Βραβευμένη για τα μοναδικά χαρακτηριστικά αλλά και τα υπέροχα χρώματά της, η τουρκική γάτα Αγκύρας είχε, όταν κινδύνευε, μια ολόκληρη χώρα -την Τουρκία- η οποία έκανε τα πάντα πριν από περισσότερα από τετρακόσια χρόνια για να μην εξαφανιστεί.
Σήμερα, οι γάτες αυτής της φυλής ζουν σε σπίτια σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα αγαπημένες από τις οικογένειές τους και θαυμάζονται για τη βασιλική εμφάνιση και την παιχνιδιάρικη, ζωντανή προσωπικότητά τους.
Ιστορία
Η τουρκική γάτα Αγκύρας (Turkish Angora) ήρθε στην Άγκυρα της Τουρκίας από Αιγύπτιους εμπόρους κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα.
Είναι πιθανό η γάτα Αγκύρας να ήταν η πρώτη μακρύτριχη γάτα που έφτασε στην Ευρώπη, καθώς το 1520, μια λευκή μακρύτριχη γάτα μεταφέρθηκε στην Ευρώπη από την Άγκυρα.
Μέχρι το 16ο αιώνα, η γάτα αυτή υπήρχε στην Αγγλία, τη Γαλλία, την Περσία και τη Ρωσία και είχε γίνει ένας δημοφιλής σύντροφος. Τόσο πολύ που η τουρκική κυβέρνηση θέσπισε κανονισμούς αναπαραγωγής για τη διατήρηση της φυλής καθώς χρησιμοποιήθηκε για να διασταυρωθεί με την περσική γάτα προκειμένου να βελτιωθεί το τρίχωμά της. Ως αποτέλεσμα, η τουρκική γάτα Αγκύρας θεωρήθηκε σχεδόν εξαφανισμένη φυλή από τον 17ο αιώνα. Τελικά ο ζωολογικός κήπος της Άγκυρας ανέλαβε τη διάσωση της ράτσας, δημιουργώντας ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα αναπαραγωγής.
Το πρόγραμμα αναπαραγωγής εξακολουθεί να υπάρχει και σήμερα. Ο ζωολογικός κήπος της Άγκυρας, σε συνεργασία με την κυβέρνηση, στεγάζει μια εγκατάσταση ειδικά για την αναπαραγωγή λευκών τουρκικών γατών Αγκύρας, οι οποίες θεωρούνται εθνικός θησαυρός της Τουρκίας.
Η φυλή έφτασε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις αρχές της δεκαετίας του ’60, όταν μια λευκή τουρκική γάτα Αγκύρας έγινε αποδεκτή από την Cat Fanciers’ Association.
Προσωπικότητα
Εξωστρεφείς και κοινωνικές, οι γάτες Αγκύρας είναι επίσης παιχνιδιάρες, αθλητικές, στοργικές και πολύ πιστές. Αγαπούν τα παιδιά και τις άλλες γάτες και μπορούν να μάθουν διάφορα κόλπα. Δένονται με ανθρώπους, όμως συχνά διαλέγουν ένα συγκεκριμένο μέλος της οικογένειας για να είναι η μόνιμη συντροφιά του. Οι καλύτεροι, με άλλα λόγια, σύντροφοι.
Αυτό που πρέπει όμως να ξέρουμε είναι ότι δεν πρέπει να μείνουν μόνες τους πολύ γιατί μελαγχολούν.
Υγεία
Οι γάτες αυτές μπορούν να υποφέρουν από διάφορα προβλήματα υγείας, όπως:
Κληρονομική αταξία: Η κληρονομική αταξία είναι μια σπάνια αλλά σοβαρή πάθηση σε ορισμένα γατάκια αυτής της ράτσας. Τα γατάκια που πάσχουν από αταξία έχουν τρεμούλιασμα και δεν επιβιώνουν μέχρι την ενηλικίωση.
Κώφωση: Το γονίδιο που είναι υπεύθυνο για το λευκό τρίχωμα και τα μπλε μάτια της γάτας Αγκύρας συνδέεται στενά με την ικανότητα ακοής της – η παρουσία ενός μόνο μπλε ματιού μπορεί να υποδεικνύει ότι η γάτα είναι κωφή στο αυτί της ίδιας πλευράς. Ωστόσο, πολλές λευκές γάτες με μπλε μάτια έχουν φυσιολογική ακοή. Αλλά ακόμα και οι κωφές γάτες ζουν μια πολύ φυσιολογική ζωή εάν παραμείνουν σε εσωτερικούς χώρους.
Υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια: Η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια είναι μια καρδιακή πάθηση που συνήθως διαγιγνώσκεται μεταξύ των ηλικιών 2 έως 6 ετών, με τις αρσενικές γάτες αυτής της ράτσας να επηρεάζονται συχνότερα και πιο σοβαρά από τις θηλυκές. Αυτή είναι μια γενετική κατάσταση γνωστή στη φυλή, αλλά θεωρείται σπάνια.
6 tips για το τέλος
Αν και έχει επικρατήσει η ιδέα ότι η γάτα Αγκύρας είναι μόνο λευκή, εντούτοις το τρίχωμά της μπορεί να είναι μαύρο, λευκό, κρεμ, κοκκινωπό, σε όλα τα πιο πάνω σε συμπαγή χρώματα και σε όλα τα σχέδια.
Η φυλή αυτή έγινε γνωστή στην Ευρώπη όταν οι σουλτάνοι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έστειλαν το 16ο αιώνα τις γάτες αυτές ως δώρο στις αυλές της Αγγλίας και της Γαλλίας.
Η τουρκική γάτα Αγκύρας αναφέρθηκε και απεικονίστηκε ήδη το έτος 1756 σε ένα βιβλίο του Γάλλου ερευνητή Georges-Louis Leclerc de Buffon.
Γονιδιακές εξετάσεις επιβεβαιώνουν ότι η τουρκική γάτα Αγκύρας είναι πράγματι μία από τις αρχαιότερες φυλές γάτας παγκοσμίως.
Οι γάτες Αγκύρας ήταν αγαπημένες της Μαρίας Αντουανέτας. Πριν από τη Γαλλική Επανάσταση, κανόνισε οι έξι αγαπημένες της να ταξιδέψουν μαζί της στην Αμερική. Δυστυχώς οι γάτες έκαναν το ταξίδι χωρίς εκείνη.
Η γάτα Αγκύρας ζει 14 με 16 χρόνια.
Πηγή: topetmou.gr