Εφυγε από τη ζωή λόγω κορωνοιού γνωστός διαφημιστής της Θεσσαλονίκης

ιδρυτής της διαφημιστικής εταιρείας intercom της Θεσσαλονίκης, Γιώργος Κωνσταντινίδης. Η διαφημιστική εταιρία Intercom ιδρύθηκε το 1970 από τον Γιώργο Κωνσταντινίδη ο οποίος ήταν από τους πρωτεργάτες που ετοίμασαν την πρώτη τηλεόραση στην Ελλάδα μέσα στη Δ.Ε.Θ. το 1968. Η Intercom ανέλαβε κατά καιρούς τμήματα της οργάνωσης και της προβολής της Δ.Ε.Θ., καθώς και την οργάνωση και διαφημιστική προβολή των κλαδικών της Δ.Ε.Θ., DETROP και AGROTICA, την οργάνωση και προβολή υπηρεσιών εκπαιδευτικών οργανισμών (πχ. Δημητρέλη), παραγωγή τηλεοπτικών προγραμμάτων που αφορούν στη μόδα και στη βιομηχανική παραγωγή, την εκπόνηση μελετών Δημοσίων Σχέσεων την οργάνωση πολιτικής Marketing για σειρά προϊόντων κ.α. Δικό του ήταν το θρυλικό σλόγκαν του Κλαουδάτου ”τα έχει όλα και συμφέρει”. Ανάμεσα στα μεγάλα γεγονότα που διοργάνωσε ήταν το fashion show στην Πύλη Αξιού με 3500 θεατές.
Στις αρχές της δεκαετίας του 90 παρουσίαζε στην ΕΡΤ 3 την εκπομπή “τυχερή Κυριακή” ενώ ραδιοφωνικά έκανε και πολλές μεταδόσεις αγώνων στην ΕΡΤ. Φίλοι και συνεργάτες τον αποχαιρετούν με οδύνη και με ανατήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Η Αγγελική Τριαρίδου αποχαιρετά τον Γιώργο Κωνσταντινίδη

Με ανάρτησή της η Αγγελική Τριαρίδου αποχαιρετά το Γιώργο Κωνσταντινίδη

Αυτό το “αύριο” δεν το καταφέραμε αγαπημένε μου φίλε…Χιλιάδες φωτογραφίες, εκατομμύρια στιγμιότυπα. Μια ζωή που μέτρησε για δέκα, για εκατό. Η πιο αγαπημένη και πιο γοητευτική φωνή της ελληνικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης δεν θα μου ξαναπεί, “τι κάνεις όμορφη”; αντί χαιρετισμού. Δε θα μου ξανασχολιάσει αυτά που γράφω. Έφυγε ο Γιώργος μας, έφυγε ο φίλος μας, έφυγε για το μεγάλο ταξίδι, κι εμείς μείναμε πολύ φτωχότεροι, πολύ πιο μόνοι…Γιατί ο Γιώργος Κωνσταντινίδης δεν ήταν μόνο ένα μεγάλο κεφάλαιο της ιστορίας της πόλης αυτής και των μέσων της. Ο Γιώργος ήταν ένας άνθρωπος φωτεινός και ανοιχτός, ένας εύστροφος, έξυπνος, μορφωμένος κοινωνικά και ένας γεμάτος συναισθήματα Άνθρωπος με Α κεφάλαιο, όπως συνήθιζε να λέει κι ο ίδιος γι αυτούς που αγαπούσε. Φίλος μοναδικός και ανεκτίμητος για τους φίλους του, που ήταν δίπλα τους κυρίως στις δύσκολες στιγμές τους για να τους στηρίζει. Στις καλές στιγμές αποσύρονταν διακριτικά και απολάμβανε χαρούμενος την επιτυχία τους.Το γραφείο, τα γραφεία του, υπήρξαν φυτώριο όλης της νέας γενιάς των δημιουργών της πόλης: Μουσικοί, καλλιτέχνες, τραγουδιστές, μοντέλα, παρουσιαστές, δημοσιογράφοι, αθλητικογράφοι, πολιτικοί συντάκτες, εκφωνητές, γραφίστες, καλλιτέχνες, φωτογράφοι, σκηνοθέτες, τεχνικοί, άνθρωποι των μέσων πέρασαν απο εκεί, ξεκίνησαν κοντά του και τους βοήθησε να ανοίξουν τα φτερά τους. Αλλά και πολιτικοί, και επιχειρηματίες και κάθε λογιών επαγγελματίες που ξεκινούσαν την πορεία τους έβρισκαν δίπλα του πάντα την στήριξη που έψαχναν. Ήξερε να αναγνωρίζει και να εκτιμάει το ταλέντο, ήξερε να κάνει τις συνδέσεις που κάθε άνθρωπος χρειάζεται για να προχωρήσει.Όλοι όσοι ξεκίνησαν δίπλα στον Γιώργο εξελίχτηκαν προχώρησαν στη ζωή τους, έκαναν καριέρες, οικογένειες, επιτυχίες. Πολλοί σ’ αυτή την πολη του χρωστάμε πολλά.Γουρλής και τυχερος για όλους μας, πάντα με τις πιο πρωτοπορίας ιδέες, πάντα με τις σωστές συμβουλές, μα πάνω από όλα ΦΙΛΟΣ, συμπαραστάτης, οδηγός, μα πάνω από όλα ένας άνθρωπος με ενσυναίσθηση ένας ΠΑΤΕΡΑΣ για όλους και κυρίως για τους φίλους και για την οικογένεια του, και ακόμα περισσότερο για τα δύο του τα πανέμορφα κορίτσια.Αχ Γιώργο, καλέ μου φίλε, αγαπημένε μου κύριε Γιώργο, πόσες τύψεις έχω που δεν σου φώναξα όσο έπρεπε για να σου πω ότι αυτή τη φορά έκανες λάθος εκτιμήσεις; Συχνά διαφωνούσαμε αλλά πάντα κάποιος από τους δύο μας καταλάβαινε το λάθος του και πείθονταν. Γιατί δεν προσπάθησα περισσότερο, γιατί δεν ήμουν εκεί, συνέχεια κάθε μέρα να σε μεταπείσω; Δεν ήταν η ώρα ακόμα να φύγεις και να μας αφήσεις Γιώργο. Εσύ που δεν παρέδωσες ποτέ τα όπλα, εσύ που ήσουν πάντα, και στις πιο δύσκολες στιγμές χαμογελαστός και μαχητής… Δεν θα σου πω αντίο, δεν μπορώ να σου πω αντίο αγαπημένε μας φίλε. Farewell κύριε Γιώργο μας, όπως σε αποκαλούσαν εκείνες οι κοπελίτσες, farewell αγαπημένε μου Γιώργο….