Στο άλλοτε φημισμένο για την κτηνοτροφία του ορεινό κεφαλοχώρι του σημερινού δήμου Νέστου, τον Κεχρόκαμπο, η δεσποτική εορτή των Θεοφανείων γιορτάστηκε με κάθε επισημότητα και με τη συμμετοχή των λιγοστών κατοίκων που διαμένουν πλέον στο χωριό.
Παρά το υψόμετρο των 380 μέτρων όπου βρίσκεται το χωριό, οι καιρικές σύνηθες ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκές, λόγω της ηλιοφάνειας που επικρατούσε. Το ψηφιακό θερμόμετρο στην πλατεία του χωριού με τους δυο αιωνόβιους πλάτανους έδειχνε μόλις 6 βαθμούς Κελσίου και τα ορμητικά νερά του ποταμού που διασχίζει το χωριό ήταν παγωμένα.
Αυτό όμως δεν εμπόδισε τον 11χρονο Μάριο Μυλωνά, μαθητή της έκτης τάξης του δημοτικού σχολείου Κεχροκάμπου, να βουτήξει με τα ρούχα του, μαζί με τον στρατιωτικό Κλεάνθη Παρασκευόπουλο, και να πιάσει τον σταυρό. Η χαρά και η ικανοποίηση του Μάριου ήταν ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του, αν και δεν έκρυψε ότι τα νερά του ποταμού ήταν παγωμένα.
Σύμφωνα με ένα παλιό έθιμο, που τηρείται εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ο Μάριος, σήμερα, ανήμερα του Άι Γιαννιού, θα τον περιφέρει σε όλα τα σπίτια του χωριού για να τον ασπαστούν οι κάτοικοι ώστε να λάβουν κι αυτοί την ευλογία του βαπτισθέντος Χριστού.
Νωρίτερα, στον περικαλλή πετρόχτιστο ιερό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που κατασκευάστηκε το 1940, ο δραστήριος εφημέριος του χωριού π. Γαβριήλ Λιοντάκης τέλεσε τη Θεία Λειτουργία και την ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού. Αμέσως μετά, σε πομπή, όλο το εκκλησίασμα, τηρώντας τα μέτρα προστασίας κατά της μετάδοσης του κορονοϊού, κατευθύνθηκε στην πλατεία του χωριού όπου βρίσκεται το ποτάμι για τη ρίψη του σταυρού και τον καθαγιασμό των υδάτων.
Ο πάτερ Γαβριήλ ευχήθηκε σε όλους τους κατοίκους του χωριού να έχουν τη φώτιση του Κυρίου, να είναι γεροί με τις οικογένειές τους και πάντα να στέκονται στο πλευρό όσων έχουν ανάγκη από βοήθεια και στήριξη.
Ο Κεχρόκαμπος στο διάβα του χρόνου
Το χωριό βρίσκεται 49 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Καβάλας και απέχει μόλις 27 χιλιόμετρα από τη Σταυρούπολη Ξάνθης. Η πρόσβαση στον ποταμό Νέστο είναι ιδιαίτερα εύκολη από τον Κεχρόκαμπο προσφέροντας μοναδικής ομορφιάς εκδρομές σε μικρούς και μεγάλους.
Στις αρχές του 20ού αιώνα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα χωριά του νομού Καβάλας. Είχε περίπου 1800 κατοίκους, όλοι μουσουλμάνοι, ενώ μετά την ανταλλαγή πληθυσμών, είχε αμιγώς προσφυγικό πληθυσμό, με την εγκατάσταση 350 οικογενειών. Σύμφωνα με την απογραφή του 1928, είχε 1500 κατοίκους, ενώ ο πληθυσμός του αυξήθηκε στους 1900 κατοίκους στην απογραφή του 1940. Το χωριό εξακολουθεί να είναι γνωστό για την παραγωγή ποιοτικών γαλακτοκομικών προϊόντων. Στην κεντρική πλατεία με τα εντυπωσιακά πλατάνια, που αποτελούν πραγματικά μνημεία της φύσης, λειτουργούν παραδοσιακοί χώροι εστίασης.
Στον Κεχρόκαμπο, υπάρχει μεγάλος αριθμός παραδοσιακών κτισμάτων, ορισμένα από τα οποία έχουν ανακαινιστεί, όπως το πανέμορφο πετρόχτιστο δημοτικό σχολείο, στο οποίο σήμερα φοιτούν μόλις δώδεκα μαθητές, αλλά και το κτίριο του πολιτιστικού συλλόγου.
