Aνησυχία υπάρχει στο Μαξίμου μετά την ομιλία του πρώην πρωθυπουργού και πρώην προέδρου της ΝΔ, Κώστα Καραμανλή, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Καραμανλής», μεταδίδει η aftodioikisi.gr
Θέμα της εκδήλωσης ήταν «Κωνσταντίνος Καραμανλής: Η πορεία της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη» αλλά όπως είναι λογικό τα πράγματα δεν έμειναν σε ιστορικές αναφορές και σε όσα ενώνουν τα πολλά πρόσωπα της ΝΔ.
Οι γνωρίζοντες τα της ΝΔ υποστηρίζουν πως λίγοι έδωσαν, επί της ουσίας, σημασία στην ομιλία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην εκδήλωση.
Ομιλία με αιχμές για ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης
Αντίθετα, η ομιλία Καραμανλή άφησε αιχμές που δείχνουν ριζικές διαφωνίες με την ασκούμενη πολιτική. Προφανώς, ο Κ. Καραμανλής δεν έκανε «απευθείας επίθεση» αλλά έθεσε μια σειρά ζητήματα, κυρίως αυτά που αφορούν την κοινωνία.
Συγκεκριμένα, ο πρώην πρωθυπουργός αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ομιλίας του σε ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης και στήριξης των αδύναμων στρωμάτων.
Ακούστηκε δηλαδή ένας διαφορετικός πολιτικός λόγος της ΝΔ, απ’ αυτόν που έχουμε συνηθίσει από τους «αρίστους» που έχει στο κοντινό του περιβάλλον στο Μαξίμου αλλά και σε σημαντικές υπουργικές θέσεις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
«…πρωτίστως βέβαια εκείνων που, για διάφορους λόγους, έχουν μεγαλύτερη ανάγκη»
Χαρακτηριστικό απόσπασμα:
«Προϋπόθεση ομαλής λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος οι πολίτες να αισθάνονται ότι η πολιτεία τούς αντιμετωπίζει με ισονομία και δικαιοσύνη. Όταν οι πολίτες, η μεγάλη μερίδα αυτών, αισθάνονται αδικημένοι, παραγκωνισμένοι ή περιφρονούμενοι, η δημοκρατία τραυματίζεται και, σε ακραία προέκταση, υπονομεύεται.
Προφανώς το αξίωμα αυτό δεν δικαιολογεί διαρκείς και εξωπραγματικές διεκδικήσεις της οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας ούτε σημαίνει ότι αναλαμβάνει η πολιτεία όλα τα βάρη και τις ευθύνες των πολιτών. Σημαίνει όμως ότι η πολιτεία έχει καθήκον να μεριμνά για την ευημερία όλων των πολιτών, πρωτίστως βέβαια εκείνων που, για διάφορους λόγους, έχουν μεγαλύτερη ανάγκη».
Ο «τιμωρητικός» χαρακτήρας των μνημονιακών μέτρων
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Κώστας Καραμανλής άσκησε κριτική στα (μνημονιακά) πεπραγμένα όχι μόνο του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και του Αντώνη Σαμαρά. Μέσω της περιγραφής της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης έδειξε να τραβάει γραμμή από τις «τιμωρητικές» πολιτικές των μνημονίων:
«Ακόμα και στην οικονομική κρίση της περασμένης δεκαετίας, φάνηκαν χτυπητές αδυναμίες (σ.σ της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Και γενικές, αλλά και ειδικότερα προς την χώρα μας. Χωρίς να παραβλέπονται και να υποτιμώνται δικές μας αδυναμίες, λάθη και παραλείψεις, επεβλήθη ένα πρόγραμμα που σε μεγάλο βαθμό είχε χαρακτήρα τιμωρητικό. Και, όπως ομολογήθηκε κατ’ επανάληψη, ελέγχεται – εκ των υστέρων βέβαια – για σοβαρά σφάλματα και στην συνταγή και στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα».
Στο πλαίσιο της κριτικής Καραμανλή στη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων που πέρασαν (προφανώς και στην Ελλάδα) υπογράμμισε:
«…κατακτήσεις βρίσκονται υπό αυξανόμενη αμφισβήτηση τα τελευταία χρόνια. Οικονομικές κρίσεις, εμπορικοί ανταγωνισμοί, η άναρχη λειτουργία των αγορών, η τεχνολογική έκρηξη στις μεθόδους παραγωγής, εκπαίδευσης και επικοινωνίας, η δημογραφική πίεση, προκαλούν σοβαρές ανησυχίες για το μέλλον. Ήδη παρατηρείται παγκοσμίως διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Πληθαίνουν εκείνοι που, αν βρεθούν χωρίς δουλειά, θα τους είναι σχεδόν αδύνατον να επανενταχθούν στην παραγωγική διαδικασία. Πολλοί νέοι αισθάνονται ότι δεν θα έχουν τις ευκαιρίες που χρειάζονται για μια καλύτερη ζωή».
«Ατολμία και δυσκινησία στην αντιμετώπιση της πανδημίας»
Τέλος, ο Κώστας Καραμανλής, στρέφοντας διακριτικά βέλη και κατά της διαχείρισης της πανδημίας από την κυβέρνηση (μια κυβέρνηση που αυτο-εμφανίζεται ως η καλύτερη στην εφαρμογή της σχετικής πολιτικής της ΕΕ) τόνισε:
«Επέδειξε ατολμία και δυσκινησία στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Και στο υγειονομικό σκέλος και στο σκέλος των μέτρων ανάκαμψης από την ύφεση που προκάλεσε η πανδημία. Σε αντίθεση με το γενναίο πακέτο που υιοθέτησαν οι ΗΠΑ, το Ευρωπαϊκό είναι πολύ πιο συγκρατημένο, συνοδευόμενο μάλιστα από διαρκείς προειδοποιήσεις για τον πρόσκαιρο χαρακτήρα του, μέχρι να επανακάμψουν οι δύσκαμπτοι κανόνες πειθαρχίας και λιτότητας».
Αν σε όλα αυτά προσθέσει κανείς και τη δεδομένη δυσαρέσκεια του Κώστα Καραμανλή, όπως έχει μεταφερθεί κατά καιρούς από το περιβάλλον του, για την εμπιστοσύνη που έχει δείξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε πρόσωπα όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης κι ο Μάκης Βορίδης, τα πράγματα μάλλον βρίσκονται περίπου όπως στη φωτογραφία:
Δηλαδή Μητσοτάκης και Καραμανλής σε (πολιτική) απόσταση…
