Σε μοτοπορεία καλεί σήμερα ο Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης. Η μηχανοκίνητη διαδήλωση θα ξεκινήσει στις 12:00 από την Καμάρα για να κινηθεί προς το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Δείτε το σχετικό κάλεσμα
“Στη μακρά λίστα θανάτων που έχουν καταγραφεί εν μέσω πανδημίας, στις όλο και συχνότερες γυναικοκτονίες και στην κρατική δολοφονία του 18χρονου Ρομά από τους ένστολους φρουρούς του κράτους έρχεται να προστεθεί ο θάνατος τριών εργαζομένων εν ώρα εργασίας.
Την Κυριακή 10 Οκτωβρίου ο 18χρονος διανομέας Anees Meer πέφτει νεκρός μετά από σύγκρουση με ταξί που παραβίασε το στοπ σε δρόμο της Καλλιθέας. Ο Anees, πρόσφυγας από το Πακιστάν, εγκατέλειψε τον τόπο του εξαιτίας των ζοφερών συνθηκών του πολέμου και της βίας, καταστάσεις που έχουν επιβληθεί σε διάφορες χώρες από τα κυρίαρχα δυτικά καπιταλιστικά κράτη. Θα λέγαμε πως είναι τυχαίο το ότι ο ίδιος, πρόσφυγας στα 15 του χρόνια δεν πνίγηκε σε μια από τις βάρκες που συχνά βυθίζονται στα ανοιχτά, οδηγώντας παιδιά στο θάνατο, όπως πρόσφατα παρακολουθήσαμε να γίνεται ακόμη μια φορά στη Χίο με αποτέλεσμα τον πνιγμό τριών παιδιών και μιας γυναίκας. Διόλου τυχαία όμως είναι η αδυναμία έκδοσης διπλώματος οδήγησης -ως αιτών άσυλο, που επιφέρει τη στυγνή εκμετάλλευσή του στα χέρια κάθε αφεντικού που δεν χάνει ευκαιρία να αισχροκερδήσει στις πλάτες εξαθλιωμένων εργατών, εκφοβίζοντας και αποκλείοντάς τους από κάθε εργασιακό δικαίωμα.
Δύο εβδομάδες αργότερα ο 45χρονος εργάτης Δ. Δαγκλής τραυματίζεται θανάσιμα από γερανογέφυρα που τον διαμέλισε, όντας εγκλωβισμένος στις ράγες, ενώ μόλις είχε ξεκινήσει τη βάρδια του στο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων Πειραιά -στο κάτεργο της πολυεθνικής εταιρείας Cosco. Για άλλη μια φορά τα ΜΜΕ εξαπολύουν μια προπαγανδιστική εκστρατεία συγκάλυψης και διαστρέβλωσης των γεγονότων, σχολιάζοντας ότι ο εργάτης «είχε μόλις σχολάσει κι επέστρεψε στο σημείο για να πάρει κάποια προσωπικά του αντικείμενα». Να υπενθυμίσουμε ότι τους πρώτους 10 μήνες του 2021 έχουν σημειωθεί ήδη 18 θάνατοι εργαζομένων εν ώρα εργασίας, ενώ σύμφωνα με στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) την τετραετία 2014-2017 τα εργατικά ατυχήματα αυξάνονται διαρκώς, καθώς μόνο το 2017 σημειώθηκαν 76 θανατηφόρα ατυχήματα. Τα συγκεκριμένα στοιχεία, όπως και το γεγονός ότι με κρατική ευθύνη δεν έχουν δοθεί στοιχεία για το πρόσφατο διάστημα, δείχνουν και τις προτεραιότητες κράτους και κεφαλαίου όσον αφορά τις εργασιακές συνθήκες, από τη στιγμή που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η μεγιστοποίηση των κερδών τους και η περαιτέρω εκμετάλλευση των εργατικών στρωμάτων.
Μόλις πριν δύο μέρες, το βράδυ του Σαββάτου ο 47χρονος διανομέας Δημήτρης Ασημάκης έχασε τη ζωή του, παρασυρόμενος από διερχόμενο όχημα που κινούταν με υπερβολική ταχύτητα, αγνοώντας και τα κόκκινα φανάρια στο πέρασμά του. Ο οδηγός του αυτοκινήτου επιχείρησε μάλιστα να διαφύγει πεζός μετά τη σύγκρουση.
Τα εργατικά «ατυχήματα», η εντατικοποίηση της εργασίας, οι μειώσεις των μισθών, οι αυξήσεις των ωραρίων σε βάρος των εργαζομένων, οι συνθήκες στους χώρους εργασίας που επιδεινώνονται και υποβαθμίζονται συνεχώς και-αποκορύφωμα όλων, η απαξίωση και η υποβάθμιση της δημόσιας υγείας σε συνδυασμό με την αδιαφορία κράτους και αφεντικών για την τήρηση των μέτρων προστασίας κατά τη διάρκεια της πανδημίαςπεριγράφουν τησκληρή εργασιακή πραγματικότητα και τις νέες συνθήκες που μας επιβάλλονται καθημερινά, στοχεύοντας στην φτωχοποίηση και την εξαθλίωση των ζωών μας.
Την ίδια στιγμή που η ανεργία γιγαντώνεται και το μεγαλύτερο μέρος των ανέργων -μολονότι κομμάτι της εργατικής τάξης, είναι εγκαταλελειμμένοι στην τύχη τους, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιτείνει τις επιθέσεις στους από τα κάτω, ψηφίζοντας το αντεργατικό Νομοσχέδιο με το οποίο καταργείται το εργατικό ωράριο του 8ώρου και θεσμοθετείται η (ήδη) απλήρωτη υπερωρία,η οποία συμψηφίζεται με άδειες και ρεπό. Ταυτόχρονα επιχειρείται η στοχοποίηση κι ο περιορισμός των απεργιών και των ριζοσπαστικών διεκδικήσεων του εργατικού κινήματος. Κινήσεις που αποτελούν πάγια αιτήματα της άρχουσας τάξης εδώ και καιρό με σκοπό να εντείνουν την εργασιακή εκμετάλλευση και να ξεριζώσουν κάθε μορφή αντίστασης που μπορεί να αναπτυχθεί στους χώρους δουλειάς.
Το κράτος και η εγκληματική κλίκα της κυβέρνησης που το εκπροσωπεί πολιτικά προσμετρά ήδη χιλιάδες θανάτους εν μέσω πανδημίας, ενώ γνωστοποιεί για χιλιοστή φορά πως η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία απολύτως αξία αν είσαι φτωχός εργάτης, πρόσφυγας ή μέλος κάποιας μειονότητας. Οι ζωές των καταπιεσμένων θυσιάζονται στον βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας, η οποία για να συνεχίσει απρόσκοπτα τον κύκλο εκμετάλλευσης χρειάζεται την κρατική τρομοκρατία.
Σήμερα προκύπτει ακόμα περισσότερο επιτακτική η ανάγκη οργάνωσης και αντίστασης απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Για να υπερασπίσουμε τα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα, τις ανάγκες, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την κοινή, οριζόντια συντονισμένη, οργανωμένη από τα κάτω δράση όλων των εργαζόμενων, όλων των καταπιεσμένων. Ο αγώνας ενάντια στα εργοδοτικά εγκλήματα και δολοφονίες πρέπει να είναι διαρκής και συνδεδεμένος με τη συνεχή μάχη ενάντια στην ανεργία, τη φτώχεια και την εκμετάλλευση. Με σωματεία βάσης, οριζόντια και αντι-ιεραρχικά σχήματα και από τα κάτω συνελεύσεις γειτονιών, μαζί με φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενους, άνεργους, να δώσουμε στους χώρους εργασίας, τα σχολεία και τις σχολές, τη μάχη του ταξικού και κοινωνικού αγώνα. Ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή προτάσσουμε την ταξική αλληλεγγύη, υπερασπιζόμαστε τα εργασιακά μας δικαιώματα, παίρνουμε την ζωή μας στα χέρια μας!”
