Η επιχείρηση εργοδότης, σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο και ειδικότερα τον ν. 3850/2010, να αποφασίσει ότι: όσοι εργαζόμενοι δεν έχουν εμβολιαστεί
οφείλουν να φορούν διαρκώς προστατευτική μάσκα
η κίνησή τους θα επιτρέπεται μόνο σε εκείνους τους χώρους που είναι απολύτως απαραίτητοι στα πλαίσια εκτέλεσης των επαγγελματικών τους καθηκόντων
Δηλαδή οι εργοδότες μπορούν να περιορίσουν στους μη εμβολιασθέντες εργαζόμενους, σε χώρους εντός της επιχείρησης, που να μην υπάρχει κίνδυνος έκθεσης σε τρίτους από και προς τους οποίους δύναται να υπάρξει μετάδοση του ιού.
Υπάρχει προβληματισμός (διίστανται οι απόψεις των νομικών) αν μπορεί η επιχείρηση εργοδότης να επιβαρύνει τους εργαζόμενους με τον κόστος των μέσων τήρησης της υγιεινής και ασφάλειας, κατά την προσωπική μας άποψη αυτό είναι υποχρέωση του εργοδότη, όπως και όλα τα μέτρα για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία κατά τον ν. 3850/2010.
Αν δεν μπορεί να εφαρμοστεί τηλεργασία ή εργασία που περιορίζει τις κινήσεις των μη εμβολιασθέντων, ώστε να διασφαλίζεται κατά το μεγαλύτερο δυνατό η προστασία τους από την μετάδοση του ιού, ο εργοδότης -κατά την γνώμη μας- δύναται να κάνει μονομερώς χρήση του δικαιώματος χορήγησης άδειας άνευ αποδοχών, η οποία εν τοις πράγμασι, αποτελεί καθολική αναστολή της σύμβασης εργασίας δηλαδή ο εργαζόμενος δεν δικαιούται αποδοχές και ασφάλιση.
Εκτιμούμε ότι όπου υπάρχει γιατρός εργασίας αυτός πρέπει να παρεμβαίνει δεδομένου ότι εκ του νόμου:
έχει την ευθύνη για την μεσολάβηση με τους εργαζόμενους και τον εργοδότη, και
μπορεί να συντάξει έκθεση κινδύνου με τον αριθμό των εργαζομένων που είναι σφόδρα εκτεθειμένοι στον κορωνοϊό (ανεμβολίαστοι).
Ν. 4820/2021 Υποχρέωση επίδειξης πιστοποιητικού ή βεβαίωσης εμβολιασμού ή νόσησης – Υποχρεωτικότητα εμβολιασμού.
Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ ο νόμος 4820/2021 Οργανικός Νόμος του Ελεγκτικού Συνεδρίου και άλλες ρυθμίσεις.
Στο νόμο αυτό περιέχονται μεταξύ άλλων διατάξεις που αφορούν :
Υποχρέωση επίδειξης πιστοποιητικού ή βεβαίωσης εμβολιασμού ή νόσησης
Σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του άρθρου 205, οι εργαζόμενοι στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι:
έχουν ολοκληρώσει τον εμβολιασμό απέναντι στον κορωνοϊό COVID-19 ή
έχουν νοσήσει εντός του τελευταίου εξαμήνου,
υποχρεούνται, όπως επιδεικνύουν στον προϊστάμενο της οργανικής μονάδας όπου υπηρετούν ή στον εργοδότη τους, αντίστοιχα,
Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID-19 της Ε.Ε. (EU Digital COVID Certificate – EUDCC), με πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση του φυσικού προσώπου-κατόχου του όσον αφορά
στον εμβολιασμό ή
στη νόσηση από τον κορωνοϊό COVID-19, ή
βεβαίωση εμβολιασμού της παρ. 5 του άρθρου 55 του ν. 4764/2020 (Α’ 256), ή
βεβαίωση θετικού διαγνωστικού ελέγχου της παρ. 1 του άρθρου 5 της υπ’ αρ. 2650/10.4.2020 (Β’ 1298) κοινής απόφασης των Υπουργών Υγείας και Επικρατείας, ή ισοδύναμο πιστοποιητικό ή
βεβαίωση τρίτης χώρας, εφόσον υφίστανται.
Το παραπάνω πιστοποιητικό ή η βεβαίωση, ελέγχεται από τον εργοδότη μέσω της ειδικής ηλεκτρονικής εφαρμογής της παρ. 1α του άρθρου 33 του ν. 4816/2021 (Α’ 118), τηρουμένων και των λοιπών διατάξεων του ανωτέρω άρθρου. Η υποχρέωση επίδειξης ισχύει έως τις 31.12.2021.
Υποχρεωτικότητα εμβολιασμού
Με το άρθρο 206, ορίζονται οι δραστηριότητες είναι υποχρεωτικός ο εμβολιασμός των εργαζομένων σε
ιδιωτικές, δημόσιες και δημοτικές μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων και φροντίδας ατόμων με αναπηρία, (ιατρικό, παραϊατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό και υποστηρικτικό προσωπικό), ήτοι:
(α) Κέντρα αποθεραπείας και αποκατάστασης του άρθρου 10 του ν. 2072/1992 (Α’ 125).
(β) Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης για άτομα με ειδικές ανάγκες του άρθρου 30 του ν. 2072/1992.
(γ) Στέγες Αυτόνομης Διαβίωσης Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες της απόφασης του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας υπό στοιχεία Π4β/οικ.4681/1996 (Β’ 825).
(δ) Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων της παρ. 5 του άρθρου 1 του ν. 2345/1995 (Α’ 213).
(ε) Θεραπευτήρια Χρονίως Πασχόντων του π.δ. 631/1974 (Α’ 271).
(στ) Κλειστές δομές των Κέντρων Κοινωνικής Πρόνοιας του άρθρου 9 του ν. 4109/2013 (Α’ 16), στις οποίες φιλοξενούνται ηλικιωμένοι ή άτομα με αναπηρία.
(ζ) Ιδρύματα περίθαλψης χρονίως πασχόντων του άρθρου 28 του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας της 31ης Οκτωβρίου 2018 (Β’ 4898).
(η) Οικοτροφεία του άρθρου 30 του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας.
(θ) Ειδικά ιδρύματα του άρθρου 6 του ν. 861/1979 (Α’ 2).
(ι) Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων της απόφασης του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας υπό στοιχεία Π1γ/ΑΓΠ/οικ.14963/2001 (Β’ 1397).
(ια) Κέντρα Διημέρευσης Ημερήσιας Φροντίδας της απόφασης του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων υπό στοιχεία Π4α οικ.4633/1993 (Β’ 789).
(ιβ) Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών και Ατόμων με Αναπηρία (ΚΔΑΠΑμεΑ) του άρθρου 2 του ν. 4756/2020 (Α’ 235), και
(ιγ) Το προσωπικό που απασχολείται στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι».
σε ιδιωτικές, δημόσιες και δημοτικές δομές υγείας
διαγνωστικά κέντρα,
κέντρα αποκατάστασης,
κλινικές,
νοσοκομεία,
δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας,
μονάδες νοσηλείας,
Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας και
Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ)
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Υγείας, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Εσωτερικών, Ψηφιακής Διακυβέρνησης και του κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού, δύνανται να εξειδικεύονται και να επεκτείνονται οι κατηγορίες των προσώπων που υποχρεούνται σε εμβολιασμό, να καθορίζονται η διαδικασία και ο χρόνος διενέργειας του εμβολιασμού, καθώς και τυχόν προτεραιοποίηση, η παρακολούθηση και ο τρόπος ελέγχου της συμμόρφωσης με την υποχρέωση, οι ειδικότεροι όροι προστασίας των προσωπικών δεδομένων και προβλέπεται κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος.
Ο εργοδότης υποχρεούται να μην κάνει δεκτή την παροχή της εργασίας του εργαζομένου και απαλλάσσεται από την υποχρέωση καταβολής αποδοχών για το χρονικό διάστημα μη παροχής εργασίας λόγω εφαρμογής του παρόντος.
Οι προηγούμενες ρυθμίσεις εφαρμόζεται και σε συμβάσεις έργου, παροχής ανεξαρτήτων υπηρεσιών, καθώς και σε συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας δανειζόμενου προσωπικού ή προσωπικού που συμβάλλεται με εργολάβο. Καθώς και
κυρώσεις σε περίπτωση που ο εργοδότης των παραπάνω δομών, απασχολεί προσωπικό κατά παράβαση του άρθρου 206, και οι οποίες είναι επιβολή διοικητικού πρόστιμου
βα) δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ για κάθε παράβαση και έως πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ και,
ββ) σε περίπτωση υποτροπής, που διαπιστώνεται σε επανέλεγχο, είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ για κάθε παράβαση και έως διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ.
Πηγή: ΟΤ
