«Ρίξτε μια ματιά και στα καταφρονεμένα προσφυγόπουλα των προσφυγικών δομών, δώστε μια ευκαιρία σε τούτα τα παιδιά της έσχατης ανάγκης, βοηθήστε να μάθουν γράμματα, είναι ντροπή τα παιδιά αυτά, ιδίως της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, να έχουν κάνει μόλις δέκα μέρες μάθημα ολόκληρη τη χρονιά».
Είναι η έκκληση δασκάλων που διδάσκουν σε σχολεία της Θεσσαλονίκης –τα προβλήματά τους αφορούν το σύνολο του προσφυγικού πληθυσμού στη χώρα– και που βλέπουν την κυβερνητική αδιαφορία για εκατοντάδες παιδιά προσφύγων και τη μαθησιακή τους εξέλιξη καθώς μόνο ως σαδιστικό αστείο μπορεί κάποιος να παραπέμψει σε τηλεκπαίδευση για παιδιά χωρίς τάμπλετ και υπολογιστές, για δομές χωρίς ίντερνετ…
Οπως μας λένε εκπαιδευτικοί, τα προσφυγόπαιδα που ζουν στα καμπ της Θεσσαλονίκης και ανήκουν ηλικιακά στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι χωρισμένα σε τρεις κατηγορίες:
α) τα παιδιά που πηγαίνουν στο Νηπιαγωγείο (τα Νηπιαγωγεία είναι μέσα στα καμπ),
β) όσα πηγαίνουν στο πρωινό σχολείο και είναι ενταγμένα στις τάξεις ανάλογα με την ηλικία τους, και παράλληλα στα τμήματα υποδοχής όπου μαθαίνουν ελληνικά υποστηρικτικά,
γ) αυτά που φοιτούν πρώτη φορά σε ελληνικό σχολείο (ανεξάρτητα από το αν έχουν παρακολουθήσει σχολείο σε άλλες χώρες) και πηγαίνουν στις ΔΥΕΠ της πρωτοβάθμιας (είναι απογευματινά τμήματα, με ωράριο 2-6, τετράωρο καθημερινά, και περιλαμβάνει Ελληνικά, Μαθηματικά, Αγγλικά, Πληροφορική, Αισθητική Αγωγή και Φυσική Αγωγή).
Τα νήπια στα καμπ του νομού Θεσσαλονίκης παρακολουθούν κανονικά μέσα στις δομές, άρχισαν όμως μετά τα Χριστούγεννα μαθήματα. Σε περιόδους λοκντάουν όπως αυτή που διανύουμε είναι σαφές ότι δεν γίνεται τηλεκπαίδευση. Τα παιδιά του πρωινού κύκλου είναι μοιρασμένα σε διάφορα σχολεία της Θεσσαλονίκης και παρ’ όλο που έπρεπε να παρακολουθούν κανονικά όπως τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης τους από την πρώτη μέρα έναρξης της σχολικής χρονιάς, φοίτησαν ώς τώρα πολύ λιγότερο, λόγω των απαγορεύσεων εξόδου από τα καμπ ή λόγω αδυναμίας συμμετοχής στην τηλεκπαίδευση. Το πρόβλημα είναι κυρίως η έλλειψη τεχνικού εξοπλισμού και υποστήριξης, αλλά ακόμη περισσότερο η έλλειψη ίντερνετ στο καμπ.
Σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα προβλήματα, από κοντά τρέχει και μια πληθώρα ζητημάτων που αφορούν τους εκπαιδευτικούς. Οι προσλήψεις για τις ΔΥΕΠ στη Θεσσαλονίκη άργησαν πολύ στο τρέχον σχολικό έτος. Ενώ συνήθως γίνονταν Οκτώβριο τα προηγούμενα χρόνια, φέτος έγιναν μέσα Δεκεμβρίου και οι τοποθετήσεις των εκπαιδευτικών λίγες μέρες αργότερα, 21-22 Δεκεμβρίου, οριακά πριν από τα Χριστούγεννα δηλαδή.
Πρόβλημα υπάρχει με τις προσλήψεις διότι, όπως λέει εκπαιδευτικός στην «Εφ.Συν.», «δεν βγαίνει πρόσκληση για μόνιμους εκπαιδευτικούς, παρ’ όλο που θα βρίσκονταν σίγουρα πολλοί που θα επιδίωκαν μια θέση σε ΔΥΕΠ. Παρ’ όλο που είναι απογευματινό το ωράριο, θα βόλευε εκπαιδευτικούς που ζουν στη Θεσσαλονίκη αλλά εργάζονται εκτός νομού ή εντός σε μακρινές περιοχές και κάνουν πολλά χιλιόμετρα τη μέρα».
Ωστόσο οι ΔΥΕΠ δουλεύουν μόνο με αναπληρωτές. Κι εδώ ανοίγουν δύο μεγάλα ζητήματα. Οταν γίνονται προσλήψεις τα Χριστούγεννα, μπορεί κάποιος εύκολα να παραιτηθεί, γιατί ίσως έχει βρει άλλη δουλειά ή έχει κάνει άλλο σχεδιασμό τελικά στη ζωή του και κρίνει ότι μια σύμβαση λίγων μηνών δεν ταιριάζει στις ανάγκες και δυνατότητές του. Ακόμη και αν παραίτηση σημαίνει δύο χρόνια ποινή αποκλεισμού από τις προσλήψεις.
Αλλο μεγάλο πρόβλημα, ότι οι θέσεις των ειδικοτήτων, πλην δασκάλων (δηλαδή γυμνάστριες, εικαστικοί, αγγλικών κ.λπ.), είναι συνήθως μειωμένου ωραρίου, δηλαδή εργάζονται 15 ώρες διδακτικές για περίπου 500 ευρώ και καλούνται να εργαστούν σε 2 ή και 3 σχολεία ΔΥΕΠ. Και όπως μας σχολιάζει άλλη εκπαιδευτικός, «αυτό στην πράξη στη Θεσσαλονίκη σημαίνει ότι μπορεί να είσαι Αμπελόκηπους και Λαγγαδίκια. Τι συμβαίνει αν ζεις σε όμορο νομό; Και αν δεν έχεις ιδιόκτητο αυτοκίνητο ούτε άλλους συναδέλφους με ίδιο ωράριο, που κάποιος να έχει αυτοκίνητο να μοιράζεσαι τα μεταφορικά; Και αν είναι και εποχές λοκντάουν που ούτε λεωφορεία δεν έχει καλά καλά; Μάλλον παραιτείσαι, γιατί, όσο και να το θες, στο τέλος μάλλον θα βάλεις χρήματα από την τσέπη σου παρά θα κερδίσεις μισθό. Αυτή είναι πραγματική ιστορία».
Και φταίνε οι αναπληρωτές γι’ αυτές τις παραιτήσεις; «Βγάζω προσλήψεις Παρασκευή βράδυ και Δευτέρα μάς λένε να είστε στην περιοχή τοποθέτησής σας», σχολιάζει παλαιός εκπαιδευτικός που βλέπει αναπληρωτές να δηλώνουν αδυναμία και ο οποίος τονίζει ότι «αυτές οι παραιτήσεις οδηγούν σε υποστελέχωση των ΔΥΕΠ που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε αδυναμία έναρξης».
Τα πράγματα γίνονται συγκεκριμένα με ΔΥΕΠ της δυτικής Θεσσαλονίκης όπου από τις 5 ειδικότητες, δηλαδή 1 πλήρους ωραρίου δασκάλα και 4 μειωμένου ωραρίου ειδικότητες, η ΔΥΕΠ διαθέτει μόνο 3 ειδικότητες μειωμένου ωραρίου για 2 τμήματα! Προσθέστε σε αυτά ότι τα παιδιά μεταφέρονται με λεωφορεία στα σχολεία και οι χρηματοδοτήσεις είναι πολύ συγκεκριμένες πλέον από την περιφέρεια -μέχρι πέρυσι από τον ΔΟΜ-, οπότε δεν μπορεί να λειτουργήσει η ΔΥΕΠ ούτε με λειψό ωράριο, μέχρι να στελεχωθεί σωστά.
Αναρωτιούνται οι εκπαιδευτικοί «αλήθεια, πόσο κοστίζει ένα έξτρα δρομολόγιο Αμπελόκηποι-Διαβατά για 23 παιδιά, για μια μονή διαδρομή επιστροφής στο καμπ, αφού στην άφιξη το λεωφορείο κάνει τη διαδρομή, καθώς μεταφέρει ήδη τα παιδιά της άλλης ΔΥΕΠ που λειτουργεί». (Παρεμπιπτόντως, η αδιαφορία, η έλλειψη κονδυλίων ή ίσως η εσκεμμένη κατασκευή του προβλήματος της μεταφοράς δημιουργεί συνθήκες εκτεταμένου αποκλεισμού σε περιοχές όπως η Ηπειρος και η Εύβοια.)
πηγή efsyn.gr
