Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζουν όσοι καταφύγουν σε μια τέτοια λύση είναι πως θα πρέπει να τηρούν με ευλάβεια μια σειρά από προφυλάξεις.
Άλλωστε, κάθε χρόνο οι επιστήμονες επαναλαμβάνουν τις ολέθριες συνέπειες στην υγεία μας, καθώς όσο μπαίνει το κρύο και ανάβουν και περισσότερα τζάκια, «ξεφεύγουν» κι οι τιμές των επικίνδυνων αιωρούμενων σωματιδίων – που σε κάποιες περιπτώσεις είναι και δέκα φορές πάνω από το επιτρεπτό όριο.
Η καύση ξύλου εκλύει στο εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον (στον αέρα) μεγάλες ποσότητες πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων(PAHs). Βενζολίου, διοξινών και αιωρούμενων σωματιδίων.
Και μάλιστα των πιο μικρών, των γνωστών ως PM 2,5μm, τα οποία διεισδύουν και εγκαθίστανται πολύ βαθιά στις κυψελίδες του πνεύμονα. Από εκεί περνούν στην κυκλοφορία του αίματος και φτάνουν σε διάφορα όργανα του σώματος.
Η ρύπανση αφορά τόσο τον αέρα του σπιτιού που έχει αναμμένο το τζάκι, όσο και τα γειτονικά σπίτια, αλλά και τον αέρα στους δρόμους που κινούμαστε.
«Η μεγάλη πυκνότητα αιωρούμενων σωματιδίων στον αέρα προκαλεί πολλαπλασιασμό της συχνότητας εμφάνισης καρκίνου (σε όσους είναι εκτεθειμένοι σε αυτά). Αλλά και πληθώρα άλλων ασθενειών», υπογραμμίζεται.
Αδιάφορα με τι είδους τζάκι χρησιμοποιείτε, βλάπτετε το ίδιο τη δική σας υγεία και εκείνη των συμπολιτών σας. Το πρόβλημα με τα τζάκια είναι μεγαλύτερο στις πόλεις χωρίς καλό εξαερισμό, όπως είναι η Αθήνα. Η κατάσταση με την ατμοσφαιρική ρύπανση το χειμώνα, ιδίως τις ημέρες που δεν έχει έντονους ανέμους, είναι απαράδεκτα ανθυγιεινή.
«Ένας άλλος σιωπηλός δολοφόνος από την καύση βιοανθράκων σε τζάκια και ξυλόσομπες» σημειώνει ο Ιατρικός Σύλλογος «είναι το μονοξείδιο του άνθρακα (CO), μια κοινή αιτία οξείας και θανατηφόρας δηλητηρίασης».
Πρόκειται για ένα άχρωμο, άοσμο αέριο που σχηματίζεται από την ατελή καύση των προϊόντων του άνθρακα. Το CO συνδέεται στο αίμα 240-270 φορές ευκολότερα από ό, τι το οξυγόνο, προκαλώντας μεγάλη υποξία στους ιστούς, με αποτέλεσμα την οξεία δυσλειτουργία και ανεπάρκεια πολλών οργάνων ταυτόχρονα.
Σύμφωνα με τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την προφύλαξη των πολιτών από την ρύπανση με τα αιωρούμενα σωματίδια της αιθαλομίχλης και το μονοξείδιο του άνθρακα, ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών έχει δώσει τις εξής συμβουλές:
1) Οι συσκευές καυσίμων πρέπει να διατηρούνται σε καλές συνθήκες και όλα τα τζάκια, οι καμινάδες, και οι σόμπες πρέπει να ελέγχονται και να πιστοποιούνται ως πηγές θέρμανσης μέσα από συγκεκριμένες διαδικασία και πρότυπα.
2) Στους χώρους καύσης βιοανθράκων, πρέπει να υπάρχουν ανιχνευτές CO για την πρόληψη της τοξικής δράσης των αυξημένων επιπέδων σε CO.
3) Ιδιαίτερα ευάλωτη ομάδα είναι τα βρέφη και τα μικρά παιδιά, που καλό είναι αποφεύγουν τους εξωτερικούς χώρους και να περιορίζουν κάθε έντονη σωματική δραστηριότητα, γιατί, λόγω της μεγαλύτερης επιφάνειας ανά κιλό βάρους σώματος, έχουν μεγαλύτερες ανάγκες κατανάλωσης οξυγόνου και η έκθεσή τους σε οποιοδήποτε ρύπο είναι μεγαλύτερη.
4) Οι πολίτες πρέπει να ξέρουν εκ των προτέρων, πώς να αναγνωρίζουν τα έγκαιρα και πρώιμα σημάδια και συμπτώματα στην επιδείνωση της κατάστασης υγείας τους, από την έκθεσή τους στην αιθαλομίχλη και να τα αντιμετωπίζουν άμεσα.
5) Οι ασθενείς που πάσχουν από καρδιαγγειακά και αναπνευστικά νοσήματα πρέπει να βρίσκονται σε συνεχή στενή παρακολούθηση, κατά την έξαρση της περιόδου της αιθαλομίχλης με τους θεράποντες γιατρούς τους.
«Πάντα ένα παράθυρο ανοιχτό»
Ο μηχανολόγος μηχανικός, καθηγητής στο ΕΛΜΕΠΑ και διευθυντής του Εργαστηρίου Αιολικής Ενέργειας και Σύνθεσης Ενεργειακών Συστημάτων του Τμήματος Μηχανολογίας, Δημήτρης Χρηστάκης, έχει μιλήσει για τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να χρησιμοποιούμε με ασφάλεια τζάκια και ξυλόσομπες.
Καταρχάς, θα πρέπει να καθαρίζουμε κάθε χρόνο την καμινάδα για να μη φράζει. Και από ’κει και πέρα, θα πρέπει να κλείνουμε καλά τα παράθυρα από τη διεύθυνση του αέρα.
Στη συνέχεια, θα πρέπει στο παράθυρο εκείνο από το οποίο μπαίνει ο αέρας να ανοίγουμε μια χαραμάδα. Μας ενδιαφέρει να μπαίνει ο αέρας μέσα και όχι να βγαίνει. Γιατί αν ο αέρας βγαίνει, μπορεί να σου φέρει μέσα τους καπνούς από την καμινάδα και να αρχίσει να καπνίζει το τζάκι…
Ανοίγοντας μια χαραμάδα, «αναπνέει» το τζάκι μας και δεν κινδυνεύουμε με κάπνα και φυσικά από τις φονικές αναθυμιάσεις.
Την ίδια ώρα, πολύ σημαντικές είναι και οι οδηγίες ως προς τα ξύλα που πρέπει να χρησιμοποιούμε.
Θα πρέπει, λοιπόν, να χρησιμοποιούμε καθαρά ξύλα, δηλαδή, και όχι επεξεργασμένα με χημικά. Από ’κει και πέρα, να είναι τουλάχιστον ενός έτους ξύλα ελιάς ή άλλα είδη, με τα καλύτερα αυτά της ελιάς και της χαρουπιάς που ζεσταίνουν περισσότερο.
Πότε όμως έχουμε τη λεγόμενη ατελή καύση;
Όταν σβήσουμε, για παράδειγμα, το ξύλο με νερό, τότε δημιουργούνται οι αναθυμιάσεις. Δε σβήνουμε ποτέ με νερό τα ξύλα το βράδυ για να πάμε να κοιμηθούμε. Αυτό το πράγμα δεν είναι καθόλου καλό. Και ακόμα κι αν το βράδυ τα ξύλα ανάβουν, σε καμία περίπτωση δεν τους ρίχνουμε νερό.
πηγή aftodioikisi.gr
