Πολυ μου αρεσει η διαφημιση της Olympic air,στην τηλεοραση.
Ανατριχιαζω οταν την βλεπω. Μ’αρεσουν και τ’αεροπλανα, αλλα να τα καμαρωνω απο μακρυα. Τωρα, πως αποφασισα να κανω εκεινο το ταξιδι στην μακρινη Αυστραλια, μονον ο θεος το γνωριζει, και η ψυχη μου που ανησυχουσε, μηνες πριν την πραγματοποιηση του.
Το πρωτο δρομολογιο ηταν για Αθηνα. Χαλια καιρος και τοσες αναταραξεις, που ειπαμε τον Δεσποτη Παναγιωτη. Ξεχυθηκαμε στο αεροδρομιο, και οταν καποιος απο την παρεα εβγαλε ενα μπουκαλακι με λαδι απ’το Αγιο Ορος, το αρπαξα και σταυρωνα τα μετωπα ολων και απαραιτητα το δικο μου.
Οταν τσεκαραμε, ειδα και το αεροπλανο της THAI, που θα μας πηγαινε στην Μελβουρνη.
Ηταν τεραστιο, και με μια επιγραφη, επανω που σου εδινε μια σιγουρια.