Και όμως, η Θεσσαλονίκη πέρα από τον Λευκό Πύργο έχει και τον Κόκκινο που πλέον κρύβεται από “ντροπή” λόγω της εικόνας πλήρους εγκατάλειψης στις φυλλωσιές που τον έχουν περικυκλώσει…
Επιμέλεια: Κωστής Ουζούνογλου
Η οικία Δειράν Αβδουλάχ, μετέπειτα Δημήτρη Ιωαννίδη του Σιατιστέως χρονολογείται πριν το 1890 και είναι το παλιότερο σωζόμενο κτίριο της Λεωφόρου των Εξοχών.
Βρίσκεται στην οδό Βασ. Όλγας, στον αριθμό 110 στην τότε συνοικία των «εξοχών». Τα σχέδια ήταν του Φρειδερίκου Σαγιό από τον Δημήτρη Ιωαννίδη Τσακιρντέκη και η κατασκευή του κόστισε 140.000 γρόσια.
Ο “Κόκκινος Πύργος”, όπως έμεινε λέγεται μέχρι και σήμερα, πήρε το όνομα του από τα χαρακτηριστικά κόκκινα τούβλα με τα οποία έχει χτιστεί είναι σήμα κατατεθέν.
Το κτήμα ήταν παραθαλάσσιο εκείνη την εποχή. Κοντά στη θάλασσα υπήρχε σκεπαστό θερμοκήπιο ενώ μπροστά στο κύμα υπήρχαν τραπεζάκια με καθίσματα, όπως και στο μικρότερο από τα δυο κτίσματα σε μορφή κάστρου με κόκκινα τούβλα, που το αποτελούσαν.
Έχει χρησιμοποιηθεί σαν οικοτροφείο των Εκπαιδευτηρίων Σχινά, στέγασε πρόσφυγες, το Σώμα Προσκόπων ενώ από το 1984 έχει χαρακτηρισθεί, με υπουργική απόφαση, διατηρητέο.
Σήμερα ο περιβάλλων χώρος μετά την επιχωμάτωση δεν θυμίζει τίποτα από την παραθαλάσσια κατοικία και τους εράσμιους κήπους της αυλής και τις σκάλες που οδηγούσαν στην ακτή. Την εικόνα του χώρου στις αρχές του εικοστού αιώνα δίνουν κάποιες καρτ ποστάλ που διασώζει το ύφος της περιοχής και της εποχής.
Πάντως, τα ιδιοκτησιακά προβλήματα -και η πρόσφατη πυρκαγιά- δεν πρέπει να αφήσουν να καταστραφεί ένα ιστορικό κτήριο και τοπόσημο, που είναι δεμένο με μια ολόκληρη εποχή της Θεσσαλονίκης κι έναν από τους ευεργέτες της πόλης.
Οι φωτογραφίες κοινοποιήθηκαν στην ομάδα του fb “Παλιές φωτογραφίες της Θεσσαλονίκης”
