Η οικογένεια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αποχαιρετά έναν δικό της άνθρωπο, τον οραματιστή και πρωτοπόρο Μισέλ Δημόπουλο.
Το πολύπλευρο έργο του, οι ανεξάντλητες γνώσεις του, η ακούραστη αφοσίωσή του στο σινεμά, καθώς και η πολύτιμη παρακαταθήκη που άφησε πίσω του, περιγράφουν ιδανικά την προσωπικότητα και την προσφορά του Μισέλ Δημόπουλου. Αυτό που αδυνατούν, όμως, να περιγράψουν είναι το χάρισμά του να αγγίζει τις καρδιές όλων όσοι είχαν την τύχη και το προνόμιο να συνεργαστούν μαζί του.
«Εκανε πραγματικότητα τη διεθνοποίηση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονικης»
Ο Μισέλ Δημόπουλος ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ από το 1991 μέχρι το 2005 και σε αυτό το διάστημα έδωσε νέα πνοή και διεύρυνε τους διεθνείς ορίζοντες του θεσμού.
Επιμελήθηκε πολλές ρετροσπεκτίβες, αφιερώματα, καθώς και τριάντα εκδόσεις και μονογραφίες αφιερωμένες σε έλληνες και ξένους σκηνοθέτες. Η βαθιά αγάπη του για τον κινηματογράφο, το ανήσυχο πνεύμα του και η ανάγκη του να ανακαλύπτει νέους δημιουργούς, είδη και τάσεις, τον οδήγησαν να κάνει πραγματικότητα το όραμα της διεθνοποίησης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Ήταν πάντα κοντά στο Φεστιβάλ και τους ανθρώπους του. Παρακολουθούσε ταινίες φανατικά και υπερασπιζόταν με πάθος το ανεξάρτητο, ευρωπαϊκό σινεμά. Θα τον θυμόμαστε πάντα στους διαδρόμους του Ολύμπιον, στο Λιμάνι, στις κινηματογραφικές αίθουσες, ακούραστο και χαμογελαστό, να μιλά με πάθος για τις ταινίες που τόσο αγάπησε, να διευρύνει τους ορίζοντές μας και να μας ταξιδεύει στο πρωτοποριακό και ανήσυχο σινεμά της νέας εποχής.
Τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια στην Έρση Σωτηροπούλου, στην Καρολίνα, στον Μάρκελλο, στην οικογένεια και τους οικείους του, καταλήγει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τον Μισέλ Δημόπουλο.
