Όπως αναφέρεται στη δημοσίευση μιας νέα έρευνας στο Proceedings of the National Academy of Sciences, κατά τη διάρκεια της συνουσίας ο ανδρικός οργασμός επιτελεί την προφανή αναπαραγωγική λειτουργία: Χωρίς αυτόν, δεν μπορεί να επιτευχθεί η εκσπερμάτιση. Αντίθετα, ο αναπαραγωγικός ρόλος του γυναικείου οργασμού δεν έχει γίνει εξίσου σαφής, καθώς η ωορρηξία στο ανθρώπινο είδος συμβαίνει είτε μια γυναίκα έχει βιώσει πρόσφατα οργασμό είτε όχι.
Επομένως, η ίδια η ύπαρξη του γυναικείου οργασμού αποτελεί επί μακρόν ένα μυστήριο του σώματος. Τώρα, λοιπόν, Αμερικανοί ερευνητές (με τη βοήθεια σεξουαλικά ενεργών κουνελιών) πιστεύουν ότι έχουν την απάντηση για τη λύση αυτού του γρίφου.
Σύμφωνα με την έρευνα, της οποίας, ηγήθηκαν ο Gunter Wagner, καθηγητής οικολογίας και εξελικτικής οικολογίας στο Πανεπιστήμιο Yale και η Mihaela Pavlicev, επίκουρη καθηγήτρια παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Cincinnati, μέρος αυτού του γρίφου αποτελεί το γεγονός ότι η κλειτορίδα, το κεντρικό σημείο ελέγχου του γυναικείου οργασμού, είναι απομακρυσμένο από το σημείο όπου παρατηρείται η πραγματική «δράση» της συνουσίας.
Αυτό οδήγησε την ομάδα να ψάξει ακόμα παλιότερα στο γενεαλογικό δέντρο των θηλαστικών, διαπιστώνοντας ότι η κλειτορίδα παίζει πολύ πιο κεντρικό ρόλο στην συνουσία ζώων όπως οι γάτες και τα κουνέλια, σε σύγκριση με αυτή των ανθρώπων.
Σε αυτά τα θηλαστικά, η κλειτορίδα βρίσκεται στο αναπαραγωγικό μονοπάτι που χρησιμοποιείται κατά τη συνουσία, πράγμα που πιθανότατα σημαίνει ότι, στην πραγματικότητα, στα θηλυκά κουνέλια η κλειτοριδική διέγερση και ο οργασμός στην πραγματικότητα είναι απαραίτητα για την έναρξη της ωορρηξίας που απαιτείται για την αναπαραγωγή.
Πρόκειται για μια διαδικασία διαφορετική από ό,τι συμβαίνει στις γυναίκες, γι’αυτό και οι Δρ. Wagner και Δρ. Pavlicev διατύπωσαν τη θεωρία ότι, κάπου στη διάρκεια της εξελικτικής διαδικασίας, η κλειτορίδα «μεταφέρθηκε» μακριά από το κέντρο της αναπαραγωγικής δραστηριότητας, διατηρώντας ωστόσο την ικανότητά της να απελευθερώνει τις ορμόνες που προκαλούν την αίσθηση της ευχαρίστησης.
Για να εξετάσουν τη θεωρία τους ότι ο γυναικείος οργασμός είναι ουσιαστικός για την αναπαραγωγή, τουλάχιστον σε άλλα είδη θηλαστικών, οι δύο επιστήμονες χορήγησαν την αντικαταθλιπτική ουσία φλουοξετίνη σε θηλυκά κουνέλια.
Λαμβάνοντας υπόψιν το γεγονός ότι το φάρμακο μειώνει την ικανότητα μιας γυναίκας να φτάσει ο σε οργασμό, οι ερευνητές υπέθεσαν ότι τα κουνέλια που έλαβαν το φάρμακο ήταν λιγότερο πιθανό να έχουν ωορρηξία. Και πράγματι, αυτό συνέβη: Καθώς η ικανότητα των θηλυκών κουνελιών να έρθουν σε οργασμό μειωνόταν αισθητά, η ωορρηξία τους συνέβαινε 30% λιγότερο συχνά σε σχέση με τα θηλυκά που δεν έλαβαν το αντικαταθλιπτικό.
Αυτό φαίνεται να επιβεβαιώνει τη θεωρία ότι στο απώτερο παρελθόν της ανθρώπινης εξελικτικής διαδικασίας, ο γυναικείος οργασμός ήταν απαραίτητος για τη δημιουργία ενός απογόνου.
«Είναι ένα σημαντικό εύρημα για την κατανόηση της γυναικείας σεξουαλικότητας. Αν αυτή η θεωρία είναι σωστή, καμία από τις παλαιότερες ιδέες δεν μπορεί να είναι έγκυρη», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Δρ. Wagner.
Σημειώνεται, τέλος, ότι το εύρημα αυτό ανατρέπει τις αντιλήψεις του Φρόιντ ότι οι γυναίκες που αποτυγχάνουν να έρθουν σε οργασμό είναι κατά κάποιο τρόπο ψυχολογικά ανώριμες ή ότι έχουν κάποιο πρόσθετο βάρος ή απογοήτευση από μη ικανοποιητικούς σεξουαλικούς συντρόφους.
