Σωματική, ψυχολογική και λεκτική βία ισχυρίστηκε δημόσια ότι υπέστη στη συνεργασία της με τον Γιώργο Κιμούλη η Ζέτα Δούκα. Η ηθοποιός που συνεργάστηκε με τον Γιώργο Κιμούλη στην παράσταση «Πιο Κοντά», η οποία παρουσιάστηκε το 2008 στο «Θέατρο Αθηνών» μίλησε για τις εμπειρίες της στην εκπομπή «Πάμε Δανάη». Λίγα χρόνια νωρίτερα, το 2006, ο Γιώργος Κιμούλης είχε συμπρωταγωνιστήσει με την Κατερίνα Παπουτσάκη στην παράσταση «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα». Το ladylike.gr, μίλησε με την ηθοποιό για εκείνη τη συνεργασία, αλλά και για την ανάγκη ολοένα και περισσότερων γυναικών να μοιράζονται δημόσια την δική τους αλήθεια, τις δικές τους ιστορίες και τα δικά τους τραύματα.
«Κατά την περίοδο της συνεργασίας μας δυσκολεύτηκα πάρα πολύ κι απέκτησα ψυχοσωματικά ζητήματα. Έχασα τη φωνή μου για κάποιο διάστημα κι είχα ένα θέμα στο στομάχι», εξηγεί η Κατερίνα Παπουτσάκη για την περίοδο που συνεργάστηκε με τον Γιώργο Κιμούλη στο θέατρο. Η ίδια ξεκαθαρίζει ότι οι δικές της εμπειρίες δεν εμπεριείχαν σωματική βία, παρά μόνο δυσκολία και την αίσθηση ότι δεν περνούσε καλά.
«Δεν είχα υποστεί σωματική βία σε καμία περίπτωση. Κι από εκεί και πέρα η δυσκολία κράτησε για ένα μικρό διάστημα γιατί κάπως πολύ ξεκάθαρα είχα τραβήξει το όριο μου και δεν είχα καμία απολύτως επαφή παρότι συνέχισα να δουλεύω. Είναι απλά μια συνεργασία που δεν θα επαναλάμβανα, χωρίς όμως να αισθάνομαι ότι χρήζει κάποιας καταγγελίας από μέρους μου. Την ολοκλήρωσα γιατί θέλω να ολοκληρώνω τους κύκλους των συνεργασιών», σημείωσε η Κατερίνα Παπουτσάκη.
«Δεν αισθάνομαι ότι έχω κρατήσει κάποιου είδους κακία, δεν πήρε μια τέτοια υπόσταση η δική μου περίπτωση», σημειώνει η ηθοποιός, ωστόσο ξεκαθαρίζει ότι είναι γνωστό στο χώρο της ότι «Είναι μια δύσκολη συνεργασία» αυτή που περιλαμβάνει τον Γιώργο Κιμούλη.
Η αλληλεγγύη για την ηθοποιό είναι μία σημαντική έννοια. Κι αυτή την περίοδο, που και στην Ελλάδα πληθαίνουν οι δημόσιες καταγγελίες για περιστατικά σεξισμού, βίας, σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποιήσης, αυτό που έχει να μοιραστεί μαζί τους η Κατερίνα Παπουτσάκη είναι αυτή ακριβώς η αλληλεγγύη. Η ανάγκη να την έχουμε, η ανάγκη να τη νιώθουμε και να την εκφράζουμε.
