Τεράστια είναι η συρρίκνωση των υδάτων στη λιμνοθάλασσα του Καλοχωρίου, τον ονομαστού υγρότοπου στα δυτικά της Θεσσαλονίκης. Στρέμματα ολόκληρα έχουν αποκαλυφθεί στη θέση του νερού, λόγω των κλιματικών συνθηκών.
Το τοπίο έχει μετατραπεί σε μια απέραντη στέπα λόγω του άνυδρου χειμώνα, αλλά και των υψηλών θερμοκρασιών του καλοκαιριού
Η λιμνοθάλασσα Καλοχωρίου, μόλις 8 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη είναι ένας παράκτιος υγρότοπος, ένα διαμάντι βιοποικιλότητας αποτελώντας ουσιαστικά τη βόρεια πύλη του εθνικού πάρκου Δέλτα Αξιού. Δυστυχώς δεν εξαιρέθηκε από τον κανόνα των επιπτώσεων της ανομβρίας και των υψηλών θερμοκρασιών. Ελπίδα όλων η εικόνα να αλλάξει την περίοδο του Φθινοπώρου και να γεμίσει νερό η λιμνοθάλασσα.
Παρά την υποχώρηση των νερών, πληθυσμοί πολλών ειδών πουλιών, αλλά και λαγόγυροι βρίσκουν καταφύγιο στην περιοχή. Η κάμερα της ΕΡΤ «αιχμαλώτισε» στο φακό μοναδικά είδη ορνιθοπανίδας όπως νεαρά φοινικόπτερα ευρέως γνωστά ως φλαμίνγκο που αναζητούν τροφή στα αβαθή νερά της λιμνοθάλασσας.
Στα νερά του Θερμαϊκού στην είσοδο της λιμνοθάλασσας Καλοχωρίου η κάμερα της ΕΡΤ συνάντησε και λευκούς ερωδιούς, ενώ το επόμενο διάστημα αναμένεται να επιστρέψουν από τις χώρες αναπαραγωγής και τα φλαμίνγκο.
Η λιμνοθάλασσα Καλοχωρίου δημιουργήθηκε σταδιακά από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 ως αποτέλεσμα καθίζησης του εδάφους που προκλήθηκε από την υπεράντληση νερών από τους υπόγειους υδροφορείς σε συνδυασμό με τη χαλαρή σύσταση του εδάφους. Την περιοχή επισκέπτονται συχνά μικροί και μεγάλοι, αφού έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν έναν υγροβιότοπο που βρίσκεται μια ανάσα από το αστικό τοπίο.