Εζησε 72 χρόνια. Γεννήθηκε, στη Θεσσαλονίκη στις 23 Οκτωβρίου του 1916 (δύο μόλις χρόνια μετά την ίδρυση του συλλόγου, που μετέπειτα θα συνέδεε τη ζωή του με αυτόν) και απεβίωσε 4 Νοεμβρίου του 1988.
Επιμέλεια: Κωστής Ουζούνογλου
Ποιος ήταν όμως ο Κλεάνθης Βικελίδης που οι πιο πολλοί έμαθαν για τον ίδιο, το 2004, όταν η ιστορική έδρα του Αρη, το γήπεδο Χαριλάου, για τους παλιούς, πήρε το όνομά του και μετονομάστηκε σε γήπεδο “Κλεάνθης Βικελίδης”, όπως είναι μέχρι και σήμερα.
«Στο γήπεδο ήταν σκληρός, έβαζε το πόδι του γνωρίζοντας ότι θα του το σπάσουν. Εκείνη η εποχή ήταν διαφορετική. Οι αγώνες ήταν βίαιοι, τον χτυπούσαν αλύπητα. Κάποια στιγμή, ένας ορθοπεδικός, ο οποίος είχε εξετάσει τα γόνατά του, αναρωτιόταν πώς αυτός ο άνθρωπος ήταν σε θέση να περπατήσει». Αυτός είναι ο Κλεάνθης Βικελίδης, ένας από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές της γενιάς του, το «μακεδονικό τανκ», χαρακτηρισμός που το αποδόθηκε, λόγω της μεγάλης δύναμης που έβγαζε στο παιχνίδι του, καθώς και του «ισοπεδωτικού» τρόπου που πραγματοποιούσε τις επιθέσεις του.
Ο Κλεάνθης Βικελίδης, πρωτοφόρεσε τη φανέλα του Αρη, τη σεζόν 1931-1932. Είχε την χαρά μάλιστα, στην πρώτη του χρονιά, να στεφθεί και Πρωταθλητής Ελλάδας. Το ντεμπούτο του πραγματοποιήθηκε στο παιχνίδι με τον Απόλλωνα Αθηνών στις 10 Απριλίου εκείνου του έτους, σε ηλικία μόλις 16 ετών.
Επίσης, στην αξιοζήλευτη καριέρα του με τον Αρη, κατέκτηση ακόμα ένα πρωτάθλημα το 1946, ενώ αναδείχθηκε τέσσερις φορές Πρωταθλητής Θεσσαλονίκης (1934, 1938, 1946, 1949). Επίσης, συμμετείχε με τον Άρη και στον τελικό του Κυπέλλου του 1940. Αξίζει, να σημειωθεί πως τίμησε και τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος. Συλονική χρίστηκε επτά φορές διεθνής, πετυχαίνοντας τέσσερα γκολ.
Στις 19 Ιανουαρίου 1949, σε έναν φιλικό αγώνα του Άρη κόντρα στην Βίνερ Βιέννης, στο γήπεδο του ΠΑΟΚ, σκόραρε στο 55΄και έκανε το 2-1 για τους «κίτρινους», όμως, λίγα λεπτά μετά δέχθηκε σκληρό μαρκάρισμα και αποχώρησε. Ο Άρης ηττήθηκε με 3-2, όμως τα χειρότερα νέα ήρθαν αργότερα, όταν έγινε γνωστό ότι το «μακεδονικό τανκ» τραυματίστηκε σοβαρά και δεν ήταν σε θέση να ξαναπαίξει μπάλα.
Ο Κλεάνθης Βικελίδης απεβίωσε στις 4 Νοεμβρίου του 1988. Προδομένος από την καρδιά του, υπέστη ανακοπή. Ένας τεράστιος παίκτης, ένας πολύ καλός προπονητής και ένας σοβαρός άνθρωπος.
Γιατί όμως αυτός και οχι κάποιος άλλος;
Τι ήταν αυτό που “ώθησε” τους ανθρώπους του Άρη να τιμήσουν τον Κλεάνθη Βικελίδη το 2004 (και για πάντα) δίνοντας το όνομα του στο γήπεδο Χαριλάου;
Η προσφορά του Βικελίδη στον Άρη! Είναι ανεκτίμητη και ήταν πάντα εκεί, ακόμη και μέχρι τα “τελευταία του”, είτε στα αποδυτήρια να εμψυχώνει τους παίκτες, είτε στη γραμμή του γηπέδου, είτε στις κερκίδες του Χαριλάου.
Το θρυλικό γήπεδο “Χαριλάου” που έγινε “Κλεάνθης Βικελίδης”
Το πρώτο γήπεδο του Άρη, από την ίδρυση του το 1914 και μέχρι το 1917, όταν ξέσπασε η μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης, ήταν αυτό της Αλιάνς, στην περιοχή όπου σήμερα βρίσκεται το «Ιπποκράτειο» νοσοκομείο. Ακολούθησε μια περίοδος συνεχών μετακινήσεων, έως ότου το 1927 στο σύλλογο παραχωρήθηκε έκταση στη Λεωφόρο Στρατού. Εκεί, δημιουργήθηκε το πρώτο γήπεδο του συλλόγου χωρητικότητας 2.000 θεατών.
Το 1939, ο χώρος αυτός δόθηκε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και σε αντάλλαγμα παραχωρήθηκε στον Άρη, επί προεδρίας Μάνθου Ματθαίου, από τον οποίο πήρε και το όνομά του ο δρόμος της θύρας 1, η σημερινή έκταση στην περιοχή Χαριλάου (η οποία πήρε την ονομασία της από τον επιχειρηματία Επαμεινώνδα Χαρίλαο, στον οποίο ανήκε η περιοχή). Το 1949, μετά από δικαστική διαμάχη και την καταβολή 400.000 δραχμών, χρηματικού ποσού μεγάλου για την εποχή, στον επιχειρηματία Χαρίλαο, ο Άρης γίνεται και τυπικά ο ιδιοκτήτης της έκτασης.
Την ίδια χρονιά άρχισαν και οι εργασίες κατασκευής του γηπέδου, όπου με δάνειο 300.000 δραχμών από τη Νομισματική Επιτροπή και την εργασία αθλητών και φιλάθλων, ολοκληρώθηκαν το 1951. Το γήπεδο ήταν χωρητικότητας 10.000 θεατών και η πρώτη κερκίδα που κατασκευάστηκε ήταν η Θύρα 2, στην πλευρά της οδού Παπαναστασίου. Στις 4 Νοεμβρίου 1951 γίνονται τα εγκαίνια του νέου γηπέδου.
Η τελευταία μεγάλη ανακαίνιση του γηπέδου που θα του δώσει τη μορφή σχεδόν που έχει σήμερα, θα γίνει με την ένταξη του στα ολυμπιακά έργα της Θεσσαλονίκης. Τα έργα ξεκινούν το 2003 ( η ομάδα θα παίξει σε ουδέτερη έδρα) και θα ολοκληρωθούν στο μέσον του 2004.
Από τη χρονιά αυτή το γήπεδο φέρει επίσημα πλέον το όνομα του κορυφαίου άσσου του ΑΡΕΩΣ Κλεάνθη Βικελίδη. Η επίσημη ονομασία του είναι πλέον Γήπεδο «Κλεάνθης Βικελίδης».
Σήμερα το «Κλεάνθης Βικελίδης» είναι ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό γήπεδο που πληρεί τις προϋποθέσεις για την τέλεση διεθνών αγώνων.
