Δραματική είναι η κατάσταση με τις σοβαρές ελλείψεις φαρμάκων που παρατηρούνται στο Νομό Κιλκίς. Αυτό υπογραμμίζει ο καθ` ύλην αρμοδιότερος φορέας για το θέμα, δηλαδή ο τοπικός Φαρμακευτικός Σύλλογος.
Ο ασθενής υφίσταται τεράστια ταλαιπωρία και ο φαρμακοποιός λειτουργεί ως σάκος του μποξ, λέει ο Σύλλογος, καθώς αυτή τη στιγμή οι ελλείψεις ανέρχονται σε περισσότερα από 200 σκευάσματα «πρώτης γραμμής».
Για το εξαιρετικά σοβαρό αυτό θέμα, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος επέδωσε σχετικό υπόμνημα στον γ.γ. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στο πλαίσιο της πρόσφατης (2 Φεβρουαρίου)επίσκεψής στο Κιλκίς και της ευρείας σύσκεψης που είχε με εκπροσώπους σωματείων, συλλόγων και μαζικών φορέων στο Συνεδριακό Κέντρο του δήμου.
Το εν λόγω υπόμνημα έχει ως εξής:
«Δραματικές είναι οι ελλείψεις φαρμάκων στο Νομό Κιλκίς οι οποίες αυτή τη στιγμή, μετά από καταγραφή τους από τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Κιλκίς, ανέρχονται σε περισσότερα από 200 σκευάσματα «πρώτης γραμμής»
Πρόκειται για φάρμακα που αφορούν όλο το φάσμα των παθήσεων και πιο συγκεκριμένα για αντιβιοτικά, παιδικά εμβόλια, αντιεπιληπτικά, αντικαταθλιπτικά, οφθαλμολογικά, φάρμακα για το αναπνευστικό, για το διαβήτη, την υπέρταση, για καρδιοπάθειες και ουρολογικά, την οστεοπόρωση, το γλαύκωμα, καθώς και φάρμακα για την ελκώδη κολίτιδα, τον θυρεοειδή και αντιπηκτικές ενέσεις μέχρι και αντιπυρετικά.
Οι ελλείψεις φαρμάκων έχουν ενταθεί στο μέγιστο βαθμό και πλέον δεν αποτελούν αποκλειστικά μόνο ελληνικό φαινόμενο και εντάθηκε στα χρόνια της πανδημίας εξαιτίας του μοντέλου παρασκευής των φαρμάκων που ακολουθεί το πρότυπο της παγκοσμιοποίησης αλλά και τις αυξημένες οικονομικές επιβαρύνσεις των εταιρειών στη χώρα μας, δηλαδή το clawback.
Η κατάσταση όμως συνεχώς χειροτερεύει αντί να βελτιώνεται, ενώ οι φαρμακοποιοί δίνουν καθημερινά μεγάλο αγώνα για να βρουν έστω και ένα κουτί ώστε να εξυπηρετήσουν τους ασθενείς, αλλά στο τέλος αυτό δεν είναι πάντα εφικτό διότι στα περισσότερα φάρμακα δεν υπάρχουν αποθέματα.
Κύρια αιτία των ελλείψεων είναι οι μειωμένες εισαγωγές και οι αυξημένες παράλληλες εξαγωγές των φαρμάκων. Τα σκευάσματα που λείπουν είναι κυρίως πολυεθνικών εταιρειών τα οποία έχουν εξαγωγικό ενδιαφέρον.
Οι ελλείψεις φαρμάκων όλων των ειδών και θεραπευτικών κατηγοριών είναι παλιό και διαχρονικό πρόβλημα, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και σε χώρες της Ε.Ε. Στην Ελλάδα οφείλεται από τη μία μεριά, στις μειωμένες ποσότητες φαρμάκων που προμηθεύουν οι ίδιες οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις, είτε επειδή φοβούνται την εξαγωγή τους, είτε επειδή δεν την θεωρούν εμπορικά συμφέρουσα λόγω χαμηλής τιμής.
Από την άλλη, όμως, υπάρχουν και οι παράλληλες εξαγωγές. Αυτό συμβαίνει, όταν ορισμένες φαρμακαποθήκες δεν διαθέτουν τα φάρμακα που προορίζονται για τους Έλληνες ασθενείς στην ελληνική αγορά, αλλά τα εξάγουν στο εξωτερικό, σε υψηλότερες τιμές, καθώς υπάρχει σημαντική διαφορά τιμών στη χώρα μας σε σχέση με άλλες χώρες της Ε.Ε. Το φθηνό ελληνικό φάρμακο, αφήνει μεγάλα περιθώρια κέρδους στους “εξαγωγείς”.
Ο ΕΟΦ έχει την υποχρέωση, που απορρέει από το καταστατικό της δημιουργίας του, να παρεμβαίνει για να καλύπτει τις ανάγκες των ελλήνων πολιτών σε φάρμακα, όταν αυτά ελλείπουν από την ελληνική αγορά. Το Υπουργείο Υγείας ως προϊστάμενη αρχή του ΕΟΦ έχει την υποχρέωση να ελέγχει αν ο ΕΟΦ τηρεί τις υποχρεώσεις του και σε ποιο βαθμό.
Ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ), δημιούργησε μηχανισμούς ελέγχου, αλλά και απαγόρευσης των παράλληλων εξαγωγών για την προστασία της δημόσιας υγείας, αλλά ακόμα και επιβολή χρηματικών προστίμων στο παρελθόν σε εταιρείες που διαπιστώθηκε ότι παραβαίνουν τη σχετική νομοθεσία. Όμως, τίποτα από τα παραπάνω δεν απέδωσε δίνοντας οριστική λύση στο πρόβλημα.
Η έως τώρα τακτική που εφαρμόζει ο ΕΟΦ με την απαγόρευση παράλληλων εξαγωγών συγκεκριμένων σκευασμάτων δεν αποδίδει. Κι αυτό διότι έχει έναν πολύ συγκεκριμένο και σύντομο χρονικό ορίζοντα. Ο μόνος τρόπος να αποδώσει το μέτρο αυτό είναι να επιβάλει ο ΕΟΦ απαγόρευση παράλληλων εξαγωγών για μεγάλο χρονικό διάστημα, γεγονός που θα καθιστά ασύμφορη την αποθεματοποίηση τέτοιων φαρμάκων από τον οποιονδήποτε.
Παρά τις πρόσφατες εξαγγελίες του Υπουργού Υγείας για την λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της έλλειψης φαρμάκων, όπως α) η έκδοση και ανάρτηση επικαιροποιημένης λίστας απαγόρευσης των παράλληλων εξαγωγών β) η ηλεκτρονική συνταγογράφηση των ελλειπτικών φαρμάκων και γ) η αύξηση των εισαγωγών, το πρόβλημα παραμένει επιφέροντας τεράστια ταλαιπωρία στους ασθενείς και ο πρώτος με τον οποίο έρχονται αντιμέτωποι προσπαθώντας να δώσουν λύση στο πρόβλημά τους είναι ο φαρμακοποιός της γειτονιάς ο οποίος γίνεται καθημερινά ο σάκος του μποξ προσπαθώντας να εκτονώσει την οργή τους.
Θα πρέπει πλέον να γίνει κατανοητό ότι η υγεία των πολιτών δεν είναι εμπορεύσιμη, δεν τίθεται προς διαπραγμάτευση και δεν νοείται να αδιαφορεί κανείς όταν βρίσκεται λόγω ελλείψεως φαρμάκων, στα όρια της κατάρρευσης».
