Η Ναταλία Γερμανού μιλάει για το βιβλίο που σχεδιάζει να γράψει για τον γάμο των γονιών της ενώ αποκαλύπτει τις δύο προτάσεις γάμου που έχει δεχτεί μετά το διαζύγιό της.
Τι απέγινε εκείνο το βιβλίο που ετοίμαζες;
Το γράφω ακόμα. Υπάρχει τώρα ένα plan b μήπως γίνει πιο αυτοβιογραφικό. Σκέφτομαι επίσης μήπως γράψω το love story της μαμάς και του μπαμπά μου. Ζήτησα την άδειά της και μου είπε: «Τι εννοείς; Να το γράψεις όσο ζω ακόμα;». (Γελάει.) Είναι πολύ ωραία –και χιουμοριστική– η ιστορία τους και ο σύντομος γάμος τους που μπορεί να γίνει ένα ωραίο βιβλίο.
Ποια εικόνα τους σου έρχεται στο μυαλό τώρα;
Δύο ανθρώπων που ήταν τόσο πολύ νέοι και θεώρησαν ότι ο γάμος είναι μια εκδρομή. Πας ένα Σαββατοκύριακο κάπου, παίρνεις μαζί σου τα απολύτως απαραίτητα και μετά γυρίζεις πίσω. Στο ενδιάμεσο κάνεις και ένα παιδί.
Εσύ πήγες συνειδητοποιημένη στην εκκλησία;
Ναι, ήμουν πιο συνειδητοποιημένη. Η μαμά μου ήταν 19 χρόνων και ο μπαμπάς μου 27 όταν παντρεύτηκαν. Βέβαια στη δεκαετία του ’60 ήσουν πανέτοιμος για γάμο στα 27 σου.
Φαντάζομαι ότι θα έχεις δεχτεί κι άλλη πρόταση γάμου μετά.
Υπήρξαν δύο προτάσεις. Τη μία φορά το σκέφτηκα λίγο πιο σοβαρά αλλά μας πρόλαβε ο χωρισμός. Τη δεύτερη φορά δεν το σκέφτηκα καν. Ήξερα ότι ήταν κάτι που δεν θα άντεχε στον χρόνο.
Πόσους φίλους πραγματικούς έχεις;
Οι πολύ δικοί μου άνθρωποι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Είναι αυτοί που είναι περασμένοι στο κινητό ως οι άνθρωποι «έκτακτης ανάγκης». Φίλους όμως που να περνάω καλά και να μπορώ να τους εμπιστευτώ έχω περισσότερους. Δεν είμαι καχύποπτος άνθρωπος. Επειδή πέρασα την περίοδο της καραντίνας πολύ κλεισμένη στο καβούκι μου, αισθάνομαι ότι θέλω να βγω να αλητέψω λίγο.
Η απομόνωσή σου είχε να κάνει και με τις σχέσεις σου;
Είχε, ναι. Το απαιτούσε και η κατάσταση αλλά ήταν και μια δική μου ανάγκη. Είχα ανάγκη να πέσουν οι τόνοι της ψυχής μου, του σώματος και της κοινωνικής δραστηριότητας.
Πηγή: OK!
