Αυτός ο χώρος μεταξύ Ολύμπου και Πιερίων ζει ανασαίνοντας την αύρα της Μυθολογίας, που πνέει από τις κορυφές των ευλογημένων από τους Θεούς και τις Μούσες ορέων.
Αυτή η ίδια αύρα που χαϊδεύει τις γυμνές, αυτή την εποχή, βέργες των αμπελώνων, για να πάρουν δύναμη, να φυλλώσουν και να δέσουν μεθυστικό καρπό. Και μετά τον τρύγο και το «πάτημα» των σταφυλιών, αυτή η ίδια αύρα –περίσσευμα θείας χάριτος–, διαπερνά τα δρύινα βαρέλια του Κτήματος Κούρτη, γύρω από την αυλή, των γευστικών θαυμάτων στη Ράχη Πιερίας, για να προσδώσει ακόμη μεγαλύτερη ιερότητα στο κρασί, με την επίκληση του Όνειρου, του αγγέλου του Δία που χάριζε στους ανθρώπους τα όνειρα, τα παιδιά της Νύχτας.
«Όνειρος» και «Νύχτα» είναι δύο από τα επιφανή κρασιά-δημιουργίες του Απόστολου Κούρτη, ενός από τους πιο φιλοσοφημένους «ροκ» οινοποιούς που έχουμε γνωρίσει. Αλλά, μαζί και με τα άλλα αδέλφια τους, το λευκό και ερυθρό «Οινόβιον», την «Ινώ», την «Ηώ», το «Ξινόμαυρο», και τα στερνοπαίδια «Ασύρτικο» και «Ρετσίνα», δεν είναι απλώς καλά κρασιά, αλλά ενσωματώνουν στην γεύση τους το κλίμα της περιοχής. Και αφού μιλάμε για κρασιά, εκτός από το γενικότερο κλίμα, σπουδαίο ρόλο στον τελικό χαρακτήρα τους παίζει και το μικροκλίμα του αμπελώνα. Για εμάς, όμως, που είχαμε την ευτυχία να το ζήσουμε, το μικροκλίμα της αυλής του οινοποιείου Κούρτη, παίζει καθοριστικό ρόλο στη γεύση και τον χαρακτήρα των κρασιών του.
Πηγή: Protothema.gr
