Χρησιμοποιήστε ελληνικά προϊόντα. Εργαζόμενους από την Ελλάδα, ελληνικές επιχειρήσεις. Αυτή είναι η παραίνεση της “NU Boyana Film Studios” για την επένδυση στη Θεσσαλονίκη. Και γι’ αυτό θεωρώ, κρίνοντας και από το μέγεθος και τις απαιτήσεις της επένδυσης, ότι θα ωφεληθούν πολλές ελληνικές επιχειρήσεις, αλλά και ελληνικό τεχνικό προσωπικό, άνθρωποι που πριν θα έπρεπε να φύγουν στο εξωτερικό για να δουλέψουν, γιατί εδώ δεν υπάρχουν αρκετές θέσεις εργασίας για τέτοιες ειδικότητες»: με τη φράση αυτή, ο μηχανικός Κώστας Λεονταρής, αρχιτέκτων του πρότζεκτ που θα πραγματοποιηθεί στις αποθήκες Κορδογιάννη στην ανατολική Θεσσαλονίκη, για τη δημιουργία κινηματογραφικών στούντιο παραγωγής ταινιών της «NU Boyana Film Studios», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ γιατί θεωρεί πως η επένδυση αυτή θα αποδειχθεί ωφέλιμη για τη Θεσσαλονίκη και την Ελλάδα, τόσο σε όρους φήμης, όσο και ενίσχυσης της τοπικής οικονομίας.
Ο κ. Λεονταρής επισημαίνει ότι οι εργασίες για τη μετατροπή του κτιριακού συγκροτήματος σε κάτι που ενδεχομένως θα φέρνει στο μυαλό -σε μικρότερη κλίμακα ασφαλώς- τις αποθήκες που εμφανίζονται στην κλασική εισαγωγή ταινιών της «Warner Studios», θα ξεκινήσουν άμεσα, ενόψει της έναρξης των γυρισμάτων της ταινίας με πρωταγωνιστή τον Αντόνιο Μπαντέρας, στο τέλος Ιουνίου. Οι πρώτες αυτές εργασίες δεν θα αφορούν το «βαρύ» οικοδομικό κομμάτι, αλλά κάποιες πρώτες διαρρυθμίσεις για την εξυπηρέτηση αναγκών του φιλμ, ο προϋπολογισμός του οποίου ανέρχεται σε περίπου 20 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολου Τζιτζικώστα.
Ολόκληρα σκηνικά πόλης και εμβαδόν όσο τριών γηπέδων ποδοσφαίρου
Μπορεί οι χτισμένες το 1968 αποθήκες Κορδογιάννη να μοιάζουν να είναι τώρα εγκαταλελειμμένες και ανενεργές, αλλά μέσα σε αυτά τα κτίρια, που σήμερα χωρίζονται σε 16 διακριτούς χώρους, συνολικού εμβαδού άνω των 20.000 τετραγωνικών σε συνολική έκταση 83 στρεμμάτων, θα μπορεί μελλοντικά να στηθεί ολόκληρο σκηνικό πόλης. Κι αυτό ακριβώς το στοιχείο -το μέγεθος του ακινήτου και ο τρόπος με τον οποίο είναι κατασκευασμένο- ήταν ένας από τους λόγους που οδήγησαν στην επιλογή του ανάμεσα σε πολλά άλλα, που είδαν οι άνθρωποι της Boyana το προηγούμενο διάστημα στη Βόρεια Ελλάδα.
Αυτή τη στιγμή, ο κ. Λεονταρής αναμένει από τη μητρική των στούντιο στις Ηνωμένες Πολιτείες τις προμελέτες για τις προτεινόμενες εργασίες και τις πιο μόνιμες παρεμβάσεις στον τεράστιο χώρο (εμβαδού όσο, περίπου, τρία επαγγελματικά γήπεδα ποδοσφαίρου!), ώστε να ακολουθήσει το κατασκευαστικό κομμάτι, με βάση πάντα τις ελληνικές προδιαγραφές. Το ακίνητο ανήκει σήμερα σε τέσσερις συνιδιοκτήτες, μέλη της οικογένειας Κορδογιάννη.
Το πρώτο συναίσθημα και μια ιστορία που θυμίζει σενάριο ταινίας
«Αρχικά, όταν άκουσα για τη δημιουργία των στούντιο του Χόλιγουντ στο ακίνητο, το πρώτο συναίσθημά μου ομολογώ πως ήταν επιφυλακτικότητα, κυρίως λόγω της γραφειοκρατίας στην Ελλάδα. Καθώς όμως τα προβλήματα λύνονταν και ο δισταγμός υποχωρούσε, άρχισε ο ενθουσιασμός, όχι μόνο για το όφελος που θα είχαν οι ιδιοκτήτες κι εγώ ως αρχιτέκτονας, αλλά και συνολικά για την πόλη της Θεσσαλονίκης και την Ελλάδα. Είναι θαυμάσιο για τη φήμη και την οικονομία της πόλης ότι γίνεται κάτι τέτοιο στη Θεσσαλονίκη», εξομολογείται ο κ. Λεονταρής, ο οποίος υπογραμμίζει τον κρίσιμο ρόλο που -όπως λέει- έπαιξαν για την προσέλκυση και πραγματοποίηση της επένδυσης οι κύριοι Πάνος Κουάνης (πρόεδρος Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων -ΕΚΟΜΕ), Απόστολος Τζιτζικώστας (περιφερειάρχης Κ. Μακεδονίας) και Αλέξανδρος Θάνος (τομεάρχης Τουρισμού της Περιφέρειας), αλλά και ο υφυπουργός Εσωτερικών (Μακεδονίας- Θράκης), Σταύρος Καλαφάτης και ο δήμαρχος Θέρμης, Θεόδωρος Παπαδόπουλος και οι υπηρεσίες του δήμου.
Ο αρχιτέκτων του πρότζεκτ παρέχει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ χρήσιμες πληροφορίες όχι μόνο για τον ίδιο τον χώρο των αποθηκών, αλλά και για την ιστορία του πατέρα των δύο δημιουργών των αποθηκών Κορδογιάννη. Μια ιστορία που θυμίζει σενάριο κινηματογραφικής ταινίας. «Ο Γιώργος Κορδογιάννης με καταγωγή από τη Μυτιλήνη, είχε μεταναστεύσει στην Αμερική στις αρχές του 20ού αιώνα και γρήγορα άνοιξε στην Αστόρια της Νέας Υόρκης ένα κατάστημα, στο οποίο πουλούσε λάδι που εισήγε από την ιδιαίτερη πατρίδα του και άλλα ελληνικά προϊόντα. Όταν ξέσπασε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος όμως, επέστρεψε στην Ελλάδα για να πολεμήσει για την πατρίδα. Είχε έρωτα με την Ελλάδα. Στη Θεσσαλονίκη γνώρισε τη σύζυγό του, Δομνίκη και έκαναν δύο γιους και δύο κόρες. Οι δύο γιοι, ο Γιάννης και ο Δημήτρης (Μίμης) Κορδογιάννης, ήταν αυτοί που δημιούργησαν το 1968 το κτηριακό συγκρότημα, στο οποίο τώρα θα εγκατασταθούν τα στούντιο από την Αμερική -από την Αμερική στην οποία μετανάστευσε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ο Γιώργος Κορδογιάννης», διηγείται ο κ. Λεονταρής.
Ένα από τα πρώτα κέντρα logistics στην Ελλάδα
Το Κτήμα Κορδογιάννη ήταν ουσιαστικά μια πρότυπη καθετοποιημένη βιομηχανική γεωργοπτηνοτροφική μονάδα με δραστηριότητες εμπορίου δημητριακών προϊόντων, αποθήκευσης σιτηρών, παραγωγής και εμπορίας ζωοτροφών. Η μονάδα, που -κατά τον κ. Λεονταρή- θεωρείτο πρωτοποριακή για τα δεδομένα της εποχής, λειτούργησε ως σιταποθήκες και πτηνοτροφείο. Τα κτήρια του συγκροτήματος είναι χτισμένα σε δύο παράλληλα αναπτύγματα, με στόχο να διαχωρίζονται οι διαφορετικές χρήσεις, που κάποτε αναπτύσσονταν σε αυτά: ένα συγκρότημα αποθηκών, όπου γινόταν η αποθήκευση σιτηρών και δημητριακών, το συγκρότημα των πτηνοτροφικών εγκαταστάσεων (όπου γινόταν κρεατοπαραγωγή και μεμονωμένα παραγωγή αβγών) και το σιλό και ο αλευρόμυλος παραγωγής ζωοτροφών. Αυτές οι δραστηριότητες γίνονταν παράλληλα, η καθεμία σε ξεχωριστό κτηριακό χώρο, αρχής γενομένης από την έναρξη της δραστηριότητας της μονάδας το 1968 και κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1970, του 1980 και του 1990.
Το μέγεθος του συγκροτήματος και οι τόσες παράλληλες δραστηριότητες, το έκαναν να μοιάζει με «κυψέλη» σε αδιάκοπη κίνηση. «Στις σιταποθήκες του Κτήματος μαζευόταν το σιτάρι από όλη την Κεντρική Μακεδονία. Ήταν, μπορούμε να πούμε, ένα από τα πρώτα κέντρα logistics στην Ελλάδα, όπου εργάζονταν πολλοί άνθρωποι και πηγαινοέρχονταν διαρκώς φορτηγά, που ξεφόρτωναν και φόρτωναν το σιτάρι», λέει ο κ. Λεονταρής. Ακριβώς το γεγονός ότι το κτήριο έπρεπε να υποδέχεται φορτηγά, ακόμα και τριαξονικά, το καθιστά -όπως εξηγεί- κατάλληλο για κινηματογραφικά στούντιο. Κι αυτό γιατί οι χώροι είναι μεγάλοι, ψηλοί και πλατιοί. Το δε πάτωμα -κατασκευασμένο με σκύρα γρανιτόπετρας από νταμάρι της περιοχής- μπορεί να αντέξει βαριά φορτία.
Το χθες. Και το …«προσεχώς»
Οδηγώντας κάποιος κατά μήκος της οδού Θέρμης- Πολυγύρου, στο ύψος της διασταύρωσης προς Σουρωτή, βλέπει στα αριστερά του τη σειρά των κτιρίων του Κτήματος Κορδογιάννη. Τα κτίρια, σήμερα στην πλειονότητά τους με κλειστές τις μεγάλες μεταλλικές πόρτες, στην πορεία των ετών έχουν φιλοξενήσει πολλή ζωή. Για δεκαετίες, δεκάδες άνθρωποι περνούσαν αξημέρωτα τις πύλες τους, για να εργαστούν ή να μεταφέρουν φορτία. Μετά οι αποθήκες …άδειασαν. Κι έμειναν άδειες επί χρόνια, μέχρι που τον Ιούνιο του 2016 άνοιξαν ξανά, για να υποδεχτούν εκατοντάδες πρόσφυγες, κυρίως από τη Συρία, ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν πολλά παιδιά.
Ο Στέλιος Δούμπλιος, πρώην πρόεδρος της Κοινότητας Βασιλικών, έχει διατηρήσει πολλές αναμνήσεις από τις αποθήκες σε λειτουργία. Θυμάται ότι τα κτίρια χτίστηκαν επί δικτατορίας, αλλά και τη λειτουργία τους ως ορνιθοτροφείο και σιταποθήκες σιτηρών, στις οποίες συγκεντρώνονταν, όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, σιτηρά της ΚΥΔΕΠ (Κεντρικής Υπηρεσίας Διαχείρισης Εγχώριας Παραγωγής). Προσθέτει πως ως σιταποθήκες λειτούργησαν μέχρι το 1995- 1997 κι έκτοτε έμειναν αδρανείς και άδειες, μέχρι που το 2016-2017 χρησιμοποιήθηκαν ξανά, αυτή τη φορά ως κέντρο προσφύγων.
Ήταν Ιούνιος του 2016, όταν στο κτιριακό συγκρότημα «COMPLEX A» στο Κτήμα «Γ. και Γ. Κορδογιάννης και ΣΙΑ Ο.Ε.» κατέφθασαν τα λεωφορεία με τους πρώτους πρόσφυγες από την Ειδομένη, έπειτα από επιχείρηση εκκένωσης, που πραγματοποίησε η ΕΛΑΣ, σε άτυπο καταυλισμό προσφύγων. Βάσει όσων είχαν τότε ανακοινωθεί, στις πρώην σιταποθήκες έφτασαν περίπου 1160 άτομα, στη συντριπτική τους πλειονότητα οικογένειες Σύριων. Ανάμεσά τους εκατοντάδες παιδιά, εκ των οποίων πολλά κάτω των 12 ετών. Έμειναν στις αποθήκες επί αρκετούς μήνες…
Εν έτει 2021, οι πρώην σιταποθήκες Κορδογιάννη πρόκειται και πάλι να αλλάξουν χρήση, αυτή τη φορά για να φιλοξενήσουν, όπως προαναφέρθηκε, όχι αληθινές ιστορίες εργατών και προσφύγων, αλλά για να στεγάσουν -σύμφωνα τουλάχιστον με όσα έχουν γίνει μέχρι στιγμής γνωστά και από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας- τη δημιουργία φανταστικών ιστοριών στα νέα στούντιο της Boyana, στη Θεσσαλονίκη. Επίσημες πληροφορίες για το πώς θα διαμορφωθούν τα κινηματογραφικά πλατό στο εσωτερικό τους, δεν υπάρχουν ακόμα. Όσα έχουν μέχρι στιγμής γίνει γνωστά ως προς αυτό, είναι προς το παρόν απλά …σενάρια. Άλλωστε, βρισκόμαστε ακόμα μόλις στο στάδιο των …τίτλων της εισαγωγής._
