η ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους που ξεραίνει τα πλατάνια, από το 2004 -χρονιά που ξεκίνησε η μετάδοσή της προς βορράν ως το 2024, έχει φτάσει πλέον στην γραμμή Άρτα- Κοζάνη- Ημαθία- Πιερία, αφήνοντας πάνω στον χάρτη μικρές αλώβητες μόνο νησίδες, όπως είναι το Πήλιο”. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του αυτή η ασθένεια των πλατανιών έως τώρα δεν έχει κάνει την εμφάνισή της στις άλλες 12 περιφερειακές ενότητες της Μακεδονίας, την Θράκη, τα νησιά και την Κρήτη.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η γρήγορη επέμβαση και η εφαρμογή των προβλεπόμενων μέτρων από δασικές και αυτοδιοικητικές υπηρεσίες αποδείχθηκε σωτήρια για τη διάσωση των πλατανιών μιας περιοχής, όπως συνέβη στη Ναύπακτο, όπου η αρχική προσβολή σε πλάτανο αντιμετωπίστηκε με υλοτόμηση – απομάκρυνση του ξερού δέντρου και νέκρωση των γειτονικών του για να μην επεκταθεί ο μύκητας. Το ίδιο αποτελεσματικές φαίνεται ότι ήταν και οι επεμβάσεις στο Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας και την αρχαία Ολυμπία. Αξίζει να σημειωθεί ότι έχουν πληγεί σημαντικά κι αναζητούν λύση στο πρόβλημα δεκάδες τουριστικές κοινότητες που έχουν επενδύσει την ανάπτυξή τους στην αναψυχή και την προσέλκυση επισκεπτών, μέσω της ομορφιάς και της αισθητικής αξίας των πλατάνων. Η ασθένειααυτή στο παρελθόν προσέβαλε ιστορικά και εμβληματικά πλατάνια, πολλά από τα οποία χαρακτηριζόμενα ως διατηρητέα μνημεία της φύσης, όπως η Πλατανιώτισσα των Καλαβρύτων, αυτό της Αγίας Λαύρας που συνδέεται με την Επανάσταση του ’21 στην ίδια περιοχή, ο Πλάτανος του Παυσανία στο Αίγιο κ.ά.
Στην Νεοκαισάρεια Πιερίας, το μεταχρωματικό έλκος έγινε περισσότερο ορατό το περασμένο καλοκαίρι στους χώρους αναψυχής που χρησιμοποιούνται και για εκδρομές σχολείων δίπλα στην επαρχιακή οδό Κατερίνης- Ελασσόνας, όταν η προηγούμενη διοίκηση του δήμου Κατερίνης αποφάσισε την κοπή και απομάκρυνση των προσβεβλημένων θεόρατων πλατάνων του ποταμού. Τις εργασίες υλοτόμησης και αξιοποίησης της βιομάζας, ανέλαβε μάλιστα εταιρεία εμπορίας ξύλου σε μια προσπάθεια μεγάλης, έγκαιρης και άμεσης παρέμβασης έτσι ώστε να αποκοπεί η μετάδοση κατά μήκος του ποταμού.
Από την πλευρά του μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρόεδρος του ομίλου φίλων της φύσης και του ανθρώπου “Μαστόδοντας-Νεοκαισάρεια”, κ. Σάββας Τσεντίδης εκτίμησε πως “Όλες οι προσπάθειες απέβησαν όμως μάταιες, καθώς διαπιστώνουμε ότι το πρόβλημα όχι μόνο δεν περιορίζεται αλλά επεκτείνεται κατά μήκος του ποταμού αλλά και σε κοντινούς παραποτάμους και ρέματα”. Αντίστοιχα το δασαρχείο Ελασσόνας έλαβε τα δικά του μέτρα αντιμετώπισης του μεταχρωματικού έλκους μετά την έγκριση της επιθεώρησης εφαρμογής δασικής πολιτικής Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας του ΥΠΕΝ. Ακριβέστερα ξεκίνησε ήδη την υλοτομία νεκρών ατόμων πλατάνου, στην περιοχή της ευθύνης του, τα οποία έχουν προβληθεί από το μύκητα Ceratocystis platani καθώς και υγιών (υπόπτων προσβολής) ατόμων που φύονται περιμετρικά και σε ακτίνα 15 μέτρων από τα προσβεβλημένα άτομα πλατάνου. Η υλοτομία υπό την επίβλεψη του δασαρχείου διεξάγεται στις περιοχές ευθύνης των δασονομείων Βερδικούσιας (σε Συκιά, Πραιτώριο, Αμούριο, Βερδικούσια) και Καλλιθέας (Μηλέα, Σπαρμός).
Οι συγκεκριμένες παρεμβάσεις γίνονται κατ’ εφαρμογήν των μέτρων που προβλέπει περυσινή ΚΥΑ που υπέγραψαν τα υπουργεία αγροτικής ανάπτυξης και περιβάλλοντος, που ορίζει και αυστηρά πρόστιμα. Στα ενδεδειγμένα μέτρα που αφορούν στην κοπή, την καταστροφή με καύση ή υγειονομική ταφή των προσβεβλημένων δέντρων, πλέον αναφέρεται και η δυνατότητα μεταφοράς και περαιτέρω διαχείρισης της προσβεβλημένης ξυλείας με θερμική επεξεργασία σε κατάλληλες μονάδες (π.χ. παραγωγή βιομάζας). Εκτός των άλλων υποχρεώνει τους ΟΤΑ που χρησιμοποιούν χωματουργικά μηχανήματα, πριόνια κι άλλα εργαλεία υλοτόμησης και κλαδέματος να τα αποστειρώνουν μετά από εργασίες κλάδευσης όλο τον εξοπλισμό κοπής-κλαδευσης.
Έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι το μεταχρωματικό έλκος του πλατάνου είναι μια εισαγόμενη ασθένεια που έφτασε στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, από τη Βόρεια Αμερική μέσω κιβωτίων πυρομαχικών κατασκευασμένα από ξύλο πλατάνου πιθανόν λίγο μετά την απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων το 1944 στην Ιταλία. Σύμφωνα με στοιχεία που διέθεσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Δημητρακόπουλος, η πρώτη προσβολή του μύκητα Ceratocystis fimbriata f. sp.platani καταγράφηκε σε περιοχή κοντά στη Νάπολη. Στην Ελλάδα εντοπίστηκε πρώτη φορά (2003-2004) από τον διευθυντή ερευνών του ινστιτούτου μεσογειακών δασικών οικοσυστημάτων Π. Τσόπελα στη νότια Πελοπόννησο. Εικάζεται ότι μεταδόθηκε από πολλαπλασιαστικό υλικό που εισήχθη από Ιταλία, η οποία, μαζί με την Ολλανδία θεωρούνται κυρίαρχες στο εμπόριο καλλωπιστικών ειδών στην ΕΕ.
Πηγή:amna.gr
