Μόλις την ημέρα της τελετής, οι γονείς που έχασαν την κόρη τους στα Τέμπη έμαθαν για το κώλυμα… λόγω γραφειοκρατίας.
Συγκεκριμένα ο δικηγόρος της οικογένειας, κ. Αντώνης Ξυλουργίδης μίλησε στον τηλεοπτικό σταθμό MEGA για το ζήτημα της τιμητικής απονομής πτυχίου στην αδικοχαμένης Κέλλυς Πορφυρίδου που έχασε τη ζωή της στο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «είμαστε κράτος σε αναστολή» παραφράζοντας τη γνωστή φράση του στοχαστή Ζακ Ντερριντά «είμαστε επιζώντες σε αναστολή» προσθέτοντας πως: «Δεν είναι δυνατόν να έρχεται σε συνεννόηση μία δομή του κράτους με τους γονείς ενός θύματος και στη συνέχεια όταν αυτοί εμφανίζονται ενώπιον κόσμου σε μια εκδήλωση να τους λένε ότι ‘ξέρετε, δεν είναι έτοιμο ακόμα αυτό που θα σας δοθεί εν είδει τίτλου, εν είδει πτυχίου, γιατί έχει κολλήσει το θέμα στην Πρυτανεία. Αυτές είναι δικαιολογίες που προσβάλλουν ανθρώπους που μάζεψαν τα κομμάτια τους έτσι ώστε να πάνε σε μια εκδήλωση για να χαρούν με τη χαρά άλλων».
Επισημένεται ότι αν ζούσε η Κέλλυ τώρα θα έπαιρνε πτυχίο και γι’ αυτό έπειτα από τις συνεννοήσεις που είχαν γίνει μεταξύ της Θεολογικής Σχολής και της οικογένειας, είχαν φτάσει στο ΑΠΘ οι τραγικοί γονείς με την μικρότερη κόρη τους για να παρακολουθήσουν την τελετή όπου θα γινόταν και η τιμητική απονομή, για την οποία η Σχολή είχε δεσμευτεί από πέρυσι. «Εμάς ρωτάτε πώς δόθηκαν στις άλλες Σχολές; Δεν μπορείτε να βρείτε μια φόρμουλα να μην ταλαιπωρούνται αυτοί οι άνθρωποι;» Ωστόσο σε αντίθεση με τις προηγούμενες συνεννοήσεις, την ημέρα της τελετής τούς είπαν από το Τμήμα του ΑΠΘ ότι δεν γίνεται να τους απονεμηθεί κάτι, για γραφειοκρατικούς λόγους.
«Η οικογένεια είχε μιλήσει τρεις φορές για το ζήτημα, ακόμα και με την κοσμήτορα μίλησαν δύο ημέρες πριν και τους είχαν πει ότι το θέμα έχει προχωρήσει και βρίσκεται στην Πρυτανεία. Υπήρξε μάλιστα εκνευρισμός γιατί ζήτησα και εγώ εξηγήσεις από τον πρόεδρο του Τμήματος και τους είπα ότι δεν μπορεί να έρχονται οι γονείς εδώ να καμαρώσουν τους φίλους του παιδιού τους και να τους λέτε αυτά. Βρείτε μια λύση» αναφέρει ο κ. Ξυλουργίδης. Μάλιστα, όπως λέει ο ίδιος, τους ρωτούσαν πώς δόθηκαν στις άλλες Σχολές γιατί δεν υπάρχει λέει τέτοιο πρωτόκολλο από την Πρυτανεία και τους απάντησε «Εμάς ρωτάτε; Δεν μπορείτε τόσους μήνες μετά να βρείτε μια φόρμουλα να μην ταλαιπωρούνται αυτοί οι άνθρωποι;».
Στην ίδια εκπομπή μίλησε και η μητέρα της αδικοχαμένης Κέλλυς, κα Άννα Καράτζογλου, αναφέροντας ότι στο ετήσιο μνημόσυνο των Τεμπών που έγινε στη σχολή της Κέλλυς και είχε φυσικά παρευρεθεί, είχε γίνει η πρώτη νύξη για απονομή τιμητικού διπλώματος: «Τον Οκτώβριο ήρθα σε επαφή εγώ με τον πρόεδρο της Σχολής και πριν από έναν μήνα που επικοινώνησαν μαζί μου και μου είπαν ότι στις 20 του μηνός στις 12:30 στην αίθουσα τελετών θα γίνει τιμητικά η απονομή ενός διπλώματος. Υπήρξε ερώτηση αν θέλω μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά ή ιδιωτικά στο γραφείο του, εκεί λίγο δίστασα και μετά το ξανασκέφτηκα και είπα ότι θα ήταν καλύτερο με τα υπόλοιπα παιδιά. Έτσι θα ένιωθα ότι τιμώ το παιδί μου, όπως θα έπρεπε. Ήξερα ότι θα είναι πολύ δύσκολα και για εμένα και για τον μπαμπά της και για την αδελφή της. Οι μέρες που προηγήθηκαν πριν από αυτό ήταν ψυχοφθόρες γιατί είναι δύσκολο να το διαχειριστείς αυτό, ταυτόχρονα με τη χαρά άλλων παιδιών, γιατί το δικό σου παιδί που θα έπρεπε να είναι και εκείνο εκεί, δεν είναι. Τηλεφώνησα στη γραμματεία του κοσμήτορα να το επιβεβαιώσω και ή ίδια. Μου επιβεβαίωσε για 20 του μηνός και μου ευχήθηκε καλή δύναμη. Ο κ. Ξυλουργίδης πήγε μέσα να πει πως θα το εντάξουμε, θα το πλαισιώσουμε και εκεί ξεκίνησαν όλα. Ήταν ανίδεοι, δεν γνώριζαν κάτι. Μετά είπαν πως δεν υπάρχει στο πρόγραμμα. Όλη η διαδικασία έχει δυσκολευτεί σε θέματα γραφειοκρατίας. Ένα δεύτερο ότι προφανώς ξέχασαν να μας ενημερώσουν; Ήταν ένας τίτλος τιμητικός, δεν ξέρω αν θα ήταν κάποιος πάπυρος με κάποια λόγια τιμητικά για το παιδί μου. Ένιωσα ότι δεν με σεβάστηκαν.»
Τηλέφωνο, όπως λέει η ίδια την πήραν κατόπιν εορτής, και συγκεκριμένα ο πρόεδρος της Σχολής. «Μου είπε πως υπήρξαν μία σειρά από ατυχείς συμπτώσεις». Η Κέλλυ ήταν στο Τμήμα Μουσουλμανικών Σπουδών, όπως λέει η μητέρα της και ενώ μπορούσε να περάσει και σε άλλη Σχολή, σε άλλη πόλη, λίγο δίστασε: «Το όνειρό της δεν ήταν αυτό. Άλλες αντιλήψεις κι εγώ… έλεγα ‘πάρε το πτυχίο σου και ακολούθησε μετά το όνειρό σου’» καταλήγει η τραγική μητέρα και με φωνή που σπάει συμπληρώνει: «Ζητώ συγγνώμη αν στάθηκα εμπόδιο στην ολοκλήρωση του ονείρου της και επέμενα για το πτυχίο. Αν κάτι με πλήγωσε χθες πολύ ήταν το βλέμμα της μικρής μου…».
