Ο Στέλιος Σέκερι είναι ένα άτομο με αναπηρία. Κατεβαίνει υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό «Ομάδα για τη Θεσσαλονίκη» του υπ. Δημάρχου, Στέλιου Αγγελούδη έχοντας μεταξύ των στόχων του, να κάνει την Θεσσαλονίκη πιο προσβάσιμη για τα ΑμεΑ. Είναι γέννημα θρέμμα της Θεσσαλονίκης, με ένα πλούσιο βιογραφικό, έχοντας δύο μεταπτυχιακά και τώρα εργάζεται σε μια φαρμακευτική εταιρεία ως οικονομολόγος. Επίσης, είναι ενεργός αθλητής κολύμβησης τα τελευταία 19 χρόνια έχοντας κατακτήσει 2 πανελλήνια ρεκόρ και έχοντας συμμετάσχει σε 18 πανελλήνια πρωταθλήματα με πολλές διακρίσεις.
Ακολουθεί συνέντευξη με τον Στέλιο Σέκερι:
Πώς πήρες την απόφαση να κατέβεις αρχικά ως δημοτικός σύμβουλος και κατά δεύτερον με τον συνδυασμό του κύριου Στέλιου Αγγελούδη;
Αρχικά, επειδή προσπαθώ να είμαι ενεργός πολίτης, θα έλεγα πως έχω μια καλή εικόνα των προβλημάτων της πόλης. Θεώρησα ότι πρέπει να κάνω μια προσπάθεια. Αρχικά να βγάλω τα άτομα με αναπηρία από τα σπίτια τους, και κατά δεύτερον να κάνω την πόλη φιλική, όχι μόνο προς τα αναπηρικά αμαξίδια, αλλά και για τις μητέρες με τα παιδιά τους. Σχετικά με τον κ. Αγγελούδη, κατέληξα σε αυτόν, καθώς ήταν η πλέον δημοκρατική φωνή. Ένας άνθρωπος που δεν κοιτάει το πώς να τάξει έργα και υποσχέσεις για να σε κερδίσει, αλλά προσπαθεί να κάνει την τέλεια διαχείριση για να αναπτυχθεί η πόλη. Κοιτάει τα κύρια προβλήματα, ακούει την φωνή του λαού και δεν χαράζει κάποια πολιτική γραμμή.
Πώς αξιολογείς την κατάσταση στην πόλη της Θεσσαλονίκης σχετικά με την προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία και αν εκλεγείς ποια είναι τα σχέδια σου για την βελτίωσή της;
Έχω ταξιδέψει πολύ στο εξωτερικό έτσι ώστε να έχω ένα μετρό σύγκρισης με κάτι καλύτερο. Βάσει αυτού θα αξιολογούσα την παρούσα κατάσταση στα όρια του ακατάλληλου. Η συγκεκριμένη δημαρχεία κάνει έργα μόνο για να πει ότι κάτι έκανε, κανείς δεν ενδιαφέρεται αν αυτές οι δημιουργίες βοηθούν τον συνάνθρωπο. Ακόμη και σήμερα δυστυχώς γίνονται ράμπες χωρίς να είναι λείες με το έδαφος. Πεζοδρόμια σπασμένα που θέτουν σε κίνδυνο όλους τους πολίτες, πάρκινγκ ΑμεΑ μετρημένα στα δάχτυλα. Αλλά δυστυχώς και αυτά πολλές φορές καταλαμβάνονται από άτομα αρτιμελή που θέλουν να κάνουν την δουλειά τους με την γνωστή φράση «Πέντε λεπτά το άφησα», καταλήγοντας να περιμένεις για ώρες την τροχαία και μια δημοτική αστυνομία μαριονέτα στο χάος του κέντρου. Το σχέδιο είναι απλό: Δημιουργία ραμπών λείες και με την σωστή κλίση, ώστε και με την ελάχιστη δύναμη να μπορείς να διασχίζεις τον δρόμο. Αύξηση των θέσεων στάθμευσης ΑμεΑ στα σωστά μέτρα, ώστε να μπορεί ο χειριστής αμαξιδίου να βγαίνει χωρίς να μπαίνει σε κίνδυνο άμα περάσει κάποιο όχημα από δίπλα του. Συνεργασία με την τροχαία και την δημοτική αστυνομία να εξυπηρετούνται τα άτομα με αναπηρία με προτεραιότητα, αλλά και καλύτερη επίβλεψη των δημοσίων θέσεων.
Από μία κλίμακα 0 έως 10, πόσο θα έβαζες στην Θεσσαλονίκη για την καθαριότητά της; Έχεις κάποια σχέδια για να γίνει η πόλη πιο καθαρή;
Θα έλεγα ότι δεν είναι ο κλάδος μου, αλλά με μια ματιά όλοι καταλαβαίνουν ότι η πόλη είναι βρώμικη. Κάδοι γεμάτοι, απορριμματοφόρα περνάνε κάθε 4-5 μέρες, καμία απολύμανση των κάδων, κανένας καθαρισμός των πεζοδρομίων πέρα από τις πιο γνωστές οδούς και κυρίως στο κέντρο της πόλης. Όλοι μας είμαστε πολίτες Β κατηγορίας. Νομίζω ότι ένα 3/10 είναι μια πολύ δίκαιη βαθμολογία.
Πώς αξιολογείς την κατάσταση με τις επαγγελματικές ευκαιρίες στην πόλη και συγκεκριμένα για τα άτομα με αναπηρίες; Έχεις κάποια σχέδια να την βελτιώσεις;
Δυστυχώς ακόμα στις μέρες μας είναι πολύ δύσκολο ένα άτομο με αναπηρία να βρει εύκολα δουλειά. Οι εργοδότες θα έλεγα δεν είναι τόσο ανοιχτόμυαλοι νομίζοντας ότι μια τέτοια πρόσληψη είναι χάσιμο χρόνου και χρήματος. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι ένα άτομο με αναπηρία είναι ένα ίσο άτομο με έναν αρτιμελή. Εγώ από μεριάς μου δραστηριοποιούμαι στο να βοηθάω τέτοια άτομα δείχνοντάς τους θέσεις εργασίας, οι οποίες είναι βολικές και προσβάσιμες. Επίσης, τους παρέχω συμβουλές σχετικά με την νομοθεσία. Κατανοώ πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση για αυτό έκατσα και έμαθα πολλά πράγματα. Δεν ξέρω αν ο Δήμος θα κάνει κάτι έξτρα, αλλά θα προσπαθήσω να συζητήσω με τον κ. Αγγελούδη για να βρούμε και άλλες λύσεις για ένα τέλειο αύριο.
Τέλος, κατά τη γνώμη σου, υπάρχει κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει στην Θεσσαλονίκη; Εσύ με ποιον τρόπο θα πραγματοποιούσες αυτήν την αλλαγή;
Σεβασμός στην διαφορετικότητα. Μια τόσο απλή φράση με τόσο μεγάλη σημασία. Πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε, να κοιτάμε την κοινωνία και να λέμε πώς να βοηθήσω τον συνάνθρωπό μου και όχι πώς να τον δυσκολέψω. Αυτό γίνεται μόνο μέσα από το σχολείο με δράσεις, με απλή και καθημερινή ενημέρωση. Διδάσκοντας τους κανόνες μιας κοινωνίας δείχνεις τον σεβασμό και πλάθεις μια προσωπικότητα, η οποία στο μέλλον θα κάνει αυτόν τον τόπο καλύτερο στο αύριο. Είναι σαν την φράση του Martin Luther King Jr.: «Πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί ως αδελφοί ή να πεθάνουμε μαζί ως ανόητοι».
