Hachiko: A Dog’s Story (Χάτσικο: Η ιστορία ενός σκύλου), η αληθινή ιστορία του λευκού κουταβιού που συγκίνησε εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 2009, αποδεικνύοντας τον ισχυρό δεσμό που μπορεί να δημιουργηθεί ανάμεσα στον σκύλο και στον άνθρωπο.
Ο Χάτσικο έμεινε στην ιστορία για την πίστη του, την αγάπη του και την αφοσίωσή του, περιμένοντας μέχρι την τελευταία του πνοή στον σταθμό των τρένων το αφεντικό του, μη γνωρίζοντας ότι έχει πεθάνει.
Αμέτρητες τέτοιες ιστορίες και εικόνες «κυκλοφορούν» ανά τον κόσμο και μια τέτοια εικόνα στα νεκροταφεία της Καβάλας θύμισε σε όσους την αντίκρισαν την ιστορία του Χάτσικο. Ο λόγος για ένα μεγαλόσωμο σκυλάκι, το οποίο με θλιμμένο βλέμμα καθόταν μπροστά από έναν τάφο, χωρίς να κινείται ή να συγκινείται από όσους περνούσαν από δίπλα του, κοιτώντας άλλοτε το μνήμα και άλλοτε τον ουρανό, όπως αναφέρουν μάρτυρες του περιστατικού.
Ουδείς γνωρίζει αν ο σκύλος «έχασε» το αφεντικό του ή κάποιον που τον φρόντισε και «θρηνεί» γι’ αυτόν, ουδείς γνωρίζει αν ο σκύλος θα μπορούσε να «βαφτιστεί» ως ο Χάτσικο της Καβάλας, το μόνο σίγουρο το οποίο οφείλει να γνωρίζει ο καθένας, όμως, είναι ότι το κάθε σκυλί είναι ένας Χάτσικο, πιστό με τον τρόπο του σε όσους το φροντίζουν, μέχρι την ύστατη ώρα…
*Η φωτογραφία είναι του Δημήτρη Μιχαηλίδη και τραβήχτηκε το πρωί της Κυριακής 10 Οκτωβρίου 2021 στα νεκροταφεία της Καβάλας
