Ο Νίκος Βέρτης έδωσε συνέντευξη στο ΟΚ! και στον Νίκο Γεωργιάδη σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης. Ο επιτυχημένος τραγουδιστής μεταξύ άλλων απάντησε και για το πρόσφατο περιστατικό με τον έλεγχο της Αστυνομίας σε νυχτερινό κέντρο της Θεσσαλονίκης και την έντονη αντίδρασή του.
Μια και το αναφέρεις, η αλήθεια είναι με παραξένεψε η αντίδρασή σου στην έφοδο της Αστυνομίας. Σε έχω για ιδιαίτερα ψύχραιμο άνθρωπο.
Αναλαμβάνω τις ευθύνες μου και στο λάθος και στο σωστό. Όπως να υψώνω το ανάστημά μου όταν κάτι με πνίγει. Έτσι με έμαθαν οι γονείς μου. Αν είμαι λάθος, να με διορθώσει κάποιος και να μου πει: «Νίκο έχεις άδικο». Την παρατήρηση την έκανα σε μια παρέα φίλων μου από την Ολλανδία που κάθονταν μπροστά μου. Όχι σε όλο το μαγαζί. Εκείνο το βράδυ η Αστυνομία ήρθε, αν δεν κάνω λάθος, τέσσερις φορές. Έρχεται στις 12:00, κάνει την ηχομέτρηση, φεύγει. Μετά από μια-δυο ώρες, ξαναέρχονται. Δεν λέμε κάτι. Γιατί καλά κάνουν και έρχονται για ελέγχους, δεν έχουμε εμποδίσει ποτέ κανέναν. Όμως όταν ο ίδιος έλεγχος συνεχίζεται κάθε μία ώρα, αρχίζει το σκηνικό και ξεφεύγει από τα όρια της λογικής. Το βλέπεις και ως επιλεκτική δικαιοσύνη. Γιατί έρχεσαι τόσο επίμονα μόνο σε μένα;
Άρα θεωρείς ότι έγινε μια στοχευμένη κίνηση εναντίον σου; Έχεις μετανιώσει για την αντίδρασή σου; Θεωρείς ότι έχεις εχθρούς που θέλουν να σε βλάψουν;
Όχι. Ίσως υπάρχουν κάποιοι κακόβουλοι άνθρωποι που προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να με μειώσουν καλλιτεχνικά. Δεν θεωρώ ότι είμαι κακός άνθρωπος -ούτε άγιος δηλώνω. Δυστυχώς έγινε ό,τι έγινε δημόσια, το είδε όλος ο κόσμος, πολλοί το παρεξήγησαν. Εκείνοι που είπαν ότι ο «Βέρτης δεν δέχεται ελέγχους» δεν ξέρουν τι έχω περάσει όλα αυτά τα χρόνια. Έχω μετρήσει πάνω από 200 μηνύσεις και αγωγές, δεν έχει δεχτεί κανείς περισσότερους ελέγχους στην Ελλάδα από ό,τι εγώ – ο δεύτερος δεν αγγίζει ούτε το 10%. Και τόσο καιρό δεν έχω μιλήσει, ούτε θα το ξανακάνω. Ό,τι και να μου λένε από εδώ και πέρα θα γυρίζω το άλλο μάγουλο. Χίλια πράγματα να μου πουν, την άποψή μου τη λέω τώρα -που μπορεί να μην είναι και η σωστή- και δεν θα την ξαναπώ. Από εδώ και πέρα μόνο θα τραγουδάω, όπως έκανα πάντα. Αυτή τη φορά, όμως, όλοι οι άνθρωποι γύρω μου μου είπαν «πρέπει επιτέλους να μιλήσεις». Δυστυχώς, στεναχωρήθηκα με κάποιους φίλους δημοσιογράφους. Με πήραν τηλέφωνο να με ρωτήσουν τι έγινε, τους εξήγησα ακριβώς τι συνέβη και μετά, ενώ το κείμενο βασιζόταν στην αλήθεια, δυστυχώς ο τίτλος τους ήταν πονηρά αρνητικός και προκλητικός προς το πρόσωπό μου. Με λυπεί πολύ αυτό, όμως παρόλα αυτά δεν κρατάω καμιά κακία.
