Όπως αυτά που βλέπουμε στις αμερικάνικες ταινίες για τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας Νίκος Χαρδαλιάς ετοιμάζει καταφύγιο για τον εκάστοτε έλληνα πρωθυπουργό.
Ναι σωστά διαβάσατε. Σύμφωνα με τον «Βηματοδότη» ο Νίκος Χαρδαλιάς ετοιμάζει (στο κτίριο του υφυπουργείου του στη λεωφόρο Κηφισίας, στο Μαρούσι) ακόμη και ειδική αίθουσα για την αντιμετώπιση απειλών κατά της χώρας…
«Σου λέει» – σύμφωνα με τη στήλη, «εάν γίνει κάτι να μπορεί ο πρωθυπουργός της χώρας να συντονίζει την όλη κατάσταση μαζί με τους επιτελείς του από την ειδική αυτή αίθουσα με απόλυτη ασφάλεια».
Δικαιολογημένα λοιπόν μάς θύμισε το υπόγειο καταφύγιο (που αντέχει ακόμη και σε πυρηνικό πόλεμο) και βρίσκεται πέντε ορόφους κάτω απο τη γη που διαθέτει ο Λευκός Οίκος στις ΗΠΑ για τον εκάστοτε αμερικανό πρόεδρο.
Όπως Αμερική..
Μάλιστα στο εν λόγω υπόγειο καταφύγιο φυγαδεύθηκε ο Ντόναλντ Τραμπ μαζί με τη Μελάνια και τον γιο του Μπάρον, πρόσφατα οταν χιλιάδες διαδηλωτές πολιορκούσαν τον Λευκό Οικο στον απόηχο της δολοφονίας του George Floyd.
Σημειώνεται οτι η επίσημη ονομασία που έχει το καταφύγιο είναι «Προεδρικό Κέντρο Επιχειρήσεων Έκτακτης Ανάγκης (PEOC)» και χτίστηκε στις αρχές του 1940 από τον τότε πρόεδρο Φράνκλιν Ρούζβελτ. Ο λόγος της κατασκευής του ήταν η συμμετοχή των ΗΠΑ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το καταφύγιο βρίσκεται κάτω από την Ανατολική Πτέρυγα του Λευκού Οίκου, αλλά η ακριβής τοποθεσία του παραμένει επτασφράγιστο μυστικό.
Πριν από τη μεταφορά Τραμπ οι πόρτες του «άνοιξαν» την 11η Σεπτεμβρίου 2001 και το κατώφλι του πέρασαν η σύζυγος του Τζόρτζ Μπους, Λόρα, ο τότε αντιπρόεδρος Ντικ Τσένι και άλλοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι. Μαλιστα η πρώην πρώτη Κυρία στην αυτοβιογραφία της περιέγραψε τις στιγμές που έζησε μέσα στο καταφύγιο ως εξής:
«Πλέον βρισκόμουν σε έναν διάδρομο κάτω από τον Λευκό Οικο και κατευθυνόμουν προς το καταφύγιο που χτίστηκε για τον Πρόεδρο Φράνκλιν Ρούσβελτ κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Περπατήσαμε σε έναν παλιό διάδρομο γεμάτο με κάθε λογής μηχανολογικό εξοπλισμό. Το καταφύγιο έχει σχεδιαστεί για να είναι ένα κέντρο διοίκησης σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, με αποτέλεσμα σε αυτόν να έχουν εγκατασταθεί τηλεοράσεις, τηλέφωνα και άλλα μέσα επικοινωνίας”. Στη συνέχεια πρόσθεσε ότι μετά τον «εξοπλισμένο» διάδρομο οδηγήθηκε σε μία μικρή αίθουσα συνεδριάσεων με ένα μεγάλο τραπέζι στη μέση«».
