Μέσα από μια μακροσκελή ανάρτηση στα social media επέλεξε ο Οδυσσέας Σταμούλης να τοποθετηθεί, τη νύχτα της Πέμπτης, λίγες ώρες μετά τον θάνατο της Κάτιας Νικολαΐδου. Κι αυτό μιας και παρά την έκφραση πόνου του γνωστού ηθοποιού για την απώλεια της προ 20ετίας συντρόφου του, πολλά ήταν τα σχόλια χρηστών που τον κατηγόρησαν για τον χωρισμό τους.
Έτσι, ο Οδυσσέας Σταμούλης έγραψε τα εξής στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram:
«Αγαπητοί μου, είμαι ένας άνθρωπος 63 ετών πού έχει περάσει τόσα, που ούτε στο χειρότερο εχθρό μου όπως συνηθίζεται να λένε. Δεν είμαι αυτός πού θα εγκατέλειπε τον οποιοδήποτε άνθρωπο, πόσο μάλλον τον άνθρωπο του, ενώ ή επειδή ήταν άρρωστος. Κανένας από εσάς δεν αναρωτήθηκε ποτέ γιατί δεν βγήκα να μιλήσω εδώ και 23 χρόνια; Τη στιγμή μάλιστα που έχω το θλιβερό προνόμιο να είμαι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ Έλληνας στα χρονικά που βρίσκεται υπό διωγμό παραπάνω από 20 χρόνια.
Θα σας πω γιατί επέλεξα τη σιωπή τόσα χρόνια τώρα.
1. Από σεβασμό προς τη Κάτια και την ασθένεια της.
2. Γιατί πάντα πίστευα ότι την ιδιωτική μας ζωή δεν πρέπει να τη προσφέρουμε τροφή στο αδηφάγο θηρίο της δημοσιότητας.
Δυστυχώς δεν ακολουθήσαμε όλοι αυτή την άποψη. Καλά δεν υπάρχει κανείς ανάμεσα σας που να σκέφτηκε: «Ρε παιδί μου μήπως δεν έγιναν έτσι τα πράγματα; Μήπως υπάρχει κι άλλη πλευρά;.» Αλλά αυτό που με αφήνει άφωνο είναι το μέγεθος της μαυρίλας που κάποιοι έχουν μέσα τους, που φτάνουν να κάνουν συμψηφισμούς με την απώλεια του μονάκριβου μου. Εσείς που φαντάζομαι ότι είστε φανατικοί χριστιανοί από ότι καταλαβαίνω δεν πιστεύετε στη θρησκεία της αγάπης αλλά φαίνεται ότι είστε οπαδοί του εκδικητή θεού της εβραϊκής μυθολογίας. Υπάρχει ξέρετε και η συγχώρεση.
Κάποιος γελοίος από σας, ονόματι Διαμαντής, κάτι ισχυρίστηκε σε σχόλιο ότι μήνυσα την άρρωστη σύζυγό μου για κλοπή. Δεν έκανα ποτέ καμία νομική ενέργεια εναντίον της. Πόσα ψέματα ακόμα θα γραφτούν; Πόσες αθλιότητες; Δεν είμαι κάθαρμα, αλήτης, απάνθρωπος ούτε και ζητιάνος όπως αναφέρετε στα σχόλια σας. Ένας απλός άνθρωπος είμαι που πάλεψε στη ζωή του με όποιες δυνάμεις είχε. Φυσικά ούτε και τώρα θα περιγράψω γεγονότα και λεπτομέρειες όπως δεν έκανα τόσα χρόνια.
ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ! Τώρα όμως έτσι κι αλλιώς είναι αργά! Τιμώ τη μνήμη της πρώτης συζύγου μου με την οποία αγαπηθήκαμε πολύ. Η ζωή όμως κάποιες φορές έρχεται διαφορετικά. Και μια τελευταία κουβέντα για εσάς που καλείται το κόσμο να μη πατήσει στις παραστάσεις μου. Η τέχνη έχει σκοπό να ανυψώσει έστω και λίγο τη ψυχή του ανθρώπου. Εσείς που έχετε τέτοια σκοτάδια μέσα σας ΜΗΝ ΕΡΘΕΤΕ, ΔΕΝ ΣΑΣ ΘΕΛΟΥΜΕ!!! Η ψυχή σας έχει μαυρίσει τόσο εξαιτίας της ανυπόφορης καθημερινότητα σας, που χάσατε κάθε ελπίδα. Αποκτήστε ζωή κυρίες και κύριοι και μην ασχολείστε με τις ζωές των άλλων».
