Οι ντίσκο της Θεσσαλονίκης έγραψαν ιστορία στη νυχτερινή ζωή της πόλης. Δυνατή μουσική, χορός, πολύχρωμα ρούχα και φώτα και πλήθος κόσμου να συρρέει κατά εκατοντάδες στα πιο γνωστά μαγαζιά της πόλης.
Ρεπορτάζ: Χριστίνα Φωτεινάκη
Δεκαετίες ’70, ’80, ’90. Η Θεσσαλονίκη βρίσκεται στα “καλύτερά” της και τα νυχτερινά μαγαζιά ανοίγουν το ένα μετά το άλλο. Το κέντρο της πόλης κατακλύζεται από disco και οι Θεσσαλονικείς ξεφαντώνουν στους ρυθμούς της συγκεκριμένης μουσικής.
Lavalbone, Crypton, Cronos, Amnesia, Palladium, αυτά είναι μερικά μόνο από τα μαγαζιά που αναφέρθηκαν στο προηγούμενο . Επειδή, όμως ένα ρεπορτάζ είναι μικρό για να χωρέσει όλα τα μαγαζιά που έγραψαν ιστορία στη Θεσσαλονίκη, ακολουθήστε μας σε ένα δεύτερο ταξίδι, σε μια εποχή που ο κόσμος ήξερε να διασκεδάζει “πραγματικά”. Ακολουθούν φωτογραφίες και αποκόμματα από Blue Sky, L’ Apogee, Calcana’s, Figaro, Basement, Cocos, Golden Gate, Nani Nani, Smeraldo, Acropol Palace.
Calcana’s, Figaro, Tiffany’s- Η Θεσσαλονίκη στους ρυθμούς της ντίσκο
Ο Ηλίας Ντεβέλι, γνωστός dj, μιλάει για τη “χρυσή” εποχή της διασκέδασης στη Θεσσαλονίκη. “Εργάστηκα ως dj από το 1979 μέχρι το 2000. Ο κόσμος τότε έβγαινε κάθε βράδυ και ήξερε να διασκεδάζει. Χόρευαν στην πίστα μέχρι το πρωί.
Τα πιο γνωστά στέκια των Θεσσαλονικιών ήταν η Tiffany’s στην Ικτίνου, η Figaro στην Παλαιών Πατρών Γερμανού, η Make up, το Studio 51 στην Προξένου Κορομηλά που αργότερα μετονομάστηκε σε Wellington και μετέπειτα σε OZ, η Palladium, η Fame στην Αρετσού και πολλές άλλες.
Οι disco ήταν η μόδα της εποχής, ακολουθούσαν το ρεύμα αισιοδοξίας που υπήρχε τότε. Ο κόσμος έβγαινε εκεί ανεξαρτήτως ηλικίας ή οικονομικής κατάστασης, ήταν για όλα τα γούστα. Μπορεί να είχαν λίγα λεφτά αλλά τα ξόδευαν για να διασκεδάσουν”.
Όσο για την δική του αμοιβή, ο Ηλίας Ντεβέλι αναφέρει: “Έζησα τις χρυσές εποχές της νύχτας. Τότε οι Dj της Θεσσαλονίκής ήμασταν λίγοι και πληρωνόμασταν πολύ καλά. Για να καταλάβετε το μεροκάματο που έπαιρνα αντιστοιχούσε στο μισό μηνιάτικο ενός εργάτη”.
Μπορεί οι εποχές να έχουν αλλάξει και ο τρόπος διασκέδασης να διαφέρει πολύ από εκείνη την εποχή, ωστόσο ακόμα και οι νεότεροι θα πρέπει να παραδεχτούν πως εκείνα τα χρόνια είχαν μια διαφορετική αθωότητα και γοητεία που, δυστυχώς σήμερα έχει εκλείψει.
