Στα λευκά ντύθηκε το Οροπέδιο των Μουσών στον Όλυμπο, σε υψόμετρο 2650μ! Φωτογραφία του Αλέξανδρου Στύλλα.
Μπορεί ακόμη να μην έχουμε μπει για τα καλά στον χειμώνα όμως στον Όλυμπο χιόνισε. Φυσικά στα 2.650 μέτρα, με την εικόνα που έρχεται από το βουνό των θεών να είναι άκρως εντυπωσιακή!
Στα λευκά ντύθηκε το Οροπέδιο των Μουσών στον Όλυμπο, σε υψόμετρο 2650μ! Φωτογραφία του Αλέξανδρου Στύλλα. pic.twitter.com/GNeqJy21gT
— meteo.gr – Ο καιρός (@meteogr) October 8, 2021
Ο Όλυμπος υψώνεται πάνω από το Λιτόχωρο, ενώνοντας τις κορυφές του με τον ουρανό και αφήνοντας τους μύθους να κυλήσουν στις πλαγιές, να περιπλανηθούν στα δάση και τις χαράδρες, για να συναντήσουν την ιστορία, αλλά και τη φυσική ομορφιά.
Πόσες εντυπώσεις και τι συναισθήματα γεννά, αλήθεια, το αντίκρυσμα και μόνο του μυθικού αυτού βουνού, του υψηλότερου της Ελλάδας (2.917 μ.), στα όρια της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας. Στις κορυφές του η ελληνική φαντασία τοποθέτησε την κατοικία των δώδεκα θεών της αρχαιότητας. Και χαμηλότερα, την κατοικία των Μουσών, των προστάτιδων των καλών τεχνών. Αλλά παντού, σε κάθε σημείο του, η Φύση πρόσφερε απλόχερα τις χάρες της.
Ο Όλυμπος – που, σύμφωνα με τις διάφορες εκδοχές των γλωσσολόγων σημαίνει: ουρανός, ψηλό βουνό, ολολαμπής (ολόλαμπρος, ολόλευκος), υψίστη δύναμη – αποτελεί εκτεταμένο συμπαγή ορεινό όγκο, με πολλές κορυφές πολύ πάνω από τα 2.000 μ. (Μύτικας 2.917 μ., Στεφάνι 2.909 μ., Αγιος Αντώνιος 2.817 μ., Προφήτης Ηλίας 2.803 μ., Καλόγερος 2.701 μ.). Έχει ανακηρυχθεί από το 1938 εθνικός δρυμός για τους γεωλογικούς σχηματισμούς του, αλλά και την πανίδα και τη χλωρίδα του, με πολλά σπάνια είδη. Έχει, επίσης, ανακηρυχθεί από το 1975 αρχαιολογικός και ιστορικός τόπος, ενώ το 1981 η ΟΥΝΕΣΚΟ τον χαρακτήρισε ως διατηρητέο τμήμα της παγκόσμιας βιόσφαιρας.
Ανάλογα με τη χλωρίδα διακρίνεται σε τρεις ζώνες. Η πρώτη περιλαμβάνει τους πρόποδες μέχρι τα 800 μ., όπου καλλιεργούνται κυρίως αμπέλια, ελιές και οπωροφόρα δέντρα, αλλά και φύονται πολλά πλατύφυλλα αειθαλή – βελανιδιές, καστανιές και κουμαριές.
Η δεύτερη, από τα 800 μ. ώς τα 1.800 μ., είναι δασική, με οξυές, έλατα και ορεινά κωνοφόρα χαμηλότερα και με ψυχρόβια κωνοφόρα ψηλότερα. Και η τρίτη, από τα 1.800 μ. και πάνω, είναι αλπική, με ασθενή ποώδη βλάστηση με σπάνια είδη, εικοσιτρία από τα οποία συναντώνται μόνο στον Όλυμπο.
Πόλος έλξης για τον φυσιολάτρη και τον πεζοπόρο, ο Όλυμπος αποτελεί σταθερή πρόκληση για τον ορειβάτη. Η ψηλότερη κορυφή του, ο Μύτικας, κατακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 1913 από τους Ελβετούς Φρεντερίκ Μπουασσονά (Frederic Boissonas), φωτογράφο και εκδότη, και Ντανιέλ Μπο-Μποβύ (Daniel Baud-Bovy), συγγραφέα και τεχνοκριτικό, με οδηγό τον Λιτοχωρίτη κυνηγό Χρήστο Κάκαλο, που έγινε αργότερα ο πρώτος επίσημος οδηγός του Ολύμπου.
