Κοιτάζοντας ψηλά, περπατώντας στη Θεσσαλονίκη ανακαλύπτεις μια πραγματικά διαφορετική πόλη!
Του Κωστή Ουζούνογλου
Αξίζει τον κόπο να περπατήσει κανείς στη Θεσσαλονίκη όπως ο τουρίστας που την επισκέπτεται για πρώτη φορά.
Με βήμα αργό, νωχελικό, κοιτάζοντας ψηλά, να κοντοστέκεται παρατηρώντας κάθε της γωνία, κάθε σημείο. Και τότε, είναι σίγουρο ότι θα ανακαλύψει μια άλλη πόλη, απ’ αυτήν που βιώνει καθημερινά.
Θα παρατηρήσει κτίρια που ενώ νόμιζε πως τα ήξερε, αφού περνούσε σχεδόν κάθε μέρα από μπροστά τους, τώρα αυτά φαντάζουν αλλιώτικα. Για παράδειγμα, περπατάμε και σπάνια κοιτάμε προς τα πάνω. Τα κτίρια λειτουργούν σαν ένα παράξενο φόντο, σαν ουδέτερα σκηνικά που απλώς υπάρχουν, δεν υποβάλλουν με την παρουσία τους, δεν τραβούν την προσοχή μας.
Σε μία τέτοια βόλτα ανακαλύψαμε στον πεζόδρομο της Καλαποθάκη ένα τέτοιο διαμάντι, το Μέγαρο Στάιν. Στη συμβολή με την οδό Ελ. Βενιζέλου το Μέγαρο Στάιν θα σε κάνει να μην πάρεις τα μάτια σου από την κορυφή του.
Η ιστορία του κτιρίου
Xτίστηκε το 1906 (σύμφωνα με επιγραφή) από τον Levi Eli Ernst για την αυστριακή εταιρία καταστημάτων «Stain» η οποία στεγάστηκε εκεί. Η επιχείρηση είχε πολύ σύντομο βιο καθώς βρέθηκε στην δίνη του Α΄ παγκοσμίου ωστόσο το κτίριο κατάφερε να επιβιώσει ακόμα και από την μεγάλη πυρκαγιά του 1917. Aνάγκη για στέγαση των κεντρικών ταχυδρομείων προέκυψε, όταν κάηκε το υπάρχον ταχυδρομικό κτίριο. Tότε μεταφέρθηκε στο Στάιν το ταχυδρομείο. (Ίσως αυτό, ενέπνευσε τα σχέδια του Εμπράρ κατά την περίοδο της ανοικοδόμησης για κτίσιμο νέου ταχυδρομικού μεγάρου στην διευρυμένη πλατεία, που ξεκίνησαν το 1920 αλλά διεκόπησαν λόγω σαθρότητας εδάφους). Γύρω στο 1930 το Ταχυδρομείο μεταφέρθηκε σε άλλο, επίσης μη δημόσιο κτίριο του 1924 στην Τσιμισκή 22. Από το 1930 και έπειτα έχει χρησιμοποιηθεί για τη στέγαση διαφόρων, πολλαπλών τύπων επιχειρήσεων (τράπεζες, γραφεία, εκπαιδευτήρια)
Η πράσινη γυάλινη υδρόγειος στην κορυφή του κτιρίου
Αυτό που σου κάνει εντύπωση δεν είναι μόνο η αρχιτεκτονική του κτίριου αλλά η πράσινη γυάλινη υδρόγειος σφαίρα που αποτελεί σημείο αναφοράς στην πλατεία Ελευθερίας.
Δύσκολα φαντάζεται κανείς πως αυτό το κτίριο αυστηρών γραμμών και συμμετρίας κρύβει εκεί ψηλά έναν περίτεχνο τρούλο κοσμημένο με μια διαφανή σφαίρα που ανάλογα με το φως παίρνει όλα τα χρώματα της παλέτας του πράσινου.
Δυστυχώς το Μέγαρο Στάιν πλέον είναι κλειστό, έχει αφαιθεί στη φθορά του χρόνου, και όσο και αν ρωτήσαμε στα γειτονικά καταστήματα για το αν γνωρίζει κάποιος κάτι η απάντηση ήταν αρνητική.
Πρέπει να γίνει όμως κάτι ώστε και το ιστορικό παρελθόν του μοναδικού κτιρίου της περιοχής που σώθηκε από την πυρκαγιά του 1917 να μη χαθεί, αλλά και η πόλη να αποκτήσει ένα σύγχρονο και ζωντανό κομμάτι.
