“Ναι φοβήθηκα τον θάνατο” λέει ο διευθυντής της Α’ Ουρολογικής Κλινικής του ΑΠΘ, στο νοσοκομείο “Γεννηματάς”, καθηγητής Γιώργος Δημητριάδης. Πριν από 11 χρόνια είχε νοσήσει από τον Η1Ν1, αλλά ο κορωνοϊός αποδείχθηκε πολύ σκληρός καθώς εξελίχθηκε σε πνευμονία και αναγκάστηκε να νοσηλευτεί στο ΑΧΕΠΑ.
Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίστηκαν στα μέσα Οκτωβρίου.
“Έκανα το τεστ και βγήκε αρνητικό. Συνέχισα να πηγαίνω στην κλινική και να χειρουργώ. Όμως η κατάσταση επιδεινωνόταν και είχα πλέον πυρετό. Κάνω πάλι το τεστ, το οποίο βγήκε θετικό” είπε στον “Ελεύθερο Τύπο”. Ο πυρετός δεν έπεφτε και επικοινώνησε με τον φίλο του, καθηγητή Συμεών Μεταλλίδη, στην Α’ Παθολογική κλινική του ΑΠΘ, στο ΑΧΕΠΑ. Έγινε εισαγωγή στο νοσοκομείο και η αξονική τομογραφία έδειξε πνευμονία.
Ακολούθησε η πολυήμερη νοσηλεία στην κλινική COVID και όπως υπογραμμίζει μεταξύ άλλων ο γιατρός ακόμα δεν έχει καταλάβει από πού κόλλησε τον κορονοϊό, καθώς τηρούσε σχολαστικά τα προστατευτικά μέτρα. Ωστόσο, παραδέχεται ότι το καλοκαίρι τα πράγματα ήταν χαλαρά σε πολλά επίπεδα.
Αυτό που του άφησε ως… κατάλοιπο ο κορονοϊός ήταν ο φόβος.
“Ακόμη και όταν πήρα εξιτήριο και ήμουν σπίτι, βρισκόμουν κάθε τρεις και λίγο με ένα οξύμετρο στο χέρι. Το βράδυ έβλεπα εφιάλτες και πεταγόμουν στον ύπνο μου. Κοιτούσα αριστερά, κοιτούσα δεξιά και έλεγα στον εαυτό μου: σπίτι είσαι, τι φοβάσαι;” λέει. Όπως τόνισε στην εφημερίδα “Ελεύθερος Τύπος” ο κ. Δημητριάδης, “αυτό που με ανησυχεί είναι το γεγονός πως ίσως ο ιός να επηρεάζει και την ψυχή, όχι μόνο των ασθενών, αλλά όλων των ανθρώπων. Ενδεχομένως, να μας αφήσει φοβικό σύνδρομο που θα μας συντροφεύει – δυστυχώς- για μεγάλο χρονικό διάστημα” εκτίμησε.
