Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης: «Ο καθηγητής με ακουμπούσε στα πόδια και τη μέση με κάθε ευκαιρία!» λέει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης

Την πλησίασε ενώ δεν ήταν στο τμήμα του. Ήξερε πράγματα για τη ζωή της και της ζήτησε να συνευρεθούν. Όταν κατάφερε να ξεφύγει από τα «δίχτυα» του εκείνος άρχισε να την βρίζει με τον πιο χυδαίο τρόπο. Όλα αυτά στο Ωδείο της Θεσσαλονίκης όταν ήταν

15 ετών και έπαιζε πιάνο, κάτι που φαίνεται που γέννησε το… ενδιαφέρον του. Η μία από τις δύο γυναίκες που υπέβαλλαν μήνυση κατά καθηγητή για σεξουαλική παρενόχληση στο κρατικό Ωδείο της συμπρωτεύουσας μιλάει αποκλειστικά στο «protothrema.gr» και περιγράφει τι ακριβώς συνέβη, τον «εφιάλτη» που βίωσε για αρκετό καιρό αλλά και τον τρόπο με τον οποίο κατάφερε να βρει το θάρρος να τον καταγγείλει δημόσια. Στο«protothrema.gr» μίλησε και η μητέρα της η οποία κατήγγειλε πως ο καθηγητής «ακουμπούσε τα πόδια και τη μέση της με κάθε ευκαιρία!» και θυμήθηκε πως η κόρη της «κατέρρευσε και γύρισε στο σπίτι με κλάματα!».

Το μαρτύριο που κατήγγειλε η γυναίκα ξεκίνησε όταν εκείνη ήταν 15 ετών. Η μαρτυρία της σοκάρει: «Ο συγκεκριμένος καθηγητής με προσέγγισε όταν ήμουν 15 ετών με αφορμή τις επιδόσεις μου στο πιάνο και παρά το γεγονός ότι δεν ήμουν τύποις εντεταγμένη στο τμήμα του. Αρχικά, θεωρούσα πως το έντονο ενδιαφέρον του και τα κολακευτικά του σχόλια αφορούσαν καθαρά την μουσική μου παιδεία. Έκανα όμως λάθος. Προοδευτικά η συμπεριφορά του έγινε όλο και πιο παρεμβατική, όλο και πιο απαιτητική. Τα περιστατικά είναι πολλά και λεπτομερώς έχουν εκτεθεί τόσο ενώπιον του Ωδείου -επανειλημμένως- όσο και μενώπιον της δικαιοσύνης. Χαρακτηριστικά σας μεταφέρω πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος γνώριζε πράγματα για την ζωή μου χωρίς να του τα έχω εκμυστηρευτεί, εμφανιζόταν στα μαγαζιά που σύχναζα με την παρέα μου «απλώς για να με δει» όπως έλεγε, σχολίαζε την εμφάνισή μου, μου ζητούσε να προχωρήσουμε σε ερωτικού χαρακτήρα πράξεις.» Η ίδια τότε, όπως λέει αποκλειστικά στο «protothrema.gr» ένιωσε μία «αφόρητη πίεση να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις μίας σχέσης για την οποία δεν ήμουν έτοιμη».

«Ταυτόχρονα, όμως, δίσταζα να φύγω από αυτήν την κατάσταση. Είχε την ικανότητα να χειρίζεται απόλυτα τις σκέψεις μου και να με κάνει να αισθάνομαι πως εγώ το είχα επιλέξει όλο αυτό. Όταν κατάφερα να απαλλαγώ από τις ενοχές και να του ζητήσω να διακόψουμε κάθε επικοινωνία έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο. Με προσέβαλε με βωμολοχίες, αρνήθηκε τα πάντα και προσπάθησε να διασφαλίσει την φήμη του επηρεάζοντας τον κοινό μας περίγυρο. Αν και τα εν λόγω περιστατικά έλαβαν χώρα προ δεκαετίας, για μένα είναι ακόμη εξαιρετικά τραυματικά, σαν να συνέβησαν μόλις χθες», μας είπε η καταγγέλλουσα και συνέχισε: «Μετά από χρόνια ψυχοθεραπείας βρήκα την δύναμη να τα ονομάσω και σε δεύτερη φάση να τα καταγγείλω. Προσδοκώ, λοιπόν, μέσα από τα σημερινά γεγονότα να καταφέρει κάθε κοπέλα ή άνδρας που βιώνει κάτι ανάλογο να ορθώσει το ανάστημά της/του και να προστατευθεί. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο και με απογοήτευσε πολύ ο ισχυρισμός του Ωδείου περί παραγραφής. Γιατί θεωρούσα πως ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα δεν ενδιαφέρεται παρά για την διάπλαση του νουκαι του ψυχισμού και δεν προσκολλάται σε τυπικής υφής στοιχεία -εξάλλου υπάρχουν αρμόδιοι για να λάβουν αυτά υπόψη».

Τα όσα συνέβησαν καταγγέλλει για πρώτη φορά και η μητέρα της άτυχης κοπέλας. «Η κόρη μου συνάντησε για πρώτη φορά́ τον συγκεκριμένο καθηγητή́ στο πλαίσιο δοκιμαστικού́ μαθήματος πιάνου στις εγκαταστάσεις του Κρατικού́ Ωδείου Θεσσαλονίκης κατόπιν παραινέσεως της Διεύθυνσης, δεδομένου ότι ο συγκεκριμένος αναλάμβανε τμήματα του επιπέδου της. Ήδη η πρώτη αυτή́ συνάντηση, διάρκειας μόλις μίας ώρας, ήταν αρκετή́ για να της δημιουργήσει ανησυχία ως προς τις προθέσεις του καθηγητή́ της. Ουσιαστικά́, αυτό́ που μεταφέρθηκε σε εμένα ήταν μια ερωτικά́ φορτισμένη ατμόσφαιρα· ένας άνδρας με τα τριπλάσιά της χρονιά, με τον οποίο η κόρη μου βρέθηκε ολομόναχη σε μια αίθουσα μουσικής, να την αγγίζει ψηλά́ στον μηρό́ της και να παρατηρεί́το σώμα της από πάνω μέχρι κάτω και με τρόπο που την έκανε να αισθάνεται εξαιρετικά άβολα και να ντρέπεται», μας κατήγγειλε η μητέρα της άτυχης κοπέλας και συνέχισε λέγοντας πως τότε κατάλαβε πως η κόρη της είχε για πρώτη φορά γίνει «αντικείμενο μίας παρενοχλητικής συμπεριφοράς».

«Παρόλα αυτά μια τέτοια κατηγορία, ειδικά όταν αφορά ένα ανήλικο κορίτσι, αντιλαμβανόμασταν πως έχει ένα ειδικό βάρος και δεν θα μπορούσαμε αβασάνιστα να την απευθύνουμε στον εν λόγω καθηγητή. Ελπίζοντας, λοιπόν, πως επρόκειτο για μια ατυχή παρερμηνεία προθέσεων και δεδομένου του ότι το πρόγραμμα των υπολοίπων καθηγητών πιάνου ήταν πλέον πλήρες, η κόρη μου εντάχθηκε στο τμήμα του ανθρώπου αυτού και επανήλθε στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης για το δεύτερό της μάθημα. Ξέρετε, τώρα, κοιτάζοντας πίσω, μας είναι πολύ ξεκάθαρο πως ο καθηγητής πιάνου κατά του οποίου αναγκαστήκαμε να στραφούμε εκδήλωσε τους απρεπείς του σκοπούς με θράσος ήδη από την πρώτη συνάντησή του με το παιδί μας, αλλά καθώς εκτυλίσσονταν τα γεγονότα θα ήταν αδύνατο να έχουμε την ίδια διαύγεια κρίσης.

Σε επόμενα, λοιπόν, μαθήματα ο άνθρωπος αυτός προχώρησε παρεμβαίνοντας αντικειμενικά στον προσωπικό της χώρο, με έναν εναγκαλισμό παντελώς αδικαιολόγητο από τους σκοπούς του μαθήματος, φέρνοντας τα χέρια και το σώμα του σε θέση εφαπτόμενη με την πλάτη και τα χέρια της κόρης μας, ενώ κατά την διάρκεια άλλου μαθήματος, αντί να κάθεται στο κάθισμα που παρέχεται σε όλους τους καθηγητές από το Ωδείο, μοιραζόταν το σκαμπό του πιάνο με το παιδί ακουμπώντας τα πόδια και την μέση της με κάθε ευκαιρία. Εν γένει επεδίωκε να είναι κοντά στο σώμα της με τρόπο που δεν δικαιολογούνταν αντικειμενικά από την ιδιότητά του. Το παιδί, μετά την τρίτη τους συνάντηση, κατέρρευσε. Με κλάματα την πήραμε από το Ωδείο και απευθείας ενημερώσαμε την Διεύθυνση, που δεν μας αμφισβήτησε και εξέφρασε αμέσως διάθεση διερεύνησης», τόνισε η μητέρα της καταγγέλλουσας και συνέχισε «Παρόλα αυτά, καμία ουσιαστική κίνηση δεν έχει γίνει ως τώρα, υποθέτω λόγω εσωτερικών διαφωνιών σε επίπεδο διοίκησης.

Εμείς εν τω μεταξύ ως οικογένεια αντιμετωπίζουμε μια νέα, καθόλου ευχάριστη καθημερινότητα, με το ψυχικό τραύμα της κόρης μας να επικρέμεται συνεχώς πάνω από τις σκέψεις και τα συναισθήματα της ίδιας, έτοιμο να επανέλθει ευκαιρίας δοθείσης για να ενοχοποιήσει στο μυαλό της κάθε ανθρώπινη επαφή, κάθε συμπεριφορά προερχόμενη απ’ το άλλο φύλο. Από το ΚΩΘ δεν ζητάμε να δράσει ως δικαστήριο -εξάλλου δε θα το εμπιστευόμασταν εξ αντικειμένου ως τέτοιο. Ευτυχώς η Εισαγγελία Πρωτοδικών κάνει άριστα την δουλειά της. Ζητάμε όμως να προστατέψει τα παιδιά μας από εδώ και πέρα. Τόσο απλά και ξεκάθαρα. Δεν καταλαβαίνω πραγματικά τι τους αποθαρρύνει από μια τέτοια κίνηση».