Κουκουλοφόροι ξυλοκόπησαν ομάδα φοιτητών που είχαν συγκεντρωθεί στο ΑΠΘ για να παίξουν το γνωστό παιχνίδι με κάρτες «Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο». Το ίδιο κάνουν πολύ συχνά, από το 2015 έως τώρα, είτε σε κλειστούς είτε σε εσωτερικούς χώρους του ΑΠΘ ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Ο λόγος της επίθεσης; Μεταξύ όσων ανέφεραν ήταν και το «έχουμε καιρό να δείρουμε, οπότε δεν έχουμε θέμα να ξεσπάσουμε σ’ εσάς».
«Ενώ καθόμασταν κυκλικά στο δάπεδο στην ανατολική πλευρά του κτιρίου, περίπου 30 άτομα με κουκούλες και γάντια στα χέρια μάς περικύκλωσαν απ’ όλες τις πλευρές, αποκλείοντας και μπλοκάροντάς μας από κάθε έξοδο και κατόπιν άρχισαν να μας φωνάζουν “μην τυχόν και σηκωθεί κανείς για να φύγει”. Στη συνέχεια, μια κοπέλα απ’ αυτούς έβγαλε μια λίστα με τα τέσσερα ονόματα των διαχειριστών της ομάδας του Παλέρμο στο Facebook και διαβάζοντας δυνατά τα ονόματα απαίτησε να της υποδείξουμε ποια είναι αυτά τα άτομα. Ηταν παρών μόνο ένας, τον οποίο αμέσως προσέγγισαν, περικύκλωσαν και άρχισαν να τον χτυπούν κολλώντας τον στον τοίχο. Κατά τα λεγόμενά τους, η αιτία ήταν ότι την περασμένη Τρίτη, 23/11, είχε σημειωθεί ένα περιστατικό με έναν πυροσβεστήρα που κάποιος άνοιξε θέτοντας τη ζωή ενός άλλου ατόμου σε κίνδυνο. Δεν καταλάβαμε καν για τι ακριβώς μιλούσαν αλλά παρότι εκφράζαμε διαρκώς άγνοια για τα όσα έλεγαν, επέμεναν ότι το έκανε κάποιος από εμάς», αναφέρουν σε κείμενό τους ο Αστέρης Κεχαγιάς, ο Τάσος Γελαστόπουλος, ο Αγγελος Ματλάς, εκ των πρώτων μελών της ομάδας που μέσα σε αυτά τα χρόνια συγκέντρωσε έως και 500 μέλη.
Σημεία του κειμένου αναδεικνύουν τη βιαιότητα και επικινδυνότητα των αγνώστων. «Παρ’ όλα αυτά, τα 30 αυτά άτομα δεν σταματούσαν να μας τραμπουκίζουν και να μας χτυπούν… Είδα συγκεκριμένα 3-4 άτομα να έχουν στριμωγμένο στη γωνία τον φίλο μου και να τον χτυπούν κατηγορώντας τον για κάτι που σίγουρα δεν έκανε, ενώ ταυτοχρόνως τον ρωτούσαν αν το έκανε (δηλαδή ούτε οι ίδιοι ήταν σίγουροι)… Προσπαθούσαμε επανειλημμένως να τους εξηγήσουμε ότι δεν έχουμε καμία συσχέτιση με το περιστατικό που ανέφεραν, αλλά συνέχιζαν να μας χτυπούν. Μας απείλησαν, μάλιστα, ότι ξέρουν πού μένουμε και ότι αν πούμε στην αστυνομία ή αλλού γι’ αυτό που έγινε, θα μας σκοτώσουν ή θα “μαζεύουμε τα δόντια μας από κάτω”».
Πηγή: Καθημερινή
