Στην Αμερική το λένε «syndication», όταν μια τηλεοπτική σειρά, αφού έχει προβληθεί για πρώτη φορά, μπαίνει στο πρόγραμμα ενός σταθμού που την έχει αγοράσει, και προβάλλεται ξανά και ξανά.
Στο δικό μας «γαλατικό χωριό» τα πράγματα είναι πιο απλά. Μια σειρά ξεκινά να προβάλλεται από ένα τηλεοπτικό κανάλι. Αν πάει καλά σε τηλεθέαση, προβάλλεται σε επανάληψη. Αν πάει ακόμα καλύτερα, προβάλλεται σε επανάληψη ίσως και ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.
Παρακάτω θα καταγράψουμε εκείνες τις σειρές που αγαπήθηκαν τόσο, που «γέννησαν» αμέτρητες επαναλήψεις προβολών τους. Σε ορισμένες, η επανάληψη ήταν μια «ανάγκη» που γέννησε η νοσταλγία του παρελθόντος, σε άλλες, μια επιβράβευση προς τους σεναριογράφους, για το μοντέρνο γράψιμο τους.
Ο «θρίαμβος» των επαναλήψεων συνέβη όταν μας έκαναν να πιστέψουμε ότι ο χρόνος σταμάτησε, και είναι σαν αυτό που βλέπουμε σήμερα, στην 20ή του επανάληψη, να γυρίστηκε προχθές.
Το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι (1974)
Τι ήταν: Πέρασαν κιόλας 50 χρόνια από την πρώτη προβολή της πιο αγαπημένης σαπουνόπερας της ελληνικής τηλεόρασης, που έπαιξε μεταγλωττισμένη στη δεκαετία του ’90 και αγαπήθηκε όσο λίγες.
Μπένι Χιλ (1965-1989)
Τι ήταν: Πόσο Μπένι Χίλ έχει δει στη ζωή του o μέσος μιλένιαλ; ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ. Η βρετανική σειρά βουβών κωμικών σκετς έπαιξε στην ελληνική τηλεόραση στα ’90s, και όχι μόνο! Οι επαναλήψεις συνεχίστηκαν μέχρι και το 2017 από το κανάλι Μακεδονία TV.
Το Ρετιρέ (1991-1992)
Τι ήταν: Μια επανατοποθέτηση των ιστοριών καθημερινής τρέλας/νεύρωσης του Γιάννη Δαλιανίδη, για το κοινό της δεκαετίας του ’90. Πολλές από τις ιστορίες που είδαμε στο Ρετιρέ, είχαν παίξει με διαφορετικά ονόματα χαρακτήρων, και στα «Καθημερινά» και στην «Οδό Ανθέων».
Το Ρετιρέ κόπηκε αιφνίδια, λόγω του ότι ορισμένοι από τους πρωταγωνιστές ζήτησαν αναπροσαρμογή αμοιβών, κάτι που δεν έγινε δεκτό. Οι «Μικρομεσαίοι» που ακολούθησαν, ήταν η ίδια σειρά, με κάπως διαφορετικούς χαρακτήρες, που δεν έκαναν το ίδιο «γκελ», γι’ αυτό και η σειρά τελείωσε άδοξα.
Το «Ρετιρέ» άντεξε και έγινε διάσημο στην εποχή του ίντερνετ και των memes.
Εγκλήματα (1998-2000)
Τι ήταν: Ό,τι πιο τολμηρό είδαμε στην ελληνική ’90ς τηλεόραση! Queer/trans χαρακτήρες παρέα με την σεξεργάτρια Κορίνα, κατάμαυρο χιούμορ από την iconic ηρωίδα της Σωσώς, ένας bisexual βοηθός χασάπη και φυσικά ο Αλέκος, η Φλώρα, ο Μπαρμπα-Αριστείδης, ο Αχιλλέας, η Μάχη, ο Τζόνι, όλοι τους σπουδαίοι, ζωντανοί ή και νεκροί.
Δύο Ξένοι (1997-1999)
Τι ήταν: ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑ (με φωνή Φλωρας Μπαρμπαρίτσα). Ήταν το έπος, η απόλυτη κορυφή της ελληνικής ’90s τηλεόρασης. Η σειρά των Ρήγα – Αποστόλου έφερε τον μύθο του Πυγμαλίωνα στην Ελλάδα της ’90ς ΠΑΣΟΚ ευημερίας, με τον Νίκο Σεργιανόπουλο στο ρόλο του δασκάλου αρχαίας τραγωδίας και την Εβελίνα Παπούλια ως την παρουσιάστρια πρωινάδικου, που μυείται στην τέχνη και στον έρωτα.
Η σειρά πήγε καλά, θριάμβευσε στον δεύτερο κύκλο, έφτασε στο πάρα ένα κυριολεκτικά, της παραγωγής ενός τρίτου κύκλου επεισοδίων και στη συνέχεια δημιούργησε τον δικό της μύθο στην εποχή των millenials, μέσα από αμέτρητες επαναλήψεις.
Κωνσταντίνου και Ελένης (1998-2000)
Τι ήταν: Η saga της συγκατοίκησης Κατακουζηνού – Βλαχάκη, που έγιναν το απόλυτο αταίριαστο ζευγάρι της ελληνικής τηλε-κωμωδίας. Θα τολμούσε να πει κανείς πως αυτή η «διασκευή» στο σενάριο της σειράς «Εξ Αδιαιρέτου», με τους Βάνα Παρθενιάδου – Αλέξανδρο Μυλωνά (1991-92), είναι τα δικά μας «Φιλαράκια», κρίνοντας από το πόσες φορές έπαιξε σε επανάληψη, κάνοντας νούμερα τηλεθέασης που τα ζήλεψαν πολλά νέα προγράμματα του ΑΝΤ1.
Εκτός καταγραφής:
Απαράδεκτοι (1991-1993)
Τι ήταν: Η Δήμητρα, ο Σπύρος, ο Βλάσης, η Ρένια, ο Γιάννης, ο Χαλακατεβάκης. Έξι ήρωες που συμβίωσαν για περίπου 50 τηλεοπτικά επεισόδια στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όμως το γράψιμο της Δήμητρας Παπαδοπούλου ήταν τόσο μοντέρνο, που η σειρά ενίοτε μοιάζει να γυρίστηκε προχθές.
Βάζουμε τους Απαράδεκτους εκτός καταγραφής, γιατί είχαν επιτυχία όταν προβλήθηκαν, αλλά στις επαναλήψεις της σειράς, στην εποχή των ιντερνετικών memes, είναι πάρα πολύ δύσκολο να μετρήσεις πόσο απαραίτητη, comfort τηλεόραση παραμένουν για κάθε θεατή, είτε είναι 19 ετών, είτε είναι 45.
Πηγή:Reader.gr
