Συλλογικότητες, ομάδες και οργανώσεις του αναρχικού αντιεξουσιαστικού χώρου θα πραγματοποιήσουν το απόγευμα στις 18.00 πορεία ”ενάντια στις δολοφονίες κράτους και κεφαλαίου”, όπως αναφέρουν σε σχετική ανακοίνωση που εξέδωσαν.
Αρχικά συγκεντρωθούν στις 18.00 το απόγευμα στο Άγαλμα Βενιζέλου κι από εκεί θα πραγματοποιήσουν πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.
Ακολουθεί η ανακοίνωση:
Tο βράδυ της 22/10 αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ καταδιώκουν πιθανά κλεμμένο αυτοκίνητο. Οι επιβαίνοντες παιδιά όλοι τους, στο φόβο του θανάτου δεν σταματούν εξαρχής ενώ όταν εγκαταλείπουν το όχημα δέχονται την οργή των αστυνομικών οι οποίοι αδειάζουν τους γεμιστήρες πάνω τους. Πέφτει νεκρός ο Νίκος Σαμπάνης ετών 18.
Στις 25/10 ο Δημήτρης Δαγκλής-εργάτης στην Cosco ,εγκλωβίζεται στην ράγες που κινούνται οι γερονογέφυρες με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο. Πέφτει νεκρός μετά από 12ωρα δουλειάς και με ελλιπή μέτρα προστασίας.
Στις 26/10 βάρκα με πρόσφυγες/μετανάστες στην προσπάθεια τους να βρεθούν σε κάποια χώρα της Δύσης για μια καλύτερη ζωή είτε για να γλιτώσουν το θάνατο στη δική τους χώρα βυθίζεται στο Αιγαίο. Τέσσερα παιδιά βρίσκονται νεκρά ενώ μία γυναίκα αγνοείται.
Στις 30/11 τα ξημερώματα μεθυσμένος οδηγός που διέρχεται με κόκκινο, παρασέρνει τον ντελιβερά Δημήτρη Ασημάκη και τον αφήνει νεκρό στο δρόμο.
Τα τελευταία 7 χρόνια έχουν πεθάνει 400 εργάτες στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς μόνο στον Ελλαδικό χώρο. Είναι οι δικοί μας άνθρωποι που πέφτουν νεκροί στο βωμό του κέρδους και του κεφαλαίου ενώ το κράτος σφυρίζει αδιάφορα. Ενώ η άρχουσα τάξη με καλοθελητές ΜΜΕ και λοιπά παπαγαλάκια συγκαλύπτουν τις εργοδοτικές δολοφονίες στο όνομα της “τυχαιότητας” εμείς θα υπενθυμίσουμε ότι ο νομός Χατζηδάκη ήταν αυτός που νομιμοποίησε την εντατικοποίηση και τις 10ωρες βάρδιες για ψίχουλα. Δίνουν απλόχερα την ευκαιρία στα αφεντικά για περισσότερο κέρδος με τίμημα τις ζωές μας. Kάνουν τα στραβά μάτια όταν εργαζόμενοι διεκδικούν Μέσα Ατομικής Προστασίας, όταν καταγγέλλουν ελλιπή μέτρα ασφάλειας σε χώρους εργασίας, όταν δουλεύουν υπό πίεση, σε υποστελεχωμένες βάρδιες, κάτω από ακραίες καιρικές συνθήκες και φυσικούς ή τεχνητούς κινδύνους. Με τον μεγαλύτερο κίνδυνο που περικλείει όλα τα παραπάνω και άλλα τόσα, να ενσαρκώνεται στη θανατοπολιτική του κράτους που μας εξοντώνει με τις δολοφονικές πρακτικές του.
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει δεκάδες δολοφονίες στο όνομα της Τάξης και της Aσφάλειας (π.χ του Μάρκο Μπουλάτοβιτς, του Νικόλαου Λεωνίδη, του Ηρακλή Μαραγκάκη, του Τόνι Ονούα, του Νικόλα Τόντι, της Zackie Oh, Βασίλη Μάγγου κ.α ) με πιο πρόσφατη αυτή του Νίκου Σαμπάνη. Στην πραγματικότητα πρόκειται για εν ψυχρώ εκτελέσεις από την ελληνική αστυνομία που δεν λογοδοτεί στην εκάστοτε εκτελεστική και δικαστική εξουσία απολαμβάνοντας πλήρη προνόμια και κάλυψη. Η δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη από τους “εκτελεστές της εξουσίας” δεν έγινε μόνο στο όνομα της Ταξης και της Ασφάλειας, στο όνομα της ιδιοκτησίας αλλά κρύβει και ακόμα μια πτυχή, αυτή του ρατσιστικού μίσους προς την κοινότητα των Ρομά. Όλα αυτά που συμβολίζει ο Ρομά νεολαίος είναι όλα αυτά που μισεί η άρχουσα τάξη την απειθαρχία, τη φτώχεια, το περιθώριο, την διαφορετική πολιτισμική κουλτούρα από τα εθνικά και θρησκευτικά πρότυπα των Ελλήνων.
Γυρνώντας σελίδα σε μια λίστα θανάτου που δεν έχει τέλος, μετανάστες και μετανάστριες πέφτουν νεκροί στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν από την εμπόλεμη κατάσταση στη χώρα τους είτε να γλιτώσουν από την επίθεση του κεφαλαίου που έχει καταστρέψει τα πάντα γύρω τους. Κατά καιρούς δεν είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο τις δυσκολίες ενός περάσματος. Αλλά και την άγρια καταστολή της εκάστοτε κυβέρνησης ή των παρακρατικών φασιστοειδών που λειτουργούν ως εκτελεστές της ρατσιστικής ρητορείας του κράτους. Ύστερα τους περιμένει η αντιμεταναστευτική πολιτική του κράτους, οι επαναπροωθήσεις ,η περιθωριοποίηση, τα κλειστά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Για τα κράτη είναι απλά ζωές που περισσεύουν και γίνονται αόρατοι άνθρωποι, γίνονται μια βάρκα που βούλιαξε μια συνηθισμένη Τρίτη στα παγωμένα νερά του Αιγαίου.
Κράτος και κεφάλαιο αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους της τάξης μας ως αριθμούς ,μια απλή στατιστική που επιβεβαιώνει πόσο αναλώσιμη είναι η ζωή μας στο καπιταλιστικό σύστημα. Η ταξική διαχείριση της πανδημίας, τα μέτρα που στόχο είχαν την προστασία του κεφαλαίου και όχι τις ανθρώπινες ζωές, έφεραν χιλιάδες νεκρούς από covid. Οι γεμάτες κλίνες ΜΕΘ, τα υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία, η αδυναμία πρόσβασης στο δημόσιο σύστημα υγείας, τα ελλιπή μέτρα προστασίας στους χώρους της δουλειάς ήταν αυτά που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην έκβαση της πανδημίας .
Σε μία πατριαρχικά δομημένη κοινωνία, με ριζωμένα στερεότυπα που υποτιμούν το γυναίκειο φύλο, εδραιώνουν έμφυλους ρόλους και διαχωρισμούς απόρροια τους είναι και τα περιστατικά έμφυλης βίας και γυναικοκτονιών. Η πατριαρχία δολοφονεί, δεν είναι ούτε εγκλήματα πάθους, ούτε η κακιά στιγμή.
Ζούμε σε μια εποχή γενικευμένης κρίσης, όταν αυτός ο κόσμος χωράει ολοένα και λιγότερες από μας, όταν χάνουμε τους ανθρώπους μας στην αρένα για επιβίωση, όταν χάνουμε κεκτημένα αιώνων, όταν καθημερινά δεχόμαστε τη βία του καπιταλιστικού συστήματος δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά μόνο να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Όπου σηκώσαμε κεφάλι βγήκαμε κερδισμένοι/ες. Από τους πρόσφατους νικηφόρους αγώνες της e-FOOD μέχρι των αγώνα των εργαζομένων στην COSCO που με απεργίες διαρκείας ανάγκασαν την εργοδοσία να δεχτούν τα αίτηματα τους και πέτυχαν μια πρώτη νίκη για την ανατίμηση της εργασίας τους και των ζωών τους. Να αυτοοργανωθούμε στις γειτονιές και τις πόλεις μας, να μην αφήσουμε κανένα σπίτι κ άνθρωπο χωρίς στέγη, νερό, ρεύμα, θέρμανση, τηλέφωνο. Να αναγκάσουμε τα αφεντικά να πληρώσουν το κόστος ζωής μας, την περίθαλψη μας, τις μεταφορές μας. Να αρχίσουν να μας υπολογίζουν. Μέχρι να απαλλαγούμε από αυτούς και τους διαχειριστές της κρατικής εξουσίας. Μέχρι την κατάργηση κάθε εξουσίας και εκμετάλλευσης.
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ
ΠΟΡΕΙΑ: Παρασκευή 12/11 1 8:00 Αγ. Βενιζέλου
Αναρχική ομάδα Θεσσαλονίκης Πυρανθός
Στους χώρους εργασίας, στα κέντρα κράτησης, στους δρόμους:
Η εκδίκηση για τους νεκρούς μας θα είναι η οργάνωση των ζωντανών
Στις 22 Οκτώβρη στο Πέραμα μία συμμορία δολοφόνων της ομάδας ΔΙΑΣ, εκτέλεσαν εν ψυχρώ τον 18χρονο Έλληνα Ρομά, Νίκο Σαμπάνη, που το ειδεχθές έγκλημα του ήταν ένα κλεμμένο αυτοκίνητο. Η αναβάθμιση της ποινής σε θανατική καταδίκη, μπορεί να μην ήταν άμεση εντολή του Κέντρου Επιχείρησεων της αστυνομίας, ήταν όμως μια απόλυτα συνειδητή και πολιτική απόφαση από τους μπάτσους της ΔΙΑΣ. Είχαν προηγηθεί αρκετές καταδιώξεις που κατέληξαν σε πυροβολισμούς της αστυνομίας τον τελευταίο μήνα, ενώ μία από αυτές οδήγησε και στο θάνατο ενός καταδιωκόμενου σε τροχαίο.
Τα κρούσματα αστυνομικής βίας, τον τελευταίο χρόνο αυξάνονται με σχεδόν γεωμετρική ακρίβεια ώσπου φτάσαμε στο σημείο να έχουμε νεκρό από αστυνομικά πυρά. Από την πρώτη στιγμή, παρόλο που κατέρρευσαν όλα τα “στοιχεία” που παρουσίασαν οι μπάτσοι για να καλύψουν το έγκλημα τους, τα συνηθισμένα πλυντήρια που λανσάρονται ως δημοσιογράφοι Καραμήτρου, Σουλιώτης και Λαμπρόπουλος, ξέρασαν τον συνήθη ρατσιστικό και τοξικό οχετό τους, για “σεσημασμένους”, για “αστυνομικούς τραυματίες”, για “συμπλοκή”, για “ανταλλαγή πυρών”, που φυσικά ήρθε να δέσει με το αντι-τσιγγανικό μένος μεγάλης μερίδας της ελληνικής κοινωνίας και των ιδεολογικών μηχανισμών του κράτους. Την ίδια στιγμή το πολιτικό προσωπικό της κυβέρνησης έσπευσε να σιγοντάρει την ασυδοσία των δολοφόνων, με τον Υπουργό Προ.Πο Θεωδορικάκο να επισκέπτεται τους 7 δολοφόνους, για να τους διαβεβαιώσει πως όλα θα πάνε καλά και τον ακροδεξιό τηλεπωλητή Άδωνι να προλαβαίνει να τους δικαιολογήσει προτού υπάρξει κάποιο πόρισμα ή κάποιος έλεγχος. Οι μπάτσοι τελικά αφήνονται ελεύθεροι, ο Θεοδωρικάκος πανηγυρίζει και λίγες μέρες μετά ανακοινώνει νέες προσλήψεις μπάτσων και ακόμα πιο αυστηρούς όρους στις καταδιώξεις.
Συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις και συγκρούσεις ξεσπούν σε οικισμούς που διαμένουν Ρομά αλλά και σε αρκετές πόλεις της χώρας.
Την Κυριακή 10 Οκτωβρίου ένα παιδί, μόλις 18 ετών, ο Ανέες Μιρ από το Πακιστάν, σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, εν ώρα εργασίας, όταν το δίκυκλο που οδηγούσε συγκρούστηκε με ταξί, στη διασταύρωση των οδών Χαροκόπου και Κρέμου. Κλήθηκε το ΕΚΑΒ και λίγα λεπτά αργότερα κατέφθασε ασθενοφόρο. Ωστόσο ήταν αργά, καθώς είχε χάσει ήδη τη ζωή του.
Ο 18χρονος Ανέες Μίρ του Αμτζάτ εργάζονταν ως ντελιβεράς σε εστιατόριο στην πλατεία θεάτρου στην Αθήνα. Ήρθε 15 χρόνων στην Ελλάδα. Έμενε στο στρατόπεδο προσφύγων της Θήβας. Είχε κάρτα αιτούντος ασύλου και διέμενε σε διαμέρισμα του προγράμματος ΕΣΤΙΑ τον τελευταίο μήνα. Η οικογένεια του, οι γονείς του και τα δύο αδέλφια ζουν στο Πακιστάν.
Στις 11 Οκτωβρίου, αναστάτωση προκλήθηκε στην Πυλαία της Θεσσαλονίκης το μεσημέρι της Δευτέρας (11/10), όταν ένας εργάτης έπεσε από ύψος σε χώρο όπου πραγματοποιούνταν εργασίες και τραυματίστηκε σοβαρά.
Στις 25 Οκτωβρίου ο Δημήτρης Δαγκλής, εργάτης στο λιμάνι του Πειραιά εγκλωβίστηκε στις ράγες που κινούνται οι γερανογέφυρες, με αποτέλεσμα να περάσει από πάνω του η γερανογέφυρα και να τον κόψει στη μέση. Ο Δημήτρης Δαγκλής ήταν ένας ακόμα άνθρωπος της τάξης μας που δολοφονήθηκε εν ώρα εργασίας για τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών και στην προκειμένη περίπτωση για τα κέρδη της Cosco. Αμέσως μετά τη δολοφονία του, οι συνάδελφοί του σταμάτησαν κάθε εργασία στο λιμάνι, συγκεντρώνονται και με καθολική συμμετοχή στη συνέλευση αποφασίζουν να προκηρύξουν 24ωρη απεργία.
Η άρνηση της Cosco να συναντήσει τους απεργούς απαντιέται με νέα 24ωρη απεργία και με σπάσιμο των αλυσίδων και της κεντρικής πόρτας με τους εργαζομένους να φωνάζουν «για τον Δημήτρη» και «όχι άλλους νεκρούς», που οδηγεί στα γραφεία της εταιρείας από εκατοντάδες λιμενεργάτες, οι οποίοι έχουν στο πλευρό τους χιλιάδες εργαζόμενους στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στις 27 Οκτωβρίου. Μετά από 7 ημέρες απεργίας και ενόψει νέας, 48ωρης απεργίας που είχε προκηρυχθεί από την ΕΝΕΔΕΠ, η Cosco αναγνωρίζει για πρώτη φορά και επίσημα το σωματεία και δέχεται να ικανοποιήσει 3 από τα 4 αιτήματα των εργαζομένων, εκτός από αυτό της υπογραφής συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Σωματεία λιμενεργατών από την Σουηδία, τη Χώρα των Βάσκων, την Κύπρο, την Ιταλία, την Τουρκία και άλλες χώρες με ανακοινώσεις τους, συλλυπούνται την οικογένεια και τους συναδέλφους του Δημήτρη με το σωματείο Nakliyat-İş να σημειώνει: «Εκ μέρους της εργατικής τάξης της Τουρκίας και του Συνδικάτου Μεταφορών Nakliyat-İş, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους εργαζόμενους της COSCO που απεργούν υπό την ηγεσία του σωματείου τους ΕΝΕΔΕΠ. Εκφράζουμε, επίσης, τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην εργατική τάξη της Ελλάδας. Η ενότητα των εργαζομένων θα νικήσει! Ζήτω η διεθνής αλληλεγγύη!».
Στις 29 Οκτωβρίου ένας 58χρονος υπάλληλος του Δήμου Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης, διακομίσθηκε στο νοσοκομείο «Παπαγεωργίου», ύστερα από πτώση δύο μέτρων μετά από προσπάθεια να αφαιρέσει τον εορταστικο διάκοσμο από κολόνα. Το εργατικό ατύχημα σημειώθηκε λίγο πριν από τις 9:00 σήμερα το πρωί, στην οδό Ζωοδόχου Πηγής στους Αμπελόκηπους.
Στις 31 Οκτωβρίου, ο διανομέας της Wolt και πατέρας δύο παιδιών Δημήτρης Ασημάκης, ο οποίος κατέβαινε την 25ης Μαρτίου και πήγαινε να στρίψει προς την Γ. Παπανδρέου σκοτώνεται, όταν άναψε το πράσινο και παρασύρθηκε από ένα μαύρο Audi TT το οποίο παραβίασε τον κόκκινο σηματοδότη και έκοψε τη μηχανή στα δύο. Την επόμενη μέρα δεκάδες διανομείς συγκεντρώνονται αυθόρμητα στα δικαστήρια και με μοτοπορεία περνάν από το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης όπου ζητούν να ενταχθεί το επάγγελμά τους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά ενώ καταλήγουν στα γραφεία της Wolt. Η εταιρεία δεσμεύεται να καλύψει τα έξοδα της κηδείας, ενώ δεκάδες διανομείς διεκδικούν πλέον να πάψει το καθεστώς των “συνεργατών” το οποίο δεν τους προσφέρει καμία κάλυψη σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος.
Την ίδια περίοδο, δεκάδες είναι οι τραυματισμοί και οι θάνατοι εργατών σε ώρα δουλειάς σε όλη την Ελλάδα, και σε πολλές περιπτώσεις όπως σε αυτή της Unisol στην Πάτρα, οι συνάδελφοί τους κηρύσσουν άμεσα απεργία και κλείνουν την επιχείρηση σε ένδειξη πένθους αλλά και για να διεκδικήσουν μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής τους.
Στις 26/10 ακόμα μια βάρκα γεμάτη πρόσφυγες βουλιάζει στη Χίο. 3 παιδιά ηλικίας 3-14 χρονών και μια γυναίκα βρίσκουν θάνατο στα παγωμένα νερά του Αιγαίου. Η αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους και της Ε.Ε. που επιβάλλεται με επαναπροωθήσεις, βασανισμούς, ληστείες και δολοφονίες στα θαλάσσια και στα χερσαία σύνορα της Ελλάδας αλλά και με εγκλεισμό σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα camps αποτελεί την φυσική συνέχεια των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και των πολέμων των χωρών της Δύσης στην Αφρική και την Ασία.
Ο θάνατος ανθρώπων της τάξης μας, ο θάνατος ανθρώπων που πεθάναν ακριβώς επειδή ανήκαν στην τάξη μας, την ίδια στιγμή που τα νοσοκομεία είναι υπερπλήρη, το ΕΣΥ απαξιωμένο και υποστελεχωμένο, και τα μέτρα προστασίας από την πανδημία σε σχολεία και χώρους δουλειάς ανύπαρκτα, έχει γίνει πλέον μία καθημερινή είδηση την οποία όμως δεν θα παίξουν τα κανάλια. Όσο εμείς θρηνούμε τον έναν, η αστική τάξη, οι κυβερνήσεις της, τα ΜΜΕ της, η αστυνομία της, προετοιμάζουν την δολοφονία του επόμενου.
Άλλωστε το νέο επεισόδιο της καπιταλιστικής κρίσης που μας φτωχοποιεί περαιτέρω και απότομα, που εντατικοποιεί την εργασία μας, που αυξάνει το κόστος ζωής μας, που ιδιωτικοποιεί τα πάντα, που εντείνει τον μιλιταρισμό, που δικαιολογεί την κατασπατάληση δισεκατομμυρίων για πολεμικό εξοπλισμό την ώρα που Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Πρόνοια καταρρέουν, πυκνώνει τους θανάτους των δικών μας ανθρώπων στα εργασιακά κάτεργα, στους δρόμους, στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της χώρας.
Και πλέον το ξέρουμε καλά: Η εκδίκησή για τους νεκρούς μας, θα έρθει μόνο μέσα από την οργάνωση των ζωντανών. Το αίμα των εργαζομένων, το αίμα των θυμάτων των ιμπεριαλιστικών πολέμων, το αίμα μεταναστών στη Μόρια, των πνιγμένων στο Αιγαίο, των δολοφονημένων στις φυλακές, στα αστυνομικά τμήματα και στους δρόμους βάφει τις σημαίες που θα σηκώνουμε μέχρι να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Ενάντια στην ηττοπάθεια, την εξατομίκευση και τον φόβο: Οργάνωση και αντεπίθεση της τάξης, για εμάς αλλά και για τους δικούς μας που δε γύρισαν σπίτι μετά το μεροκάματο…
ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ
ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Διαδήλωση: Παρασκευή 12 Νοεμβρίου στις 18.00 στο Άγαλμα του Βενιζέλου
Ταξική Αντεπίθεση Θεσσαλονίκης (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)
