Έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη φροντίδα και την περίθαλψη αδέσποτων ζώων. Είναι οι άνθρωποι που αντικρίζουμε, παρά το κρύο, να βγαίνουν στις γειτονίες για να ταΐσουν τις αδέσποτες γάτες και τους σκύλους. Είναι αυτοί που ανοίγουν τα σπίτια τους και με περισσή αγάπη, βοηθούν τραυματισμένα αδέσποτα ζώα να σταθούν στα πόδια τους και να βρουν μια οικογένεια που θα τα αγκαλιάσει. Η Χρύσα Ράμναλη και η Λίτσα Βούρκα περιέγραψαν στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων μια διαφορετική καθημερινότητα, όπου πρωταγωνιστούν τα αδέσποτα ζώα, η προσφορά και η αγνή αγάπη δίχως ανταλλάγματα.
«Δεν το κάνω για το μπράβο, για μένα αυτό είναι το νόημα της ζωής, έτσι γεμίζει η ψυχή μου, αισθάνομαι ότι γίνομαι χρήσιμη κι ότι προσφέρω», αναφέρει η Χρύσα Ράμναλη κι εξηγεί πως όλα ξεκίνησαν πριν από οκτώ χρόνια, όταν επιστρέφοντας από τη Χαλκιδική με τη μηχανή της, είδε στην άκρη του δρόμου, σχεδόν νεκρό ένα κουτάβι.
«Το πήρα αγκαλιά, ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση, τραυματισμένο σοβαρά. Ευτυχώς σταμάτησε μια κοπέλα με βοήθησε με το αυτοκίνητο της να το πάμε στον κτηνίατρο, ο οποίος μου είπε ότι ήταν τόσο άσχημη η κατάστασή του, που θα ήταν καλύτερα να αφήσω να το πάρει ο Θεός. Το φροντίσαμε με τον σύζυγό μου, 24 ώρες το 24ωρο, με ορό το ενυδατώσαμε, ακυρώσαμε διακοπές και δώσαμε έναν μεγάλο αγώνα για να το σώσουμε. Όταν τα κατάφερε και το πήγα στον κτηνίατρο, μου είπε ότι δεν είναι αυτός σκύλος, είναι ο Λάζαρος. Ο Λάζαρος ζει μαζί μας και σήμερα είναι 8,5 ετών. Στο σπίτι πλέον φιλοξενούμε οκτώ ζωάκια, έξι σκυλιά και δύο γάτες», αναφέρει η 50χρονη γυναίκα.
Τον τελευταίο χρόνο, όπως διευκρινίζει, σε συνεργασία με φιλοζωικές οργανώσεις της Θεσσαλονίκης και της Πιερίας, έχει δώσει για υιοθεσία περίπου 25 σκυλάκια. Η ίδια αναλαμβάνει την αποκλειστική φροντίδα και μαζί με τον σύζυγό της αναλαμβάνουν όλα τα έξοδα περίθαλψης. Συνολικά έχουν περιθάλψει περίπου 50 σκυλάκια, ενώ στο κατάστημα καλλωπισμού μικρών ζώων που διατηρεί, ποτέ δεν παίρνει χρήματα για αδέσποτα που της πηγαίνουν να περιποιηθεί.
Πρόσφατα, όπως η ίδια περιγράφει, «μια φίλη βρήκε σε χωματερή στο Λιτόχωρο, μέσα σε μία σακούλα σκουπιδιών, πέντε κουταβάκια μίας ημέρας, ήταν με κλειστά ματάκια, και μόλις τα είχε πετάξει κάποιος. Της είπα αμέσως να τα φέρει σε εμένα και ξεκίνησε ο αγώνας. Κάθε δύο ώρες τα ταΐζουμε και έχουμε πάρει τον ρόλο της μητέρας τους. Με βαμβάκι χαϊδεύουμε την κοιλίτσα τους όπως θα έκανε η μανούλα τους για να τα βοηθήσει», λέει και με τεράστια χαρά προσθέτει: «αισθάνομαι υπέροχα καθώς ένα από αυτά, από τα σκουπίδια, που ήταν καταδικασμένο να πεθάνει, θα το υιοθετήσει ένα αγόρι από την Αθήνα, που θα το έχει σπίτι του, θα κοιμάται στο κρεβάτι του και θα είναι στους καναπέδες του. Για μένα, αυτό δίνει νόημα στη ζωή μου, μού δίνει απίστευτη χαρά, αισθάνομαι ότι εγώ παίρνω, δεν προσφέρω, αλλά εισπράττω».
Μια «γατοαποικία» αγάπης στην περιοχή Χαριλάου
Η Λίτσα Βούρκα και ο Ιταλός σύντροφός της δημιούργησαν μια ξεχωριστή «γατοαποικία» σε πάρκο στην περιοχή Χαριλάου, όπου έχουν βρει καταφύγιο περισσότερες από 60 γάτες. Όπως η ίδια εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, πριν από τρία χρόνια, βρήκε μία αδέσποτη γάτα με 10 μικρά. Άρχισε να την ταΐζει, να φροντίζει τα μικρά και μαζί με τις γειτόνισσές της, δημιούργησαν μια ομάδα, με σκοπό να βοηθήσουν τις αδέσποτες γάτες τις περιοχής να επιβιώσουν.
«Φροντίζουμε συνέχεια ζωάκια και φτάσαμε να ταΐζουμε καθημερινά περίπου 60 γάτες. Στην ομάδα είμαστε τέσσερα άτομα ενεργά και υπάρχουν και άτομα που μας βοηθούν οικονομικά για τις στειρώσεις και την τροφή», διευκρινίζει η κ. Βούρκα.
«Κατασκευάσαμε την γατοαποικία, που είναι ουσιαστικά ένα σπιτάκι για τις γατούλες, για να μπαίνουν μέσα όταν βρέχει, όταν έχει κρύο και χιονίζει», επισημαίνει και συμπληρώνει: «Αποτελεί για εμάς σημείο αναφοράς και συνάντησης, εκεί τις ταΐζουμε, εκεί πηγαίνουμε όσα γατάκια βρίσκουμε και μας φέρνουν. Από αυτά έχουμε δώσει πολλά και για υιοθεσία σε σπίτια. Αυτό γίνεται με νόμιμες διαδικασίες, έχουμε επαφές με φιλοζωικές και οι υιοθεσίες γίνονται με συμφωνητικά και τσιπάκια, όπως ορίζει ο νόμος».
Όπως η ίδια λέει, σχεδόν κάθε μέρα μαγειρεύει για τις αδέσποτες γάτες της περιοχής, διότι οι κροκέτες δεν φτάνουν (έξι 15κιλα σακιά κάθε μήνα). «Παίρνω κοτόπουλο και το βράζω με ρύζι ώστε να έχουμε να ταΐζουμε καθημερινά τις γάτες μας. Είναι μια πλήρης απασχόληση. Για εμάς είναι πολύ σημαντικό αυτό που κάνουμε, διότι σώζουμε ψυχές», τονίζει, επισημαίνοντας πως η ομάδα τους φροντίζει πολλά ζωάκια που τραυματίστηκαν από αυτοκίνητα, κακοποιημένα από ασυνείδητους πολίτες και άρρωστα.
«Η αγάπη που δίνουν και η ευγνωμοσύνη που σου δείχνουν τα αδέσποτα ζώα, είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή, είναι το μεγαλύτερο δώρο για μένα», υπογραμμίζει η Λίτσα Βούρκα, που κατάφερε τα τελευταία χρόνια, μαζί με την παρέα της, να φροντίσει και να δώσει για υιοθεσία πάνω από 100 αδέσποτες γάτες στην περιοχή.
