Πως θα ήταν δυνατόν να υπήρχαν κρυφά σημεία της Βίβλου, δίχως να τα έχουν εντοπίσει για εκατοντάδες χρόνια ειδικοί και επιστήμονες;
Όταν μάλιστα πρόκειται για μεγάλα τμήματα που βρίσκονταν τόσα χρόνια ακριβώς… μπροστά μας;
Ο μεσαιωνολόγος από την Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών, Γκριγκόρι Κέσελ, αξιοποιώντας τις δυνατότητες της τεχνολογίας, ανακάλυψε πως κάτω ακριβώς από κείμενα της Βίβλου που ήταν μέχρι σήμερα γνωστά, βρίσκονταν γραμμένες διαφορετικές εκδοχές γεγονότων της Βίβλου.
Ειδικότερα, ο Κέσελ είπε ότι χρησιμοποίησε υπεριώδη φωτογραφία, για να δει το προηγούμενο κείμενο ενός κεφαλαίου της Βίβλου κάτω από τρία στρώματα λέξεων γραμμένων σε ένα παλίμψηστο.
Το παλίμψηστο είναι αρχαίο κείμενο σε πάπυρους και περγαμηνές ή πίνακες ζωγραφικής που επικαλύφθηκαν με άλλο κείμενο ή εικόνα σε μεταγενέστερη εποχή για να χρησιμοποιηθούν ξανά ως βάση για τη δημιουργία νεότερων έργων.
Ωστόσο, με τη σύγχρονη τεχνολογία δίνεται η δυνατότητα, μέσω των ακτίνων Χ και της φωτογράφησης σε διάφορα μήκη κύματος φωτός, να διαβάζουμε το αρχικό κείμενο που υπήρχε στον πάπυρο, καθώς είχαν παραμείνει τα ίχνη της αρχικής γραφής από πίσω.
«Αόρατη» έκδοση του 12ου Κεφαλαίου
Σύμφωνα με την έρευνα του Κέσελ, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό New Testament Studies, από την Cambridge University Press, το κείμενο που ανακάλυψε ήταν μια εκτεταμένη, «αόρατη έκδοση» του Κεφαλαίου 12 του Βιβλίου του Ματθαίου που ήταν αρχικά μέρος των παλαιών συριακών μεταφράσεων της Βίβλου πριν από περίπου 1.500 χρόνια.
Όπως είπε έκανε την ανακάλυψη στο χειρόγραφο που φυλάσσεται στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού.
Το χειρόγραφο προσφέρει μια «μοναδική πύλη» για τους ερευνητές να κατανοήσουν τις πρώτες φάσεις της εξέλιξης του κειμένου της Βίβλου και δείχνει κάποιες διαφορές από τις σύγχρονες μεταφράσεις της.
Για παράδειγμα, η αρχική ελληνική έκδοση του εδαφίου Κατά Ματθαίον 12:1 -η οποία είναι η πιο συνηθισμένη σήμερα- έλεγε: «Εκείνη την ώρα ο Ιησούς πέρασε από τα χωράφια το Σάββατο και οι μαθητές του πείνασαν και άρχισαν να παίρνουν στάχυα και να τα τρώνε».
Η νεοανακαλυφθείσα συριακή μετάφραση, ωστόσο, είναι ελαφρώς διαφορετική. Έλεγε, «άρχισαν να μαζεύουν στάχυα, να τα τρίβουν στα χέρια τους και να τα τρώνε».
Το κείμενο πιθανότατα διαγράφηκε από την περγαμηνή και γράφτηκε με νέα κείμενα λόγω της σπανιότητάς της περγαμηνής, σύμφωνα με τη New York Post.
Μια σπουδαία ανακάλυψη
Το νεότερο εύρημα του Κέσελ έλαβε επαίνους από τη διευθύντρια του Ινστιτούτου Μεσαιωνικής Έρευνας στην Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών και καθηγήτρια Βυζαντινών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης Κλαούντια Ραπ.
«Ο Γκριγκόρι Κέσελ έκανε μια σπουδαία ανακάλυψη χάρη στη βαθιά του γνώση των παλαιών συριακών κειμένων και των ιερογλυφικών χαρακτηριστικών», είπε η Κλαούντια Ραπ. «Αυτή η ανακάλυψη αποδεικνύει πόσο παραγωγική και σημαντική μπορεί να είναι η αλληλεπίδραση μεταξύ των σύγχρονων ψηφιακών τεχνολογιών και της βασικής έρευνας όταν ασχολούμαστε με μεσαιωνικά χειρόγραφα».
Ωστόσο, η ανακάλυψη του Κέσελ δεν είναι ακριβώς νέα. Οι ερευνητές έχουν επισημάνει ότι οι μελετητές έκαναν την ανακάλυψη ήδη από το 1953. Ανακαλύφθηκε ξανά το 2010, μόλις 10 χρόνια πριν ψηφιοποιηθεί στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού, η οποία περιελάμβανε τη χρήση τόσο φυσικού φωτός όσο και εικόνων UV.
Στην πραγματικότητα, η πρόσφατη ανακάλυψη του Κέσελ αναφέρεται ως ο «τέταρτος γραπτός μάρτυρας».
Με πληροφορίες από New York Post, Inside Business, The Tablet
