Πανηγύρι όπως αυτά που αποτελούν βασικά γνωρίσματα του καλοκαιριού, τα διάσπαρτα ανά την επαρχία, όπου στο πλαίσιο κάποιας θρησκευτικής γιορτής τα μέλη της εκάστοτε τοπικής κοινότητας ανταμώνουν με συγγενείς, φίλους και γνωστούς αναβίωσε το βράδυ της Παρασκευής 26 Ιουλίου στην Πολίχνη Θεσσαλονίκης.
Συγκεκριμένα στα βορειοδυτικά του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης, στην περιοχή της Πολίχνης, το παλιό Καραϊσίν, στο πλαίσιο του εορτασμού του πολιούχου, καθώς και του ομώνυμου ναού, Αγίου Παντελεήμονα, στήθηκε ένα πανηγύρι που δεν έχει τίποτα ζηλέψει από τα αντίστοιχα της επαρχίας.
Ρεπορτάζ: Δημήτρης Γούπος
Ακριβέστερα παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μια πλήρως αστικοποιημένη πολύβουη συνοικία, το πανηγύρι της τοπικής ενορίας συμβάλει στον μέγιστο βαθμό στην συνοχή μεταξύ των κατοίκων αυτής.
Η προσφυγική, κυρίως από τον Πόντο, καταγωγή αρκετών εκ των Πολιχνιωτών και ο λαϊκός και εργατικός χαρακτήρας της περιοχής ενδεχομένως να αποτελούν μια αν όχι την κυρία αιτία αυτής της συνεκτικότητας.
Τούτα διαπιστώνονται από την πρώτη εικόνα που αποκομίζει κάποιος επισκέπτης του πανηγυριού.
Ειδικότερα η θρησκευτική αυτή πανήγυρη συνδυάζεται και με ένα μεγάλο παζάρι στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, με πληθώρα μικροπωλητών, καντίνες και παιχνίδια διαγωνιστικού χαρακτήρα.
Σκηνικό που παραπέμπει σε κάποιο καλοκαιρινό θέρετρο ή κάπου στην Ελληνική επαρχία,
ενώ σε πολλά από τα καφενεία και τις καφετέριες φιλοξενούνται διάφορες Ποντιακές ορχήστρες, με τις ψησταριές και το αλκοόλ να έχουν την τιμητική τους, με τους θαμώνες συχνά να στήνουν τον χορό ακόμα και από τα παρακείμενα σπίτια.
Φυσικά λόγω του προσφυγικού και λαϊκού χαρακτήρα της περιοχής δεν θα μπορούσε να λείπει από το πανηγύρι αυτής και το Παοκτσίδικο στοιχείο, με τραγούδια του “δικέφαλου του Βορρά” να αντηχούν στους δρόμους.
Αντίστοιχα από το πάρκο Κρύας Βρύσης αντηχεί ακόμα μια ορχήστρα, με το σκηνικό και εκεί να ομοιάζει αυτό που περιγράφεται παραπάνω.
Το “βαρύ πυροβολικό” όμως της ημέρας βρίσκεται λίγο πιο πέρα.
Ο λόγος για το γήπεδο του Φοίνικα Πολίχνης, όπου έχει οργανωθεί Ποντιακό γλέντι από τον πολιτιστικό σύλλογο Πολίχνης “Καραϊσιν”, με τους Στάθη Νικολαΐδη στο τραγούδι, Γιώργο Ατματσίδη στην λύρα, Κωνσταντίνο Ζωή στο τραγούδι και τον Θάνο Κωνσταντινίδη στο κλαρίνο, καθώς και τους Ελευθέριο Κατουρτζίδη στο τραγούδι, Πέτρο Ζώη στο νταούλι και Ανέστη Σαχινίδη στα ντραμς. Με άλλα λόγια μια πόλη μια ομάδα μια λύρα και ένα νταούλι!
Ωστόσο η πιο μυσταγωγική παράλληλη μουσική εκδήλωση της βραδιάς ήταν κάπου στο μέσον του ημιπεζοδρομημένου δρόμου που οδηγεί από την οδό Αγνώστου Στρατιώτη στον ιερό ναό Αγίου Παντελεήμονος.
Πρόκειται για το live που διοργάνωσε το εργαστήρι τεχνών και πολιτισμού Πολίχνης.
Συγκεκριμένα σε αυτό έπαιζε μια ορχήστρα αποτελούμενη από μέλη του. Εκεί τα παιδιά αλλά και τα λίγο μεγαλύτερης ηλικίας μέλη αυτής, παρουσίαζαν ένα μουσικό πρόγραμμα με ακούσματα από την “έντεχνη”, την λαϊκή και την παραδοσιακή Ελληνική μουσική. Κι αν στις περιπτώσεις των γλεντιών στα καφέ και στο πάρκο Κρύας Βρύσης, ενδεχομένως επρόκειτο για επιτειδευμένα και “στημένα” γλέντια, αυτό δεν συνέβη στην παρούσα περίπτωση, αφού η καλλιτεχνική ομάδα του εργαστηρίου τεχνών και πολιτισμού, με τις μουσικές επιλογές αλλά κυρίως με το αυθεντικό ύφος και τον προσεγμένο τρόπο ερμηνειών των τραγουδιών προσέλκυαν το ενδιαφέρον πολλών από τους περαστικούς που σεργιάνιζαν στο κάτωθεν αυτών παζάρι.
Το αποτέλεσμα ήταν στο σημείο να στηθεί ένα ιδιαίτερα βιωματικό μουσικό δρώμενο, όπου οι μουσικοί αλληλοεπιδρούσαν με τους ακροατές, μεταξύ των οποίων φίλοι, γνωστοί τους, περίοικοι, αλλά και περαστικοί. Τα παραπάνω αποτελούν την ιδανική συνταγή για ανάπτυξη συνεκτικών δεσμών μεταξύ των κατοίκων μιας περιοχής. Και ήταν τέτοια η μυσταγωγία του δρώμενου και του υπαίθριου γλεντιού που στήθηκε, όπου οι παριστάμενοι δεν ήθελαν να τελειώσει, με τα “τελευταία” τραγούδια να παρατείνονται συνεχώς. Αναφορικά με τους καλλιτέχνες που πέτυχαν αυτή την μουσική μυσταγωγία, αυτοί ήταν οι Σάββας Φωτιάδης στην ακουστική κιθάρα και στο τραγούδι, Μαρία Μουτζίκη στο τραγούδι, Σταμάτης Στύλος στο τραγούδι, Άννα Καραγιαννίδου στην ηλεκτρική κιθάρα, Παύλος Διδασκάλου στα ντραμς, Γρήγορης Παπαγιάννης στο μπάσο και στο ακορντεόν και Σπύρος Τσομπανίδης στο μπουζούκι, ενώ υπήρξαν και κάποιες guest εμφανίσεις στο τραγούδι, που συνέβαλαν ακόμα περισσότερο στο παρεΐστικο κλίμα μυσταγωγίας που δημιουργήθηκε.
