«Η μόνη εφικτή λύση για την ολοκληρωμένη προστασία των αρχαιοτήτων στον σταθμό Βενιζέλου, την ανάδειξη και την απόδοσή τους στο κοινό, είναι η προσωρινή απόσπαση και η επανατοποθέτησή τους στο ίδιο ακριβώς επίπεδο εντός του σταθμού», ανέφερε η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφων για το σχόλιο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, περί των αρχαίων ευρημάτων στον σταθμό Βενιζέλου του μετρό Θεσσαλονίκης.
Είναι η μόνη περίπτωση υλοποίησης του συνθήματος «και Αρχαία και Μετρό». Οτιδήποτε άλλο είναι μη ρεαλιστικό και επιζήμιο για τις ίδιες τις αρχαιότητες, επεσήμανε η υπουργός Πολιτισμού και προσέθεσε ότι ακόμη και αν υπήρχε η δυνατότητα να λειτουργήσει το Μετρό χωρίς τον σταθμό Βενιζέλου -σενάριο μη εφικτό τόσο για τεχνικούς λόγους, όσο και για την ασφάλεια των επιβατών- οι αρχαιότητες θα έμεναν υποβαθμισμένες ανάμεσα στους τσιμεντένιους πασάλους και απολύτως ξεχασμένες, όπως σημαντικές αρχαιότητες ανά την Επικράτεια, που βρίσκονται φυλακισμένες κατά χώραν, αλλά ξεχασμένες ακόμα και για τους ειδικούς σε υπόγεια πολυκατοικιών ή άλλων κτηρίων.
Η κα Μενδώνη υπογράμμισε ότι η προσωρινή απόσπαση και η επανατοποθέτηση των ευρημάτων βάσει εγκεκριμένης μελέτης -είναι η πρώτη φορά που εκπονείται τόσο αναλυτική και τεκμηριωμένη μελέτη επανατοποθέτησης αρχαιοτήτων- δίνει την δυνατότητα της δημιουργίας στο σταθμό Βενιζέλου ενός μοναδικού μουσειακού μνημειακού χώρου, σε καθημερινή θέαση των δεκάδων χιλιάδων επιβατών του Μετρό. Κάτι ανάλογο με τον σταθμό-μουσείο του Μετρό στη Νάπολη με το πλήθος των αρχαιοτήτων, όπως είπε. Παράλληλα σημείωσε ότι η προσωρινή απόσπαση δεν αίρει την αυθεντικότητα των μνημείων, ούτε την δυνατότητα συμπερίληψης τους -αν και εφόσον κριθεί σκόπιμο- στα προστατευόμενα μνημεία της UNESCO.
Η υπουργός ανέφερε επίσης, ότι θα έπρεπε ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να αναρωτηθεί γιατί από το 2015 -οπότε εγκρίθηκε από την κυβέρνησή του η κατασκευή του σταθμού Βενιζέλου με κατά χώραν διατήρηση των αρχαιοτήτων- ως τον Ιούλιο 2019 δεν είχε εκτελεστεί καμία τεχνική εργασία στον σταθμό, παρά μόνον η προσωρινή προστασία των αρχαιοτήτων. Και τόνισε: “Η έγκριση του 2015 δεν παρείχε κανένα στοιχείο για την δυνατότητα της κατασκευής του σταθμού. Η εγκριθείσα το 2017 «λύση» περιλάμβανε μόνον αρχιτεκτονικά σχέδια -και μάλιστα ανυπόγραφα από τους μελετητές και την αρμόδια για την θεώρηση τους τεχνική υπηρεσία του Μετρό, αλλά και με σοβαρές αβλεψίες, όπως η έλλειψη επαρκούς αριθμού εξόδων διαφυγής των επιβατών. Στην περίφημη «λύση» του 2017 δεν υπήρξαν στατικές και ηλεκτρομηχανολογικές μελέτες, αλλά ούτε και οι αναγκαίες μελέτες εφαρμογής.
Σημειωτέον ότι η «λύση» του 2017, όχι μόνον δεν προστάτευε τις αρχαιότητες, αλλά τις έθετε σε επισφάλεια εξ αιτίας των κραδασμών της κατασκευής. Η υπόγεια εκσκαφή των μικροσηράγγων με την μέθοδο pipe-jacking κάτω από τις αρχαιότητες, τις έθετε σε επιπλέον κίνδυνο, καθώς η οποιαδήποτε καθίζηση θα ήταν μη αναστρέψιμη, ενώ θα κατέστρεφε και τα υποκείμενα αρχαιολογικά στρώματα.
Τέλος, στη «λύση» του 2017 για την κατασκευή της νότιας πρόσβασης στον σταθμό, ήταν αναγκαία αρχαιολογική ανασκαφή ενός περίπου στρέμματος (985 τ.μ.), της οποίας τα ευρήματα -ανεξάρτητα από την σημαντικότητά τους- θα έπρεπε να αποσπαστούν χωρίς δυνατότητα επανατοποθέτησης.
Η επιμονή και η εμμονή στην κατά χώρα διατήρηση των αρχαιοτήτων δηλοί είτε ανεπίτρεπτη άγνοια, είτε εξυπηρέτηση κομματικών σκοπιμοτήτων εις βάρος των Θεσσαλονικέων που έχουν πληγεί από την καθυστέρηση μιας δεκαετίας στην λειτουργία του Μετρό. Κυρίως όμως εις βάρος της τεράστιας αναπτυξιακής δυναμικής της Θεσσαλονίκης, στην οποία επενδύει συνολικά η παρούσα κυβέρνηση».
